او در بازگشت از روسیه خبرهای خوشی از کمک  روسیه به اقتصاد ایران را به مردم ایران به مردم داده و باورکرده است که روسیه می خواهد و می تواند به ایران رقمی معادل 50 میلیارددلار سرمایه برای بخش های اقتصادی بدهد یا سرمایه گذاری کند. اما گروه پرشماری از ناظران آگاه باوردارند نبا ید به وعده های روسیه دلخوش بود . چرا نباید به روسیه در باره کمک به اقتصاد ایران اعتماد کرد؟ این پرسش بیشتر از سوی کسانی طرح می شود که هنوز به ناتوانی روسیه در کمک به اقتصاد ایران تردید دارند و هنوز به این کشور و رییس جمهور عجیب آن امیدواند. این در حالی است که شمار قابل اعتنایی از متخصصان روسیه و آگاهان به اقتصاد ایران وروسیه نیک می دانند روسیه در شرایطی است که حتی نمی تواند به اینده کوتاه مدت خود نیز امید وار باشد. از طرف دیگر توجه داشته باشیم که کالاهای قابل عرضه روسیه به  بازارهای جهانی منحصر به  تسلیحات نظامی و برخی کالاهای زیربنایی مرتبط با انرزی هسته ای به ویژه نیروگاههای اتمی است. آیا علی اکبر ولایتی به این داستانها و رقابت شدید ایران و روسیه در تولید و صادرات گاز و نفت اشراف دارد؟ دکتر محمد طبیبیان اقتصاددان نامدار ایرانی در این باره  نوشته است: " خود روسیه تحت تحریم امریکا است، تلاش گسترده ای که در جریان انتخابات ترامپ برای دخالت در انتخابات آمریکا توسط روسیه انجام شد  و اکنون رسیدگی به آن به یک بحران چند بعدی در نظام سیاسی آمریکا تبدیل شده است، برای این هدف بود که کسی در آمریکا بر سر کار بیاید که تحریم های روسیه را بر دارد. ترامپ هم موافق این موضوع هست اما با سد بزرگی از مخالفت هر دو حزب آمریکا و افکار عمومی روبرو است. آن وقت برخی راه حل تحریم نا پذیر بودن نظام مالی جمهوری اسلامی را تسلیم کردن آن به روسیه می دانند. اگر این داوری ها فقط اظهار نظر افراد پرت و کم سواد نباشد برنامه های نگران کننده ای است. سیستم بانکی روسیه تحت تحریم است و در یک تصحیح مقرراتی آمریکا تحریم های مقید کننده اتباع آمریکا را تغییر داده و شامل قرار داد های مالی جدید کرده زیرا نمی خواسته بانک ها و نهاد ها و افراد حقیقی آمریکایی که قبلا وارد معامله مالی با روسیه شده اند آسیب ببینند. به همین دلیل تصحیحی انجام داده و فقط قرارداد های جدید مالی را منع کرده. دوم این خوش خیالی است که تصور شود آمریکا می گذارد تحریم های ایران از کانال روسیه نقض شود و روسیه هم به این نقض تمکین می کند. روسیه مانند موارد دیگر در تاریخ معاصر هر امتیازی از این طرف گرفت از آن طرف تعهدی به جز فربه کردن منافع خود قائل نیست در موارد ساده تر هم ایران را زیر تیغ غرب داده از جمله رای به تحریم های شورای امنیت بر علیه ایران، در مقابل رفع وتوی آمریکا برای پیوستن روسیه به سازمان تجارت جهانی و امتیاز هایی از این قبیل. حدود چهل سال است که ناظر این بوده ام که عده ای مرتب به بد آموزی، مغلطه ، ارائه اطلاعات نا درست ،وایجاد سردر گمی در مورد اندیشه و سیاست اقتصادی مشغول بوده اند. آیا این شیوه ها از محل و یا محل های خاصی هدایت یا تشویق می شود؟ بنده نمی دانم اما اثر مشابهی و همسویی داشته اند. یعنی کمک به ایجاد شرایطی سخت و خطیری که امروزه کشور به آن مبتلا است. نظر شخصی بنده این شده که نباید در پشت محافظه کاری، در برابر چنین فرسایش مبانی اندیشه اقتصادی و سیاستگذاری  اقتصادی سکوت کرد و منفعلانه  به تداوم آن کمک کرد. صحبت و موضع من و امثال من چیزی جز نوعی اظهار ناراحتی از  مشاهده  سراشیبی که اقتصاد کشور در آن گرفتار شده نیست ، که توسط این گونه فضا سازی ها بستر سازی می شود و یکی از پیامد های آن هم امتیاز گیری روسیه، چین و جدیدا هند بوده است.