به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از رویترز، قدرت های جهانی در تلاش اند تا به چهارچوب توافقی با ایران دست یابند که حساسترین بخش های برنامه هسته ای تهران را محدود خواهد کرد و در عوض تحریم های بین المللی علیه این کشور را کاهش خواهد داد.
تحریم ها، از سال 2012 به این طرف، صادرات نفت ایران را نصف کرده و به حدود یک میلیون بشکه در روز کاهش داده و به اقتصاد این کشور لطمه زده است.
در طی دهه های گذشته، مجموعه پیچیده ای از محدودیت ها بر ایران تحمیل شده که شروع آن با اقدامات اولیه در سال 1979 و پس از تسخیر لانه جاسوسی در تهران بوده است.
تحریم های مهم مرتبط با نفت توسط آمریکا و اتحادیه اروپا و در زمینه هسته ای بر ایران تحمیل شده است.
کنگره آمریکا و بازوی اجرایی اتحادیه اروپا با استفاده از تحریم های چندلایه بخش نفت ایران را هدف قرار داده اند، به نحوی که برداشته شدن این تحریم ها حتی پس از دستیابی به توافق زمان بر خواهد بود.
در اینجا تحریم های کلیدی مرتبط با بخش انرژی ایران را بر می شماریم.
تحریم های آمریکا
شهروندان آمریکایی از تجارت مستقیم یا غیرمستقیم با بخش نفت ایران، دولت ایران افراد مرتبط با بخش نفت یا هرگونه تامین مالی آن ممنوع هستند. شرکت های آمریکایی نیز از سرمایه گذاری در بخش نفت ایران و صنایع گازی یا تجارت با آنها منع شده اند.
تحریم های آمریکا همچنین می تواند موسسات مالی ای را که تراکنش هایی با شرکت ملی نفت ایران و شرکت تابعه آن، نفتیران دارد، هدف قرار دهند.
شرکت ها یا اشخاصی که ناقض تحریم ها تشخیص داده شوند، با جریمه های سنگین، بلوکه شدن دارایی ها، ریسک محروم شدن از سیستم بانکی دلاری یا حتی قرار گرفتن در لیست سیاه مواجه می شوند.
تحریم های اتحادیه اروپا
اتحادیه اروپا نیز تحریم هایی را به اجرا گذاشته که تجارت با بخش نفت ایران را ممنوع می سازد. این تحریم ها شامل هرگونه داد و ستد با کل بخش انرژی ایران یا نهادهای دولتی مربوط به بخش انرژی است.
تحریم های اتحادیه اروپا همچنین شامل ممنوعیت شرکت ها و شهروندان اروپایی از واردات، خرید یا نقل و انتقال گاز ایران، کمک به ساخت تانکرهای نفتی و ارائه کشتی های مورد استفاده در حمل و نقل یا ذخیره نفت یا محصولات پتروشیمی می شود.
تحریم های کشتیرانی و بیمه ای
بخش نفت ایران با موانع گسترده ای برای حمل نفت و همچنین بیمه محموله های نفتی مواجه است.
تحریم های اتحادیه اروپا و آمریکا بخش کشتیرانی ایران از جمله شرکت ملی نفتکش ایران را در فهرست سیاه قرار داده است، یعنی شرکت های آمریکایی و اروپایی از تجارت با آن منع شده اند.
شرکت ملی نفتکش ایران اصلی ترین شرکت حمل کننده نفت ایران است. شرکت تایدواتر خاورمیانه، اصلی ترین شرکت اداره کننده بنادر ایران نیز تحریم شده و این نقل و انتقال نفت از پایانه های صادراتی را پیچیده ساخته است.
ایران همچنین از دریافت خدمات شرکت های بین المللی طبقه بندی کشتی ها که ایمنی و استانداردهای زیست محیطی کشتی ها را تایید می کند، محروم است. اخذ چنین تاییدیه هایی برای بیمه و دسترسی کشتی ها به بنادر ضروری است.
برنامه اقدام مشترک
بر اساس توافق اولیه به دست آمده بین ایران و قدرت های جهانی در نوامبر 2013، آمریکا و اتحادیه اروپا برخی از تحریم ها علیه ایران را کاهش داده اند و به این کشور اجازه داده اند تا به برخی از درآمدهای نفتی بلوکه شده خود در خارج از کشور دسترسی داشته باشد و بتواند تا سقف معینی نفت به مشتریان عمده خود صادر نماید.
هرچند برنامه اقدام مشترک موجب کاهش نسبی تحریم ها علیه ایران شده و به صورت موقت تحریم بیمه ای علیه این کشور را نیز کاهش داده است، اما شرکت های بیمه کننده کشتی ها به دلیل نگرانی از گرفتار شدن در دام تحریم ها، در مورد تمدید قراردادهای بیمه کشتی های حامل نفت ایران همچنان محتاطانه رفتار می کنند.
انتهای پیام/