یکی از مطالبات اساسی مردم کشورهای عربی منطقه که در سالهای کنونی ، تحولات سیاسی را در کشورهایشان تجربه کرده اند، مقابله با فساد بوده است. اما با گذشت پنج سال از تاریخ شروع این تحولات در سال دو هزار و یازده، هنوز این امر محقق نشده است. نتایج بررسی های موسسه بین المللی فعال در حوزه مقابله با فساد مالی موسوم به موسسه شفافیت بین الملل، مردم معمولی در نه کشور عربی معتقدند که فساد در این کشورها در یک سال گذشته بویژه در لبنان بحران زده و یمن جنگ زده  شدیدتر شده است. 

در این تحقیق، نظر یازده هزار نفر از مردم کشورهای عربی بررسی شد. این تحقیق نشان داد که به نظر مردم، فساد در الجزایر، مصر، اردن، مغرب، سرزمینهای فلسطینی، سودان و تونس و یمن و لبنان افزایش یافته است. به صورت میانگین، شصت و یک درصد مردم این کشورهای عربی چنین نظری داشتند و معتقد بودند مقامات دولتی و اعضای مجلس در این کشورها فاسد هستند.  

 بدترین میزان فساد در یمن و لبنان گزارش شده است. فساد دولتی در لبنان بسیار شدید و نگران کننده توصیف شده است. نود و دو درصد شرکت کنندگان در این پیمایش میدانی در لبنان بحران زده معتقد بودند در یک سال گذشته، فساد مالی مقامات در این کشور افزایش یافته است.

این رقم در یمن ، هشتاد و چهار درصد و در اردن هفتادو پنج درصد بود. در مصر هم این رقم بیست و هشت درصد بود. در الجزایر بیست و شش درصد مردم معتقد بودند در یک سال گذشته فساد مالی دولتی افزایش یافته است. 

از میان شرکت کنندگان در این تحقیق، هفتادو هفت درصد یمنی ها و نیمی از مصری ها می گفتند سال گذشته برای راه انداختن کارشان، رشوه پرداخت کرده اند. 

یکی از تهیه کنندگان این گزارش گفت: دو سوم تونسی ها معتقدند که فساد در کشورشان افزایش یافته است. دوازده درصد می گویند فساد تغییر نکرده است. کمتر از بیست درصد نیز معتقدند فساد سیر نزولی داشته است.

بیشتر مردم تونس می گویند فساد به اندازه گذشته است. شصت درصد معقتدند تلاشهای دولت برای مقابله با فساد ناکافی است. یک سوم تونسی ها می گویند دولت کارهای لازم را برای این منظور انجام می دهد. اما بیشتر آنها می گویند دولت برای این منظور و مقابله با فساد، به اندازه کافی تلاش نمی کند.

 نکته مثبت این نظرسنجی آن است که تونسی ها احساس مسئولیت می کنند. آنها احساس می کنند که با خودداری از پرداخت رشوه می توانند به این کار کمک کنند البته اگر فقط حس کنند که از آنها محافظت می شود. بیشتر تونسی ها فساد مالی را رد نمی کنند، زیرا معتقدند اگر این کار را انجام ندهند به کارهایشان رسیدگی نخواهد شد. 

یکی از شهروندان تونسی نیز در این باره گفت: تونسی ها معتقدند کسی که کلاه دیگران را برندارد، اصلا وجود ندارد! کسانی که دزدی نکنند نمی توانند زندگی کنند. کسی که دو یا سه جا کار نکند و در نهایت، مسافرکشی هم نکند، نمی توانند هزینه زندگی فرزندانشان را تامین کند. مردم فکر می کنند کسی که خلاف نکند، زرنگ نیست. در تونس، زندگی مردم اینگونه است و در ادارات ، کارها اینگونه انجام می شود. امروزه ، برای مردم سختکوش و صادق، ارزشی قائل نمی شوند.