به گزارش مشرق، مهران ابراهیمیان طی یادداشتی در صفحه اقتصادی روزنامه جوان نوشت:
 
کمتر کسی انتظار داشت رأی مردم انگلیس بر جدایی از اتحادیه اروپا باشد و خیلی‌ها رأی دادن مردم خود‌متشکر انگلیس را به آرای سوئیسی‌ها تشبیه می‌کردند که: نمایش دموکراسی و نگاه بلندمدت بر اروپا مستولی شده است!  اما صبح دیروز که از خواب برخاستند ورق برگشته بود.

نگاه خودبرتربینی و جلوگیری از موج مهاجرت باعث شد تا همان ارتباط نیم‌بند با اتحادیه اروپا به خصوص در حوزه سیاسی نیز از هم بپاشد و ازخودراضی‌ترین مردم جهان ستاره خود را از اتحادیه اروپا بکنند. آنها در پروسه‌ای حداقل دوساله از اتحادیه اروپا جدا خواهند شد؛ اتحادیه‌ای که شاید آرای مردم انگلیس پیش‌لرزه‌هایش باشد و تا فرو ریختن اتحادیه زمان زیادی نمانده باشد.

اما آثار این تصمیم بر اقتصاد ما چه خواهد بود؟

اگر چه اقتصاد ایران با حجم کم تجارت خارجی و محدودیت‌های تحریم چندان تحت تأثیر تحولات اینچنینی در اقتصاد جهانی قرار نمی‌گیرد و مثلاً ناگهان بورس ایران با این تصمیم افت پیدا نمی‌کند یا مانند چین و روسیه به غیر از تضعیف قدرت سیاسی اتحادیه اروپا به این موضوع به عنوان یک فرصت جدید سرمایه‌گذاری و بازاری قابل نفوذ نگاه نمی‌کند، با این حال تأثیرات محدودی از این حادثه به ما هم خواهد رسید. 

برای پاسخ به این سؤال که تأثیرات آن در کشور ما چیست ناگزیریم حداقل اثرگذاری‌ها را به دو بخش کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت تقسیم کنیم.

در کوتاه‌مدت آثار کاهش قیمت نفت و ارزش پوند و تقویت یورو با توجه به میزان و حجم مراوده با اروپا چندان برای ایران مناسب نبوده، بنابراین کاهش نسبی درآمدهای نفتی می‌تواند به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آثار منفی تصمیم مردم انگلیس بر اقتصاد کشور ما باشد؛ تصمیمی که به خصوص طی سال جاری شمسی و به دلیل شتاب افزایش حجم مراودات تجاری ما با اتحادیه اروپا اثرات بیشتری نسبت به سال گذشته دارد.

اما در دیگر سو پوند که بی‌سابقه‌ترین افت 30 ساله خود را داشته و طلا به بالاترین حد دوسال اخیر رسیده می‌تواند نشانه‌ای منفی برای اقتصاد انگلیس تلقی شود ولی در عین حال به دلیل افت ارزش پوند جذابیت صادرات کالا و خدمات را برای کشورهای دیگر از سوی انگلیسی‌ها بیشتر می‌کند، بنابراین از این منظر می‌توان حدس زد که ایران برای انگلیسی‌ها بعد از جریان رأی جدایی از اتحادیه اروپا جذاب‌تر از گذشته باشد.

همچنین افزایش قیمت طلا و نقدینگی بالای کشور و تصمیم حریصانه اخیر سیستم بانکی این امر را محتمل می‌کند که بخشی از نقدینگی را به سوی خود بکشاند.

نکته بعدی این است که اگر تصمیم مردم انگلیس مراودات و ارتباطات انگلیس با اتحادیه اروپا و به خصوص با اسکاتند و ایرلند را به هر میزان تحت تأثیر قرار دهد، تأثیرات هیجانی و پرریسک بر اقتصاد بریتانیا جدی خواهد بود و ماه‌ها طول خواهد کشید تا همه چیز در مورد نوع جدید تجارت بریتانیایی‌ها با همتایان اروپایی و جامعه جهانی کاملاً مشخص شود و شکل تازه‌ای بگیرد و این موضوع می‌تواند فرصتی هوشمندانه باشد برای تجار ایرانی، البته اگر از تجربه فضای پسا‌برجامی درس گرفته باشند !

 از سوی دیگر باید توجه داشت که دلگیری سایر ستاره‌های روی پرچم آبی اتحادیه اروپا و کمرنگ شدن نقش حامی سیاسی‌شان باعث خواهد شد در کوتاه‌مدت یا تا زمان فروپاشی اتحادیه، نقش آلمان پررنگ‌تر از گذشته در اتحادیه شود، بنابراین تنظیم روابط ایران با آلمان شاید مسیر اقتصادی ایران را در ارتباط با اروپا تعیین خواهد کرد، هر چند اعضای اتحادیه با این لرزه اولیه در اتحادیه اقتصادهای هیجانی نگران‌کننده‌تری خواهند داشت و شوک خروج انگلیس از اتحادیه ممکن است اعتماد به نفس گذشته را کم کرده و بنابراین بازارهای جدید و مراودات جدید به خصوص در آسیای شرقی برای آنها جذاب‌تر شود. 

در این میان ممکن است که اقتصاد ایران نه تنها از کاهش قدرت سیاسی اتحادیه اروپا در جهت کاهش فشارهای غیرمنطقی بهره ببرد بلکه اقتصاد ایران با توجه به رصد چند ماهه اخیر کشورهای اروپایی جذاب‌تر و درخشان‌تر دیده خواهد شد.

همچنین این اتفاق باعث خواهد شد پیش‌بینی‌های رشد اقتصادی اروپا و حتی جهان کاهش یافته و میزان بدهی کشورهای عضو یورو افزایش یابد. در چنین تصویر و چشم‌اندازی برای کشور ما، می‌توان در درازمدت توسعه روابط تجاری را محتمل‌تر از قبل از انتخابات مردم انگلیس دانست.

فرآیند کاهش تولید پارس جنوبی آغاز شده و هر سال سرعت خواهد گرفت  هیچ جای جهان مثل ایران نیست که تمامی خانه‌ها گازکشی شده باشند  پایان قرن نفت و هزاران میلیارد دلار سرمایه ای که کم ارزش می شود  طرح تبدیل دودکش نیروگاه به خوراک واحد پتروشیمی  تحلیل مقایسه ای مصرف واقعی انرژی برق در ایران