| پیام نفت:
روسیه در حال انتقال تجارت انرژی خود به شرق است. بزرگترین صادرکننده گاز طبیعی جهان، خط لوله عظیمی را از سیبری تا مرز چین ساخته است تا اشتهای سیری ناپذیر انرژی چین را تأمین کند. کانال جدید به نام قدرت سیبری، بخشی از طرحی است که ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه برای کاهش وابستگی کشورش به بازارهای گاز در اروپا و ورود به اقتصادهای رو به رشد آسیا در نظر دارد. برای چین که تولید انرژی داخلی آن کفاف تقاضای داخلی را نمی دهد، این خط لوله منبع حیاتی جدیدی را ارائه می‌نماید.
قدرت سیبری چیست؟
این خط لوله که توسط غول انرژی روسیه، گازپروم به طول 3000 کیلومترساخته شده است، از میادین جدید گازی Chayanda و Kovykta در سردترین بخش سیبری تا بلاگووشنسک ، در نزدیکی مرز چین کشیده شده است. خط لوله گاز دیگری در چین به این خط متصل می شود و در نهایت 3،370 کیلومتر دیگر در جنوب به شانگهای خواهد رسید. بخش روسی این خط توسط گازپروم اداره می شود، که در سال 2014 قرارداد 400 میلیارد دلاری برای تأمین سالانه 38 میلیارد متر مکعب گاز به مدت 30 سال را با شرکت ملی پترولیوم چین امضا کرد. این بزرگترین قرارداد این شرکت روسی است.
وضعیت خط لوله قدرت سیبری، چگونه است؟
به گفته دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین؛ گازپروم در ماه اکتبر تزریق گاز به خط را آغاز کرده است و احتمالاً راه اندازی رسمی آن در تاریخ 2 دسامبر اتفاق می افتد، که در آن پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ در یک ارتباط ویدئویی مشترک در مراسمی برای این مناسبت حضور پیدا کنند.
گازپروم قصد دارد با تحویل10 میلیون متر مکعب، روز فعالیت را شروع کند و در نهایت در سال 2025 به ظرفیت حداکثری برسد. روسیه ممکن است سرانجام این سیستم را به سمت غرب گسترش دهد و گاز سیبری در غرب هم جریان یابد.
چرا این ارتباط برای روسیه مهم است؟
قدرت سیبری سپری به منظور پیشگیری از تنش ها با اروپا می باشد. تاکنون، بیشتر تولید گاز روسیه به غرب رفته است و بخش اعظم آن از طریق خطوط لوله اوکراین انجام می شود. برخی از محموله ها نیز با استفاده از نفتکش به صورت گاز طبیعی مایع که در شبه جزیره یامال در شمال سیبری و در جزیره ساخالین در نزدیکی ژاپن تولید می شود؛ منتقل می شوند. روسیه و اوکراین سال‌هاست که در مورد هزینه ترانزیت گاز اختلاف دارند و در دو نوبت روسیه گاز اکراین را در میانه زمستان قطع کرده است. روابط سیاسی روسیه و اروپا نیز از زمان الحاق کریمه در سال 2014 به تیرگی گراییده است و ایالات متحده و اروپا با تحریم روسیه به این مساله واکنس نشان داده اند. به علاوه، روسیه دارای ذخایر گسترده گاز استفاده نشده در شرق دور خود است که به چین نزدیکتر از اروپا است.
چرا چین قدرت سیبری را می خواهد؟
چین بزرگترین مصرف کننده و وارد کننده انرژی جهان است. گاز روسیه مکمل گاز تولید داخلی چین خواهد بود و ارزان تر از واردات LNG توسط کشتی است. دو کشور در حال حاضر در مورد خط لوله دوم موسوم به Power Siberia 2 مذاکره می کنند، که می تواند به مناطق صنعتی در سواحل شرقی چین گاز رسانی کند. چین همچنین خط لوله گاز آسیای میانه و چین را نیز در دستور کار دارد که گاز ترکمنستان را از طریق ازبکستان و قزاقستان وارد می کند. پوتین پیشبینی می کند رشد بالای نیازهای انرژی چین، سبب می‌شود که به خط لوله و ظرفیت LNG بیشتری نیاز داشته باشد، این موضوع در نهایت به سود شرکت‌های گازپروم و Novatek که در حال توسعه LNG در شبه جزیره یامال واقع در دریای کارا است، منتهی می گردد.
اکنون چین از کجا گاز مورد نیاز را دریافت می کند؟
بنابر اعلام آژانس بین المللی انرژی، میزان مصرف گاز چین طی یک دهه گذشته رو به افزایش بوده است و فقط در دو سال گذشته 33 درصد رشد داشته است. واردات سهم فزاینده ای را تشکیل می‌دهد و در سال 2018 به 43 درصد رسیده است؛ حدود دو پنجم آن از طریق خط لوله گاز آسیای میانه و چین تامین شدند، در حالی که بقیه وارداتLNG بوده که عمدتا از استرالیا، قطر، مالزی و اندونزی تامین شده است. تقاضا در حال صعود است؛ زیرا دولت میلیون ها کارخانه و خانه را مجبور کرده است به منظور مقابله با دود و کاهش انتشار دی اکسید کربن بجای زغال سنگ از گازهای پاک استفاده کنند.
تمامی این موضوعات برای اروپا، چه معنی می‌دهد؟
قدرت سیبری دست روسیه را در مذاکرات مربوط به قراردادهای گاز با کشورهای اروپایی تقویت می کند. اگر روسیه بتواند تولید خود را به جای اروپا به شرق بفرستد، غرب باید برای اطمینان از تأمین منابع، هزینه بیشتری بپردازد. به طور جداگانه، گازپروم همچنین خط لوله جدیدی را در زیر دریای بالتیک موسوم به Nord Stream 2 در حال ساخت دارد که ظرفیت آن را در مسیر شمالی موجود دو برابر می کند. این امر به روسیه این امکان را می دهد در صورت افزایش تنش، اوکراین را به طور کامل دور بزند.
قیمت گاز چگونه خواهد بود؟
پوتین گفته است که گازهای منتقل شده از طریق قدرت سیبری، مشابه سیستم مورد استفاده خریداران اروپایی، با قیمت نفت مرتبط خواهد بود. به گفته مقامات روسی، قیمت پایه در این فرمول حدود 360 دلار در هر هزار متر مکعب، نزدیک به سطح قرارداد گازپروم با آلمان تعیین شده است. به گزارش پتروچینا قیمت گاز عرضه شده از طریق قدرت سیبری در مقایسه با محموله های آسیای میانه؛ رقابتی خواهد بود.
منبع: بلومبرگ
| 
قرارداد داخلی نمایشی در بزرگترین میدان نفتی مشترک/ تیم متولی توسعه آزادگان، توانمند نیست
اقدام تحسین برانگیز و قابل ستایش وزارت نفت در قطع گاز نیروگاه های راندمان پائین
جایگزینی قطعات ایرانی با خارجی در اورهال ۴۰۳ پتروشیمی آریاساسول+فیلم
