در سال ۲۰۱۶ حدود ۱۱۲ میلیون تن اکتان افزا مصرف شده است که سهم اتانول حدود ۷۱ درصد بوده است. دو سوخت اتانول و متانول از عدد اکتان بیشتری برخوردار می باشند ولی به دلیل برخی مشکلات زیست محیطی در سوخت  متانول، استفاده از اتانول بیشتر مورد توجه می باشد. از سوخت اتانول به عنوان یک سوخت اصلی و در بسیاری از مناطق به عنوان امتزاج پذیری مناسب با بنزین استفاده می گردد. این سوخت در مناطق ایالات متحده و برزیل بیش از سایر مناطق مصرف می گردد.

برای این سوخت استانداردهای مختلفی در نظر گرفته می شود که عمده ترین آن ها شامل E۵، E۱۰  و E۱۵ می باشند. به عنوان مثال در ایالات متحده از سال ۲۰۰۱ به بعد حدود ۹۰ درصد از خودروهای تولیدی برای استفاده از استاندارد E۱۵ طراحی شده اند. نکته جالب دیگر این است که در این کشور تقریبا ۱۰۰ درصد از MTBE تولیدی صادر می گردد و اتانول سهم غالب را میان اکتان افزاها به خود اختصاص داده است. در واقع کشور های مختلف برای کاهش آلاینده های حاصل از بنزین با به کارگیری قوانین رگولاتوری مختلف، به دنبال استفاده از اکتان افزاها (به خصوص اتانول) می باشند. در تصویر زیر، نشان داده شده است که تا سال ۲۰۳۰ از هر ۱۰۰ لیتر بنزین مصرفی، ۷ لیتر آن شامل اتانول می باشد.

بنابراین برنامه ریزی جهانی به نحوی است که افزایش مصرف اتانول امتزاجی با بنزین طی سال های آتی، بخشی لاینفکی از سبد انرژی جهانی خواهد بود و مسلما ما نیز می بایست خواه یا ناخواه در این مسیر قرار بگیریم.

وب سایت مرکز مطالعات زنجیره ارزش معتقد است استفاده از سوخت های جایگزین و اکتان افزا نظیر اتانول می بایست در سبد تامین انرژی کشور طی سال های آتی قرار گیرد. استفاده از این سوخت می تواند در حوزه های مختلف امنیت انرژی در جهت کاهش واردات بنزین و MTBE، بهداشت عمومی در جهت کاهش آلاینده های هوا، زیست محیطی در جهت کاهش مصرف سوخت های فسیلی و به موجب آن کاهش آلاینده های هوا و در نهایت ایجاد فرصت های شغلی جدید مورد استفاده قرار بگیرد. مرکز مطالعات زنجیره ارزش در یادداشت های آتی بیشتر به این موضوعات خواهد پرداخت.