پیام نفت: استفاده از ریفورمیت به جای بنزین در جهان سابقه ندارد، اما پژوهشهای علمی آلودگی و خطرناک بودن آن را اثبات کرده است.
به گزارش شانا، اصلاح کاتالیستی یک فرآیند شیمیایی برای تبدیل نفتای مقطر پالایشگاهی از نفت خام، با میزان اکتان پایین، به فرآورده های مایع با اکتان بالا به نام ریفورمیت است، ریفورمیت حاصل برای تولید بنزین با اکتان بالا استفاده می شود.
در حقیقت فرآیند اصلاح کاتالیستی، هیدروکربن های خطی کم اکتان (پارافین) را به آلکان شاخه ای با اکتان بالا (ایزوپارافین ها) و سیکلوآلکانها بدل میکند که بخشی از این مواد هیدروژنه شده و به هیدروکربنهای آروماتیک بدل میشوند.
این فرایند هیدروژن زدایی منجر به تولید محصولات جانبی مختلفی از جمله گاز هیدروژن می شود که برای مصارف پالایشگاهی مثل هیدرو کرکینگ (شکست آبی) استفاده می شود.
یکی از واکنشهای جانبی هیدروجنولیسیس باعث تولید هیدروکربنهای کم ارزش مانند متان، اتان، پروپان و توتان تولید می شود.
علاوه بر ذخایر ترکیب بنزین، ریفورمیت منبع اصلی تولید دسته ای از مواد شیمیایی آروماتیک مانند بنزن، تولوئن، زایلن و اتیل بنزن است که مصارف مختلفی دارند که مهمترین آن در صنایع پلاستیک سازی به عنوان مواد اولیه است.
با این وجود، میزان بنزن ریفورمیت سرطانزاست و به همین خاطر ریفورمیت را پس از تولید باید یک بار دیگر مورد پالایش قرار داد تا بنزن موجود در آن جداسازی شود.
ریفورمیت همچنین منبع اصلی مواد شیمیایی آروماتیکی مثل بنزن است. البته وجود بنزن در ریفورمیت موجب شده تا این ماده سرطانزا باشد و به همین دلیل نیز قوانین بسیاری در موردکاهش میزان بنزن موجود در ریفورمیت وضع شده است.
روش اصلاح کاتالیستی در دهه 40 میلادی ابداع شد و از سال 1949 به طور صنعتی برای تولید بنزین با اکتان بالا به کار گرفته شد اما در طول سالهای گذشته، شرکتهای بزرگ نفتی دنیا با اعمال تغییراتی در این روش، نسخههای مختلفی از اصلاح کاتالیستی را ابداع کردند که از جمله آنها میتوان به روش پاورفورمینگ (Powerforming) شرکت اکسون موبیل و اولترافورمینگ (Ultraforming) بریتیش پترولیوم اشاره کرد.
|