افسانه ی کوه تاراناکی

نیوزلند یکی از آخرین کشورهایی است که انسان به آن، پا گذاشت و در نتیجه طبیعت اعجاب انگیز و بکرتری نسبت به دیگران مناطق جهان دارد. کوه تاراناکی یا به عبارتی کوه اگمونت، یکی از جاذبه های طبیعی نیوزلند است که شهرت جهانی دارد. در ادامه با الی گشت همراه باشید تا با این جاذبه ی طبیعی آشنا شویم.

نیوزیلند

مطالب مرتبط:
جاذبه های طبیعی اروپا که هوش از سرتان می برد!
دنیایی اسرارآمیز در میان جاذبه های طبیعی کانادا

نیوزیلند، کشوری است که در غرب اقیانوس آرام واقع شده است و از دوجزیره ی بزرگ و تعدادی جزیره ی کوچک، تشکیل شده است. این کشور برای بیش از ۸۰ میلیون سال متمادی است که از خشکی های دیگر زمین جدا بوده است و این دلیل موجب شده است تا طبیعت منحصر به فرد خود و جانوران بومی خود را حفظ کند. نیوزلند ،یکی از آخرین کشورهایی است که انسان به آن پا گذاشت

تاراناکی یا اگمونت؟

این کوه در طبیعت شمالی نیوزیلند قرار دارد. این کوه در جهان با نام تاراناکی معروف است اما در واقع دو اسم دارد، کوه اگمونت و کوه تاراناکی. کوه اگمونت را کاپیتان جیمز کوک، دریانورد و کاشف انگلیسی نام گذاری کرد اما، کوه تاراناکی، نامی است که مردم محلی به این کوه اطلاق می کنند. این کوه ارتفاعی ۲۵۱۸ متری دارد و یکی از متقارن ترین مخروط های آتشفشانی است. در قسمت جنوبی این کوه، کوهی خوشه ای شکل با نام پانی تاهی ،وجود دارد. تارا در زبان محلی، به معنای قله ی کوه است و ناکی به معنای درخشان که  تصور می شود از این اسم به عنوان اشاره ای به زمستان های پوشیده از برف بر روی دامنه های بالایی و درخشندگی و نور خورشید است.  کوه تاراناکی، از اصلی ترین نمادهای نیوزلند است و به گفته ی خیلی از افارد، این پدیده ی طبیعی، فراتر از طبیعت، نماد یک کشور شده است.

از عمر کوه تاراناکی  ۱۲۰هزار سال می گذرد. آخرین بار این  آتشفشان در سال ۱۷۷۵ فوران کرد و بعد از آن دیگر فعالیتی نداشته است. برخی بر این باورند که این آتشفشان کاملا خاموش و منقرض شده است. اغلب، این کوه را به عنوان مسیری جدید برای کوهنوردی نیوزلند می خوانند و به آن لقب پاتوق “کوه نوردی جدید” نیوزلند را داده اند. تراناکی برای کوهنوردان چالشی جالب و البته رسیدنی است. در ارتفاعات پایین تر این کوه، درختان بلند سرتاسر محیط را پوشش داده اند و در نزدکی های آتشفشان، بوته ها و گیااهن کوهستانی، زمین را پوشیده اند. وجود جنگل های بارانی در کنار خط ساحلی، باعث وجود آب و هوای بسیار لطیف و سالم در اطراف این منطقه شده است. یکی از مسیرهای پیاده روی این پارک بزرگ، کاماهی نام دارد که با یک پیاده روی ۱۵ دقیقه ای شما را به مسیر ویلکیز می رساند. جاده ی ویلکیز، مسیری پر پیچ و خم زیبایی در پارک جنگلی دارد. در امتداد ویلکیز، در اطراف منطقه داوسون فالز، استخری وجود دارد که که متصل به آبشارهای آرام این منطقه است.

در افسانه های قدیمی مردم محلی، کوه تاراناکی به کوه های جزیره مرکزی شمالی، متصل است و با این مجموعه کوه ها در یک ناحیه واقع شده بوده اند. هنگامی که همه ی زیبایی ها و افتخارات طبیعی به یکی از کوه ها به نام پیهانگا، می رسیده است، آتشفشان تونگاریرو،  بسیار خشمگین و ناراحت شده و به همین علت هم فوران کرده است. کوه تاراناکی به سمت غربی فرار کرده است و راهش را از این کوه ها، از آن روز به بعد جدا کرده است! مردم نیوزلند، به خصوص مردم محلی بسیار به این کوه احترام می گذارند. ۳ پارک مانانیا، اگمونت و پمبروک، منتهی به کوه تاراناکی است. افرادی که علاقه مند به گیاه شناسی هستند، می توانند بهترین استفاده را ازمحیط طبیعی دامنه این کوه داشته باشند.در محوطه ی این پارک برای افرادی که علاقه مند به اقامت در فضا و محیط این پارک هستند، هتلی وجود دارد که امکانات آن به این صورت است: ۸ کلبه ی محافظت شده و بسیار مجهز، سیستم پخش موسیقی بسیار عالی، دو غرفه برای خرید.

همچنین برای لذت بیشتر و استفاده ی بیشتر از محیط، ماشین و موتور مخصوص کوهستان ،به شما در صورت نیاز اجاره داده می شود. اگر هم تمایل به اقامت د این محیط نداشتید می توانید از هتل های شهر استرافورد، که قیمت مناسسبی هم دارند استفاده کنید. البته اگر اقامت در یک هتل لوکس را مد نظر دارید، می توانید از هتل های شهر پلیموت استفاده کنید. محوطه ی کوه تاراناکی، دارای ۱۳ ورودی است که البته ناگفته نماند، یکی از این ورودی ها بر خلاف ورودی های دیگر بسیار نا آرام است. اگر شما بخواهید کل محوطه کوه تاراناکی را دور بزنید و به نزدیکی دیگر کوه های نزدیک آن برسید، یک شبانه روز به طول خواهد انجامید. البته در گذشته، این مدت، ۲ روز بوده است. به مدت زمان طی کردن مسیر کوه در فصل زمستان، ۶ تا ۸ ساعت اضافه می شود. اما، چالش خوبی برای کسانی که رشته اشان کوه نوردی است و یا علاقه مند به کوهنوردی هستند، می باشد.در دامنه ی کوه ترارناکی سالانه اجلاس قبایل محلی در پای این کوه است. آن ها با این کار هر ساله در پی تثبیت این امر هستند که کوه تارانکی را این قبایل پیدا کرده و در اصل متعلق به آنان است.

در دامنه های شرقی این کوه، باشگاه کوهستانی استنفورد وجود دارد که سالانه در آن برای اسکی از ورزشکاران استقبال می شود. فصل اسکی ار ماه ژوئن تا اکتبر است.دما در فصل سرد، آنقدر در این محوطه بالا می رود که برف نرم می تواند در عرض چند ثانیه تبدیل به یخ شود. بنابراین، هر زمان که تصمیم به کوهنوردی در این منطقه گرفتید، حتما شرایط آب و هوایی آن را چک کنید و از کامل بودن امکانات کوه نوردی خویش اطمینان حاصل کنید. کوهنوردان احتیاجی به اقدامات تکمیلی برای تکمیل تجهیزات خود ندارند،  اما از آن جا که مسافران و توریست ها تجربه ای در این گونه محیط ها ندارند، حتما باید اقدامات تکمیل را انجام داده و با افرادی که بلد هستند بروند. در این منطقه، همان طور که گفته شد، جنگل ها،  بارشی هستند و همیشه نم دار، اما در کل سالانه به صورت تقریبی ۲۱۱۰ ساعت آفتابی نیز وجود دارد.

منبع:newzealand.com