مقررات صندوق بازنشستگی نفت منجر به اعتراض شرکتهای نفتی واگذار شده به بخش خصوصی و بعضا پرسنل نفتی شده است اما این مقررات چیست و ماهیت آن چکونه می باشد

فرض کنید شخصی 10 سال پیش مثلا در سال 1384 با حقوق200 هزار تومان از شرکت پتروشیمی تبریز بازنشسته پیش از موعد شده باشد و در سال 94 که اولین مستمری بازنشستگی عادی ایشان جریان می یابد حقوق ایشان به 2میلیون تومان در ماه رسیده است. در این مدت ده سال  تا رسیدن به سن بازنشستگی عادی کل مستمری را شرکت پتروشیمی تبریز پرداخت نموده است.
 
اساس محاسبات صندوق بازنشستگی نفت بر این پایه بنا شده  که صندوق اعلام می نماید این شخص  10 سال زودتر از موعد بازنشسته شده لذا به ازای هر سال بازنشستگی زودتر از موعد  3 درصد در نظر گرفته می شود بنا بر این سال 1394 که ایشان به سن 60 سال رسیده وبازنشسته عادی شدند 3 درصد های در نظر گرفته شده در مدت زمان تا رسیدن به سن بازنشستگی عادی ضرب می شود یعنی10 سال ضرب در 3 می شود 30 درصد؛ لذا از زمان محاسبه اولین مستری بازنشستگی پیش از موعد ایشان در سال1394  به این شیوه عمل می شود که 30 درصد مستمری اول یعنی 30 درصد از 200 هزار تومان سهم پتروشیمی تبریز و 70 درصد یعنی 140 هزار تومان سهم صندوق در فرمول لحاظ می شود.  

سال 1394 شخص مورد نظر به سن بازنشستگی عادی رسیده و آخرین حقوق ایشان نیز 2 میلیون تومان بوده اینجای محاسبات روش باورنگردنی صندوق بازنشستگی نفت به زور به همه شرکتها تحمیل می شود و آن روش اینگونه است که 140 هزار تومان بر آخرین حقوق یعنی 2 میلیون تومان تقسیم و یک ضریب استخراج می گردد یعنی 7 درصد از زمان رسیدن این کارمند تحت پوشش صندوق بازنشستگی نفت به سن 60 سالگی (سن بازنشستگی عادی) 7 درصد حقوق را صندوق بازنشستگی نفت و 93 درصد را پتروشیمی تبریز پرداخت خواهد نمود. یعنی از مستمری بازنشستگی 2 میلیون تومانی سال 94 فقط 140 هزار تومان آن توسط صندوق بازشستگی نفت پرداخت می گردد و 1.860 میلیون تومان توسط کارفرما یعنی شرکت پتروشیمی تبریز پردخت می شود و این روند تا پایان عمر این شخص و پرداخت مستری به ایشان و خانواده تداوم خواهد یافت! ممکن است کارفرما مجبور شود بیش از 30 سال این هزینه را پرداخت نماید که با لحاظ تورم این هزینه برای یک نفر با تورم 15 درصد در سال سی ام به 115 میلیون تومان در ماه بالغ خواهد گردید
کارمند و کارفرما 20 سال به صندوق نفت سهم کارفرما و کارمند را پرداخت نمودند در مدت ده سالی نیز که شخص بازنشسته پیش از موعد شده بود هیچ  هزینه ای از طرف صندوق بازنشستگی برای این شخص پرداخت نشده و کل مستمری وی توسط کارفرما {پتروشیمی تبریز} پرداخت گردیده است. 
شاید کارشناسان و کسانی که اطلاعی از موضوع دارند این سخنان را باور ننمایند و در ذهن خود تصور نمایند مگر ممکن است چنین مقررات یک طرفه و زورگویانه ای در کشور وجود داشته باشد اما واقعیت همین است. برای اطمینان از وجود این واقعیت تلخ اما به شدت پر هزینه می توانید به شرکتهایی که نیروی نفتی تحت پوشش دارند مراجعه نمائید یا به مسئولین مربوط در صندوق بازنشستگی مراجعه و در جریان جزئیات این معادله یک طرفه و خسارت بار قرار گیرید. 
این واقعیت تلخ علاوه بر اینکه هزینه بسیار سنگینی بر شرکتهای خصوصی شده تحمیل می نماید بر مدیریت شرکتها و منابع انسانی نیز تاثیرات منفی زیادی داشته و دارد. برخی از نیروهای نفتی به دلایل مختلف درخواست بازنشستگی پیش از موعد دارند یا مواردی است که کارفرما به نیرویی نیاز ندارد اما نمی تواند وی را بازنشسته پیش از موعد نماید. در این میان هم پرسنل و هم شرکت آسیب می بینند و تحت فشار قرار می گیرند و این بخاطر مقررات یکجانبه نگر و پر هزینه ای است که توسط صندوق بازنشستگی نفت وضع و اعمال می گردد. 
این مقررات و شیوه عمل صرفا در صندوق بازنشستگی نفت اعمال می شود  اما در سایر صندوق های بازنشستگی شرایط  منصفانه و منطقی تری حاکم است. در سازمان تامین اجتماعی نیز بازنشستگی پیش از موعد وجود دارد اما انقدر منطقی و دو طرفه است که هم کارگر و هم کارفرما از آن استقبال می کنند. جای تعجب و تاسف است که هزینه بهداشت و درمان نیرهای نفتی با صندق بازنشستگی نفت نیست و کارفرما می بایست از ابتدا تا پایان عمر کارمند هزینه بهداشت و درمان وی را که بسیار سنگین تر از سایر بیمه ها می باشد پرداخت نماید.
اینها بخشی از هزینه هایی است که صندوق بازنشستگی نفت به شرکتهای خصوصی شده تحمیل می نماید و ممکن است برخی از شرکتها را تا مرز ورشکستگی پیش ببرد. شرکتهای خصوصی چند راه پیش رو دارند که عبارتند از:
1-    مکاتبه و پیگیری از طریق مسئولین وزارت نفت و صندوق بازنشستگی نفت جهت اصلاح این روند تلخ و پر هزینه
2-    مراجعه به دیوان عدالت اداری یا دستگاه قضایی جهت داوری در این خصوص و حل اساسی مشکل
3-    اخراج پرسنلی که مورد نیاز نیستند که در این صورت بیشترین زیان و خسارت به این افراد وارد می شود چرا که به دلیل ضعف مقرراتی دیگر شخص اخراج شده به آسانی نمی تواند کل سنوات خود را به صندوق بازنشستگی دیگری از جمله صندوق تامین اجتماعی منتقل نماید و اگر بخواهد چنین کند با محاسبات یکجانبه صندوق بازنشستگی نفت باید هزینه هنگفتی بابت انتقال سنوات خود به صندوق دیگر متحمل شود لذا گزینه 3 هر چند قابل انجام است اما شرکتها از آن دوری می جویند و امید دارند که با پیگیری دو روش اول مشکل حل شود.

فرآیند کاهش تولید پارس جنوبی آغاز شده و هر سال سرعت خواهد گرفت  هیچ جای جهان مثل ایران نیست که تمامی خانه‌ها گازکشی شده باشند  پایان قرن نفت و هزاران میلیارد دلار سرمایه ای که کم ارزش می شود  طرح تبدیل دودکش نیروگاه به خوراک واحد پتروشیمی  تحلیل مقایسه ای مصرف واقعی انرژی برق در ایران