به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان،بر اساس ارزیابی های انجام شده،کشور ایران با انتشار 650 میلیون تن گاز گلخانه ای از کشورهایی محسوب می شود که متاسفانه در این بخش،رتبه دهم جهان را به خود اختصاص داده است.

 

انتشار گازهای گلخانه ای از مخاطرات زیست محیطی محسوب می شود که مدت ها است به دغدغه ای جدی در میان سردمداران کشورهای جهان قرار گرفته و هر از چندگاهی با برگزاری نشست های تخصصی،تلاش می کنند با همیاری و هم افزایی و مشارکت چند جانبه این عارضه و تهدید زیست محیطی را کنترل و مهار کنند.

 

بر اساس آمار منتشر شده در رسانه ها و جراید،سرانه انتشار گازهای گلخانه ای در ایران در سال 1385  به ازای هر نفر قریب به 6 تن تخمین زده می شد که این میزان در سال جاری به بیش از 7 تن در سال افزایش یافته است.

 

رشد بیش از دو تنی انتشار گازهای مذکور،به مثابه زنگ خطری به شمار می رود که موید تعمیق مخاطرات زیست محیطی این عرصه است.

 

یکی از عوارض و تبعات انتشار گازهای مورد اشاره به افزایش دما باز می گردد،موضوعی که این روزها بسیاری از شهرهای کشور با آن مواجه هستند،گرمای طاقت فرسایی که در طول سنوات گذشته کمتر شاهد آن بوده ایم.

 

کارشناسان معتقدند افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و عدم مهار و کنترل اصولی آن،در افزایش دو درجه ای دمای هوا موثر است.

 

*حاکم شدن جزایرگرمایی در شهرهای کشور غیر قابل انکار است

 

علی محمد شاعری،رئیس کمیسیون کشاورزی،آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی با اشاره به تشدید انتشار گازهای گلخانه ای در طول سالهای اخیر،می گوید:کشور ایران یکی از قربانیان اصلی تغییرات آب و هوایی محسوب می شود و به واقع حاکم شدن جزایر گرمایی در تهران و بسیاری از شهرهای دیگرِ کشور غیر قابل انکار است.

 

وی سه دلیل عمده را در انتشار گازهای گلخانه ای موثر می داند،نخست مصرف بی رویه سوخت های فسیلی که در طول روز به 800 میلیون لیتر می رسد،عاملی که براساس بررسی های انجام شده،ریشه 80 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای را باید در این امر جستجو کرد.

 

فعالیت کارخانه های مستهلک و از بین رفتن پوشش گیاهیِ منابع طبیعی و جنگل ها از عوامل تاثیرگذار دیگر در شیوع و افزایش این پدیده به شمار می رود.

 

*ضرورت جایگزینی انرژی های تجدید پذیر به جای انرژی های فسیلی

 

 

جایگزین سازی انرژی های تجدید پذیر از دستورکارها و اولویت هایی محسوب می شود که برخی از کشورهای توسعه یافته دنیا به آن تاکید می ورزند.

 

یکی از دلایل کم اقبالی به چنین انرژی هایی در ایران به هزینه بر بودن آن باز می گردد،اما نباید از نظر دور داشت که علیرغم صَرف هزینه هر چه بیشتر،سلامت زیست محیطی به عنوان اصلی ضروری و برجسته به نحوی شایسته تر  حفظ خواهد شد.

 

در حال حاضر برخی از کشورهای دنیا 10 درصد از انرژی مورد نیاز خود را از منابع تجدید پذیر تامین می کنند، عدد و رقمی که در برخی از کشورها تا 40 درصد نیز افزایش یافته است.

 

*گرایش به انرژی های تجدید پذیر در برخی از شهرهای ایران

 

در طول سالیان گذشته گام هایی برای جایگزین سازی انرژی های تجدید پذیر در تعدادی از شهرهای ایران همچون شیراز،مشهد و ساری برداشته شده که نوید بخش و امیدوار کننده به نظر می رسد،در پایتخت نیز بعضا اقداماتی از سوی مدیریت شهری در این راستا عملیاتی شده که امیدوار کننده به نظر می رسد.

 

اما آنچه که لزوم پرداختن به آن در این مجال احساس می شود به ضرورت فرهنگ سازی در این عرصه معطوف می شود،به واقع باید با لحاظ کردن رویکردی ملی و عزمی جدی،آحاد جامعه از مزایا و ثمرات استفاده از انرژی های جایگزینِ تجدید پذیر به آگاهی هر چه بیشتری دست یابند تا بتوان با نگاهی جدید و همتی مضاعف در این  ارتباط اقدامات موثر و مقتضی در این عرصه را عملیاتی کرد.

 

*  تولید انرژی از زباله در شهر تهران

 

یکی از اقدامات سازنده در عرصه تولید انرژی به تامین نیرو از زباله ها باز می گردد،رویکردی که اخیرا در شهر تهران اقداماتی برای عملیاتی ساختن آن اجرایی شده است.

 

محمد مهدی گلمکانی،رئیس ستاد محیط زیست شهر تهران طی اظهاراتی که در روزنامه همشهری منتشر شده عنوان کرد:تلاش شهرداری برای تامین انرژی از منابع زیست توده از نمونه دستورکارهایی است که از سوی مدیریت شهری مد نظر قرار گرفته است.

 

تولید 3 مگاوات ساعت برق در کارخانه هاضم آبعلی و همچنین کارخانه زباله سوز کهریزک موید تلاش و نگاه ویژه مدیریت شهری به این حوزه است.

 

یقینا در صورت افزایش چنین طرح هایی،حفظ سلامت زیست محیطی و مهار کنترل گازهای گلخانه ای به نحو شایسته تری محقق خواهد شد و البته در این میان ایفای نقش مردم و شهروندان بسیار نافذ و تعیین کننده است.

 

تلاش برای بهسازی و نوسازی حمل و نقل عمومی ،اجتنابِ استفاده از خودروهای تک سرنشین،تنظیم موتور و...از نمونه اقداماتی به شمار می رود که درکنترل،مهار وکاهش انتشار گازهای گلخانه ای بسیار موثر و حائز اهمیت است.

 

پویش سه شنبه های بدون خودرو نیز از نمونه طرح های اجتماعی محسوب می شود که می تواند با فرهنگ سازی هر چه بیشتر اثر بخشی لازم را در پی داشته باشد،البته نمی توان انتظار داشت که لزوما با قائل شدن به چنین پویشی این پدیده و مخاطره زیست محیطی(انتشار گازهای گلخانه ای) بصورت کامل کنترل و دفع شود،اما می توان آن را گامی مثبت وسازنده در این حوزه قلمداد کرد که در صورت آموزش هر چه بیشتر با توفیقات مضاعف و فزاینده ای همراه خواهد شد.

 

انتهای پیام/