پویا جبل عاملی در گفتگو با شانا با بیان این که صنعت نفت به دلیل منفک شدن از جامع بین الملل در یک دهه گذشته امروز نه تنها به سرمایه گذاری بلکه به فناوری و مدیریت پروژه نیاز دارد، گفت: این صنعت در سالهای گذشته از تحولات صورت گرفته در بحث مدیریت پروژه و فناوری در حوزه زمین شناسی، اکتشاف و تولید به دور بوده است.

وی با تاکید بر این که منتقدان کنونی الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران نیز به این موضوع اعتقاد دارند که صنعت نفت به فناوری و سرمایه گذاری خارجی نیاز دارد، گفت: در این میان آنچه که منتقدان به آن توجه نمی کنند این است که آیا قراردادهای بیع متقابل جذابیت لازم را برای حضور سرمایه گذاران خارجی در این صنعت دارد یا نه؟ اگر از متخصصان این حوزه سوال کنید، جواب قطعا منفی است.

این کارشناس ارشد حوزه انرژی معتقد است: الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران بر اساس رویه های بین المللی است، نمی شود مثل گذشته فکر کرد که می شود دربهای صنعت نفت را بست و توسعه این صنعت را خود پیش ببریم.

وی اظهار کرد: یکی از مشکلاتی که ما در قراردادهای پیشین نفتی در کشور داشتیم بی انگیزگی پیمانکاران خارجی بود، باید طوری قراردادهای نفتی را تنظیم کنیم که آن انگیزه ای که برای توسعه در کارفرما وجود دارد در پیمانکار نیز نهادینه شود که به نظر من با حضور طولانی مدت شرکتهای خارجی در مراحل تولید می توان به این هدف رسید؛ .وانگهی همان طور که می دانید در قالب قراردادهای قبلی پیمانکار بعد از اتمام پروژه و دریافت پولش، میدان نفتی یا گازی را رها می کرد، در ثانی در طول اجرای این پروژه کارفرما که شرکت ملی نفت بود باید هزینه زیادی را برای مانیتور کردن آن پرداخت می کرد.

باید اهداف کارفرما و پیمانکار را یکسو کنیم

جبل عاملی تاکید کرد: باید پیمانکار خارجی همان هدفی که ما در توسعه یک میدان دنبال می کنیم او نیز آن را دنبال کند، مدیران صنعت نفت در قرار دادهای جدید با این دید جلو رفته اند.

وی با انتقاد از این که امروز ما پیمانکار عمومی در ایران برای  توسعه جامع یک میدان نداریم، گفت: متاسفانه در پروژه های صنعت نفت، اکتشاف، توسعه، راه اندازی و تولید را هر کدام یک شرکت انجام می دهد که این امر سبب ایجاد مشکلات و ناهماهنگی ها در مراحل مختلف می شود، امروز ما شاهد این هستیم که در الگوی جدید قراردادهای نفتی خبری از این گونه مشکلات نیست.

کارشناس ارشد اقتصاد انرژی اظهار کرد: وقتی شرکتهای خارجی می ببینند که برای تهیه و تنظیم یک قرارداد جدید در ایران تاکنون بیش از سه سال زمان صرف شده و هنوز نهایی نشده، انگیزه خود را برای همکاری و مشارکت در ایران از دست می دهند و به عبارت دیگر دعوا و انتقادها سبب ضد انگیزش آنها می شود؛ منتقدان باید با احترام به دموکراسی اجازه دهند که دولت منتخب مردم ایران کارش را در صنعت نفت انجام دهد.