آنچه توسط مسئولان مربوطه به ویژه مدیر عامل شرکت ملی نفت اعلام شده حاکی از آن است که ایران تولید نفت خام خود را به علت پاره‌ای از تعمیرات و اورهال چاه‌ها و تاسیسات نفتی پیش از آغاز تحریم نفتی اروپا علیه ایران، کاهش داده است. به نظر می‌رسد تصمیم اختیاری دولت که تقریبا همزمان با تحریم‌ها علیه ایران صورت می‌گیرد به واسطه آن است که اگر فروش نفت ایران کاهش یافت بتواند اضافه نفت را تا زمان معینی نگه دارد و از این بابت دچار مشکل نشود. اما این نکته‌ای است که به صورت اختیاری از جانب کشور ما اجرا می‌شود اما نمی‌توان منکر آن شد که اصولا نفت کالایی است که تمام کشورهای دارای صنایع پالایشی به آن نیازمند هستند که تعداد این کشورها نیز کم نیست. اگر این کشورها در هرزمانی با قیمت‌های پایین‌تر فروش نفت مواجه شوند به طور حتم آن را مورد مطالعه قرار می‌دهند. چرا که نفت یک کالای رقابتی برای اقتصاد است و شاخص‌های جهانی و منطقه‌ای در تعیین قیمت آن نقشی موثری دارند. در این میان به طور حتم ریسک خرید نفت از ایران نیز مورد توجه این کشورها قرار خواهد گرفت. به خصوص آنها تبعات این خرید را بر روابط سیاسی و اقتصادی خود با کشورهای مهم دنیا علی‌الخصوص آمریکا مورد بررسی قرار می‌دهند. بنابراین هرچقدر قیمت‌ها جذاب‌تر باشد، تهدید‌های سیاسی و اقتصادی این کشورها کم‌رنگ‌تر خواهد بود. نکته بعدی آن است که به هر حال در جریان معاملات نفتی تجار و معامله‌گرانی وجود دارند که برای آنها خرید نفت ارزان آن‌قدر جذابیت دارد که از روش‌هایی برای پنهان کردن منشا تولید نفت بهره گیرند. به عنوان مثال حمل‌ونقل نفت را از نفتکشی به نفتکش دیگر در دریا یا در ساحلی دیگر انجام دهند یا نفت ایران را با نفت کشوری دیگر مخلوط کرده و سپس آن را به فروش برسانند. به هر حال معامله‌گران نفتی تجربه و توانمندی ارتباطی و مالی قابل توجهی برای انجام چنین شگردهایی دارند و این باعث می‌شود که برای خرید نفت ارزان راغب باشند. این‌ها شگردهایی برای دور زدن تحریم است اما به طور کلی این شگردها به سختی می‌تواند تمام نفت ایران را که خریداری نشده، به فروش برساند. همچنین تحلیلگران با استفاده از تمامی ابزارها و امکانات بسیار پیشرفته به دقت تحرکات نفتی ایران بررسی می‌کنند و چنین روش‌هایی را مدنظر قرار داده و به دنبال راهکارهایی برای توقف آن خواهند بود. بنابراین اگر فرآیند تحریم نفت ایران طولانی باشد بخشی از نفت ایران بدون مشتری خواهد ماند. البته این موضوع را هم باید مورد توجه قرار داد که عملکرد کشورهای خارج از بلوک غرب مانند هند، چین، ژاپن، آفریقای جنوبی و آمریکای لاتین می‌تواند در تعیین زمان تحریم ایران موثر باشد. تجزیه و تحلیل‌های اقتصادی و سیاسی این کشورها به نوعی می‌تواند راهگشای ما باشد، اگر با دیپلماسی با ما به این نتیجه برسند که خرید نفت آنها از ایران یا افزایش خرید این نفت نتایج مثبتی برایشان خواهد داشت و ریسک سیاسی و اقتصادی آنها در این میان کم خواهد بود. در غیر این صورت ما ممکن است با مشکلات بیشتری با تحریم نفتی مواجه شویم. بنابراین به نظر می‌رسد دیپلماسی مسئولان ما در این مورد می‌تواند شرایط نامناسب تحریم را برای ما به گونه‌ای مناسب پیش ببرد.

سوختن سالانه ۵ میلیارد دلار در آتش کم تدبیری مجلس و شهرداری  اقدام تحسین برانگیز و قابل ستایش وزارت نفت در قطع گاز نیروگاه های راندمان پائین  فقط ۸ سال تا تغییر چهره انرژی جهان باقی مانده است  ضرورت‌های احداث سریع خط آهن ورزقان  قیمت نفت و ارزش کل ذخایر نفت ایران یک سوم می شود