میزان تولید نفت جهان روزانه 80 میلیون بشکه است که کشورهای عمده تولید کننده عبارتند از آمریکا 12.2 روسیه 10.2 عربستان 8.3 عراق 4.5 چین 4 و کانادا 3.6 میلیون بشکه در روز می باشد.

توان تولید نفت ایران روزانه حدود 4.2 میلیون بشکه است که حدود 2.2 میلیون بشکه از آن تحویل پالایشگاه های کشور می شود.

کل نفت قابل استحصال ایران حدود 175 میلیارد بشکه و حجم گاز قابل استحصال حدود 33 تریلیون متر مکعب می باشد.

ارزش این سرمایه ها بر اساس قیمت های کنونی نفت و گاز معادل 10 هزار میلیارد دلار برای نفت و حدود 5 هزار میلیارد دلار برای گاز  و جمعا 15 هزار میلیارد دلار است.

چنانچه به دلایلی که بیان می شوند قیمت نفت و گاز در 5 دهه آینده سالانه هر ده سال 20 یا 30 درصد کاهش یابد  ارزش سرمایه های ذکر شده به 5 تا 7 هزار میلیارد دلار کاهش خواهد یافت. لذا چناچه اطمینان نسبتا بالایی وجود دارد که قیمت نفت و گاز طی 5 دهه آینده کاهشی خواهد بود عدم تسریع در تولید و فروش نفت و گاز و فرآورده ها و همچنین عدم  استفاده مناسب و متناسب با ظرفیت تولید گاز متان و پروپان در صنعت پتروشیمی به مفهوم حیف نمودن سرمایه های ملی خواهد بود. با تزریق گاز متان به میادین نفت حداقل 5درصد نفت بیشتری از میادین نفت استخراج خواهد شد.کل حجم نفت درجای ایران برابر 712 میلیارد بشکه است که با تزریق گاز به میادین به ازای هر یک درصد افزایش تولید ناشی از آن بیش از 7 میلیارد بشکه نفت بیشتر تولید خواهد شد و چنانچه با تزریق گاز به میادین نفت و سایر روش های ازدیاد برداشت بتوانیم 5 درصد افزایش برداشت از نفت درجای موجود داشته باشیم معادل 35 میلیارد بشکه نفت خواهد شد که ارزش آن با لحاظ نفت 40 دلاری برابر 1400 میلیارد دلار خواهد شد. عدم توجه لازم و برنامه ریزی دقیق نسبت به برداشت از نفت درجای موجود به مفهوم نابودی همیشگی بیش از 100 میلیارد بشکه نفت از ذخایر درجا خواهد بود ونسل های آینده ایران و جهان از این سرمایه طبیعی محروم  خواهند شد.

حدود ۸۰ درصد نفت به عنوان انرژی در حمل و نقل و نیروگاه ها مورد استفاده قرار می گیرد. با روند رو به رشد تولید خودرو های برقی و کاهش قیمت تمام شده این خودرو ها و همچنین افزایش قدرت ذخیره سازی باتری خودروهای برقی، پیش بینی می شود طی ده سال آینده خودروهای برقی نقش مهمی در حمل و نقل ایفا نمایند و احتمالا  طی دو دهه آینده اکثر خودروهای جهان از انرژی برق تغذیه نمایند. هم اکنون نیز خودروهای برقی با هر بار شارژ می توانند حدود ۵۰۰ کیلومتر مسیر را طی کنند و با توسعه تکنولوژی تولید باتری ها و سبک سازی خودرو ها و کاهش زمان شارژ،  صنعت خودرو سازی جهان به سمت تولید خودروهای برقی جهت دهی خواهد نمود.
شرکت فورد قصد دارد با سرمایه گذاری ۲۹میلیارد دلار تمامی خودروهای تولیدی خود را برقی کند شرکت جنرال موتور قصد دارد تا سال ۲۰۴۰ تولید موتورهای غیر برقی را متوقف نماید سایر شرکتهای بزرگ خودرو سازی جهان در اروپا و چین نیز قصد دارند به مرور تولید خودروهای برقی را جایگزین خودروهای بنزین سوز نمایند لذا تا ۲۰ سال آینده تولید خودروهای بنزین سوز به کمترین میزان خواهد رسید و خودروهای برقی خودروهای غالب در جهان و خصوصا در کشورهای توسعه یافته خواهد بود و در کنار آن سازمان ها و قدرتهای جهانی جرائم سنگینی را برای کشورهایی که دی اکسید کربن زیادی تولید کنند اعمال خواهند نمود.
فروش خودروهای برقی تا پنج سال دیگر بیش از چهار برابر رشد خواهد کرد و طی سال ۲۰۳۰ نیز از مرز ۲۵ میلیون دستگاه فراتر می‌رود.
سرعت رشد تکنولوژی تولید سلولهای  ذخیره برق بگونه ای است که طی سالهای آینده باتری های سبک و کوچک و حجم ذخیره سازی بسیار بالا با قیمت های اقتصادی به تولید انبوه خواهند رسید و زمان شارژ این باتری ها نیز همچنان کاهش خواهد یافت.
با توجه به فروش دو میلیون دستگاه خودروی برقی‌ در سال ۲۰۱۹ میلادی، تعداد خریداران این خودروها تا ۱۰ سال دیگر حدودا ۱۳ برابر خواهد شد و این رشد کماکان و تا وقتی برقی‌ها نبض بازار را در دست بگیرند، ادامه خواهد داشت.به این ترتیب مصرف بنزین در جهان طی ۲۰ سال آینده به کمتر از یک سوم خواهد رسید کاهش شدید تقاضا برای بنزین و گازوئیل منجر به کاهش شدید قیمت نفت خواهد شد لذا پیش بینی می شود متوسط قیمت نفت طی دهه های آتی به سمت میانگین بین ۲۰ تا ۳۰ دلار حرکت خواهد نمود.
با افزایش نیاز به برق و افزایش دانش و سطح تکنولوژی تولید سلول های ذخیره برق و صفحات جذب انرژی خورشیدی تولید برق از انرژی خورشیدی از ۵۰۰ گیگاوات ساعت فراتر خواهد رفت و حداقل نیمی از برق مصرفی جهان از طریق انرژی خورشیدی تامین خواهد شد.

با در نظر گرفتن این واقعیات لازم است استراتژی 20 ساله کشور در تولید و فروش نفت و تبدیل نفت به فرآورده و همچنین تولید برق و سرمایه گذاری بر روی انرژی خورشیدی و تولید خودروهای برقی تدوین و برای این استراتژی برنامه های اجرایی دقیق نوشته و با تبدیل برنامه های به قوانین و دستورالعمل های اجرایی چشم انداز روشن و دقیقی در این خصوص تدون گردد.