به نظر می‌رسد عربستان در چند جبهه با مقاومت وارد جنگ شده است. سعودی‌ها چون نتوانستند با مقاومت در لبنان کنار بیایند درصددند در عراق، سوریه و بخصوص در یمن ـ که به لحاظ موقعیت جغرافیایی به آنها نزدیک‌تر است ـ مقاومت را در هم بشکنند و برای همیشه یمن را به حیاط خلوت خود تبدیل کنند.

این اتفاق زمانی می‌توانست به آسانی رخ دهد که مقاومت در یمن شکل نمی‌گرفت، اما مقاومت در یمن ریشه در گذشته‌های بسیار دور و تاریخ دارد و آمیخته با فرهنگ شیعیان زیدی در این کشور است. مقاومت یمنی با آغاز جنگ، شکل سازمان یافته‌تر و کلاسیک‌تری به خود گرفت و همین مسأله کار سعودی‌ها را پیچیده‌تر کرد. شاید آنها ابتدا تصور نمی‌کردند با این مشکل روبه‌رو شوند؛ اما توان مقاومت نیروهای مردمی در یمن، سعودی‌ها را در وضعیت بغرنجی قرار داد. وقتی کشوری تصور می‌کند می‌تواند جنگی را به آسانی آغاز کند و آن را به پایان برساند، اما در عمل این اتفاق نمی‌افتد، این موضوع می‌تواند نتایج بسیار پرهزینه‌ای برای آنها داشته باشد. وضعیت عربستان در یمن هم همین گونه است.

به نظر می‌رسد وضعیت سوریه و اولویت حل بحران در این کشور برای غرب بر مشکلات عربستان در یمن افزوده است. غرب بر آن است تا در ژنو، وضعیت سوریه را روشن کند و همین مسأله سبب شده است عربستان را در یمن به حال خود رها کند. آنها آغازگر جنگ بودند، اما تمام‌کننده آن نیستند و باید منتظر باشند میانجیگران بین‌المللی سرشان خلوت شود تا شاید به فکر خارج کردن متحد خود از مخمصه باشند.

وقتی جنگی با ویژگی‌های جنگ یمن که یک طرف ارتش منظم و در طرف دیگر گروه‌های مقاومت مردمی است، اتفاق می‌افتد وضعیت طرفی که به صورت کلاسیک وارد میدان نبرد شده، بدتر می‌شود. برعکس مقاومت و نیروهای نامنظم مردمی که وارد جنگ شده‌اند روز به روز منظم‌تر و توان آنها بیشتر می‌شود و براحتی می‌توانند در برابر جنگ‌های فرسایشی مانور بدهند. همین موضوع عربستان را وارد عرصه جدید از تنش‌ها با نیروهای یمن خواهد کرد. شاید در آینده حتی ما شاهد فرسوده شدن بیشتر نیروهای ائتلاف عربی در برابر مقاومت مردمی یمن باشیم که این می‌تواند تبعات بدی برای ارتش عربستان بعد از جنگ داشته باشد.

 

 

حسین رضاخواه

کارشناس مسائل یمن

 

 

جام جم انلاین