شش قطعنامه شورای امنیت علیه برنامه هسته ای ایران:

*بیانیه شورای امنیت (1696)

پس از آنکه شورای حکام در 18 اسفند 1384 (هشتم مارس 2006) پرونده هسته ای ایران را به شورای امنیت ارجاع داد، شورای امنیت از آن سال اقدام به صدور قطعنامه علیه ایران کرد.

از سال 2006 به بعد 6 قطعنامه علیه ایران صادر شد که اولین قطعنامه جنبه غیر اجباری و غیر لازم الاجرا داشت و 5 قطعنامه بعدی تحریم هایی را علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کرد.

البته شورای امنیت در تاریخ ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۶ بیانیه 1696 را تصویب کرد که براساس آن از ایران خواسته شده غنی سازی اورانیوم را متوقف کند و در غیر این صورت با تحریم های احتمالی دیپلماتیک یا اقتصادی مواجه خواهد شد.

این قطعنامه با 14 رای موافق و یک رأی مخالف (قطر) تصویب شد.

این قطعنامه تحت بند 40 فصل هفت منشور سازمان ملل تصویب شده که حاوی معیارهای تنبیهی یا تحریمی نیست.

قطعنامه (1737)

شورای امنیت در 23 دسامبر 2006 برای وادار کردن جمهوری اسلامی ایران به پایان غنی سازی اورانیوم قطعنامه 1737 را به رای گذاشت که البته برخی از بندهای آن بر اثر فشار روسیه و چین تعدیل شد و در نهایت 15 کشور عضو شورا به آن رای مثبت دادند.

قطعنامه تحریمی (1747)

شورای امنیت سازمان ملل در 24 مارس 2007 میلادی (4 فروردین 1386) به اتفاق آرا (15 عضو دائم و غیر دائم) قطعنامه 1747 را علیه ایران به تصویب رساند.

در این قطعنامه از تمامی کشورهای جهان خواسته شده تا فعالیت خود با شرکت های ایرانی را که در زمینه انرژی هسته ای فعالیت دارند، محدود کنند. ممنوعیت صادرات و واردات سلاح های سنگین به ایران نیز از دیگر موارد صادره در این قطعنامه بود.

همچنین شورای امنیت به جمهوری اسلامی ایران 60 روز مهلت داد تا با تبعیت از این قطعنامه و درخواست های قطعنامه 1737 که پیش از آن تصویب شده بود، به فعالیت های «حساس اتمی» خود، از جمله غنی سازی اورانیوم پایان دهد.

قطعنامه تحریمی (1803)

شورای امنیت سازمان ملل 9 ماه بعد از صدور قطعنامه 1747 در تاریخ دوشنبه سوم مارس 2008 قطعنامه دیگری (1803) را با 14 رای مثبت و رای ممتنع ونزوئلا علیه ایران صادر کرد.

مفاد قطعنامه به شکل رسمی توسط فرانسه و بریتانیا پیشنهاد و همچون قطعنامه های قبلی بر اساس فصل هفتم منشور ملل متحد، ناظر به اقدام های لازم در ارتباط با تهدید صلح و امنیت جهانی تصویب شد.

قطعنامه تحریمی (1835)

شورای امنیت در قطعنامه 1835خود ضمن اشاره به گزارش جدید محمد البرادعی مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی که از عدم تعلیق غنی سازی اورانیوم ایران سخن گفته بود، از ایران خواست تا به صورت کامل و بدون هیچ تاخیری به قطعنامه های پیشین این شورا و نیز درخواست های شورای حکام آژانس در تعلیق برنامه هسته ای خود عمل کند.

شورای امنیت ضمن تاکید مجدد بر قطعنامه های 1696، 1737، 1747 و 1803 که همگی آنها تحت فصل هفتم منشور ملل متحد صادر شده و در آنها از ایران در خواست شده که فعالیت های غنی سازی اورانیوم و پروژه آب سنگین را تعلیق کند، در قطعنامه جدید خود اشاره ای به تحریم های جدید علیه ایران نکرد.

قطعنامه تحریمی (1887)

از دیگر قطعنامه هایی که شورای امنیت علیه ایران صادر کرد، قطعنامه 1887 بود که در تاریخ 24 سپتامبر 2009 تصویب شد این قطعنامه نیز با 15 رای موافق مورد تصویب این شورا قرار گرفت که در این قطعنامه از ایران خواسته شده بود به قطعنامه های قبلی عمل کند.

قطعنامه تحریمی (1929)

شورای امنیت سازمان ملل روز چهارشنبه 9 ژوئن 2010  (19 خرداد) قطعنامه 1929 را علیه ایران صادر کرد که براساس آن تحریم ها علیه ایران فراگیرتر و شدیدتر شد.

قطعنامه 1929 براساس سه قطعنامه صادر شده پیشین علیه جمهوری اسلامی تنظیم و در آن اقدامات دیگری برای تحریم ایران منظور شد.

در این قطعنامه در عین حال گفته شده که اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل به گفت وگو برای رسیدن به یک راه حل مسالمت آمیز در برابر برنامه هسته ای ایران ادامه می دهند.

شورای امنیت در این قطعنامه تاکید کرده که تحریم ها افراد حقیقی و حقوقی و شرکت هایی را هدف قرار می دهد که مسئول برنامه هسته ای ایران هستند.

موارد جدید تحریم در آخرین قطعنامه علیه ایران

ایران از سرمایه گذاری در خارج از کشور در فعالیت های حساس هسته ای مانند غنی سازی اورانیوم و فعالیت هایی که بتواند دانش فنی هسته ای را به دست آورد و همچنین سرمایه گذاری مرتبط با موشک بالستیک که توانمندی ساخت سلاح هسته ای را داشته باشد، منع شده است.

این بند از ممنوعیت، سرمایه گذاری استخراج اورانیوم را هم شامل می شود.

دولت ها از فروش یا انتقال هشت سلاح سنگین شامل تانک، خودروهای زرهی جنگی، توپخانه، هواپیمای جنگنده، بالگردهای تهاجمی، ناو، موشک یا سیستم موشکی به ایران منع شده اند. برهمین اساس دولت ها اجازه ندارند کمک فنی یا نظامی این گونه تسلیحات را در اختیار ایران قرار دهند.

ایران از انجام هرگونه فعالیت مرتبط با موشک بالستیک که توانایی حمل سلاح هسته ای را داشته باشد، منع شده و کشورها موظف هستند تمام تدابیر لازم را برای جلوگیری از انتقال فناوری یا کمک فنی مرتبط انجام دهند.

انتقال قطعات حساس مرتبط با تکثیر هسته ای و موشکی به ایران یا از ایران منع شده است.

سپاه پاسداران و شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی هدف تحریم های تازه قرار گرفتند. در نهایت این قطعنامه از اعضا می خواست اجازه ندهند شعب تازه بانک های ایرانی در کشورشان دایر شود یا بانک ها و موسسات مالی فعال در خاکشان با ایران معامله کنند.

فرآیند کاهش تولید پارس جنوبی آغاز شده و هر سال سرعت خواهد گرفت  هیچ جای جهان مثل ایران نیست که تمامی خانه‌ها گازکشی شده باشند  پایان قرن نفت و هزاران میلیارد دلار سرمایه ای که کم ارزش می شود  طرح تبدیل دودکش نیروگاه به خوراک واحد پتروشیمی  تحلیل مقایسه ای مصرف واقعی انرژی برق در ایران