پیام نفت:

کشورهای های همسایه ایران از تحریم و ضعف بینش مسئولین وزارت نفت در سالهای گذشته نهایت سوء استفاده را بعمل آورده و میلیون ها بشکه نفت و میلیارد ها متر مکعب گاز میادین مشترک را برداشت نمودند 

ایران بیش از ۱۵ میدان نفتی مشترک با کشورهای همسایه دارد و گزارش‌های منتشر شده از سوی شرکت ملی نفت نشان می‌دهد که تولید نفت ایران از مخازن مشترک نفتی، ۲۴۰‌هزار بشکه در روز است.

 این درحالی است که با توجه به حجم ذخایر و تکنولوژی و امکانات موجود و نرخ بازیافت فعلی، ظرفیت تولید ۱.۱‌میلیون بشکه نفت از میادین مشترک نفتی برای ایران وجود دارد.

درحال حاضر، ایران از محل مخازن نفتی مشترک با عراق روزانه ۱۳۰‌هزار بشکه نفت خام تولید می‌کند؛ اما عراق روزانه ۲۹۵‌هزار بشکه از میادین مشترک با ایران نفت برداشت می‌کند.  این درحالی است که اگر ایران بتواند همه منابع مالی و اعتباری مورد نیاز برای طرح‌های نفتی خود را جذب کند، قادر خواهد بود تا از محل توسعه میادین مشترک نفتی تا سقف ۷۷۰‌هزار بشکه در روز نفت برداشت کند. این برتری فقط خاص عراق نیست؛ درحالی‌که ایران از میادین نفتی مشترک با امارات ۵۶‌هزار بشکه در روز برداشت می‌کند، میزان برداشت امارات ۱۳۶‌هزار بشکه است. میزان برداشت ایران از میادین مشترک با عربستان ۴۲‌هزار بشکه و میزان برداشت عربستان از این میادین ۴۵۰‌هزار بشکه است. میزان برداشت نفتی قطر از پارس‌جنوبی بیش از ۱۳برابر ایران بوده است.  

به منظور بهره برداری از میادین مشترک نفت و گاز و دست یابی به سهم مناسب از این میادین در دریا و خشکی نیاز به بیش از 60 میلیارد دلار سرمایه گذاری در میادین مشترک دریایی و حداقل 30 میلیارد دلار سرمایه گذاری در بخش خشکی می باشد.

با این میزان سرمایه گذاری، درآمد حاصل از فروش گاز کشور سالانه بیش از  30 میلیارد دلار در میادین مشترک گازی افزایش خواهد یافت  و بیش از این میزان در حوزه میادین مشترک نفتی افزایش تولید خواهیم داشت. 

در حالی که کشورهای همسایه با تمام توان در حال سرمایه گذاری در میادین مشترک هستند و ما حداقل 8 سال از آنها عقب مانده ایم لذا تا زمان تامین کل منابع مالی داخلی  و خارجی برای توسعه میادین مشترک، هر گونه سرمایه گذاری کلان توسعه ای در میادین مستقل باید متوقف شود مگر سرمایه گذاری هایی که جهت ازدیاد برداشت و تزریق گاز به میادین در حال استحصال نفت که ضروری است و قابل توقف نمی باشد.

به این ترتیب خط قرمز وزارت نفت سرمایه گذاری های کلان توسعه ای در میادین مستقل است و تمرکز بر سرمایه گذاری در میادین مشترک خواهد بود چرا که توان سرمایه گذاری و جذب سرمایه گذار خارجی برای ما محدود است و نباید با تصمیم گیری های نسنجیده منجر به تداوم بهره برداری همسایگان از سهم و سرمایه های ملی کشور شویم.

چنانچه سرمایه گذار خارجی به هر دلیل تمایل به سرمایه گذاری در میدان مستقلی را داشته باشد نوع قرار داد در میادین مستقل می بایست متفاوت از میادین مشترک باشد

در میادین مشترک به منظور تسریع در بهره برداری از میدان و جلو گیری هر چه سریعتر از تصییع حقوق ملت ایران توسط همسایگان پر اشتها، ما امتیازات زیادی به سرمایه گذار داخلی و خارجی خواهیم داد( هر چند این امتیازات جمعا برابر چند ماه برداشت سریعتر از میادینی  می باشد که همسایگان با سرعت در حال بلعیدن گوشت آن هستند) اما در میادین مستقل چنین امتیازاتی قابل قبول نیست لذا چارچوب قرار دادهای سرمایه گذاری در میادین مستقل و میادین مشترک می بایست متفاوت باشد.

میادین مستقل به دست توانای شرکتهای داخلی قابل توسعه می باشد چرا که توان علمی و اجرایی شرکتهای ایرانی در حوزه حفاری دریا و خشکی و ساخت پالایشگاه و ساخت جکت و سکوهای حفاری و بهره برداری بسیار مناسب است و چنانچه پس از تامین کل منابع مالی مورد نیاز توسعه میادین مشترک بتوان منابع مالی در اختیار شرکتهای توانمند داخلی قرار داد آنها می توانند به بهترین شکل توسعه میادین مستقل را انجام دهند در توسعه میادین مشترک نیز سرمایه از طرف شرکت خارجی می آید اما توان اجرای نیروهای متخصص داخلی که از جمله کارآمد ترین متخصصین نفت جهان می باشند سرعت بخش توسعه سریع و صیانتی میادین مشترک خواهد بود.

یکی دیگر از اولویت های اصلی وزارت نفت تزریق گاز به میادین بزرگ نفتی می باشد چرا که عدم تزریق گاز و افت فشار مخزن منجر به فرو ریختن طاقدیس مخزن می شود و مخزن بکلی نابود خواهد شد و این بلایی است که قبلا بر سر میدان نفتی مسجد سلیمان آمده است. به هر میزان حجمی که نفت از میدان برداشت می شود می بایست گاز به مخزن تزریق شود این گاز دو مزیت بزرگ دارد هم اینکه عمر مخزن را افزایش می دهد و به همین نسبت میزان نفت قابل برداشت نیز افزایش می یابد از طرف دیگر گاز تزریق شده در مخزن ذخیره و در آینده مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت.

به این ترتیب دو راهبرد اساسی پیش روی وزارت نفت قرار دارد و خروج از این دو راهبرد اساسی منجر به اتلاف منابع و کند شدن روند توسعه در میادین مشترک خواهد گردید:

الف: تمرکز سرمایه گذاری های داخلی و خارجی بر میادین مشترک نفت و گاز

ب- تزریق گاز مورد نیاز به میادین نفتی در حال بهره برداری

در جداول زیر وضعیت میادین مشترک نمایش داده می شوند:

فرآیند کاهش تولید پارس جنوبی آغاز شده و هر سال سرعت خواهد گرفت  هیچ جای جهان مثل ایران نیست که تمامی خانه‌ها گازکشی شده باشند  پایان قرن نفت و هزاران میلیارد دلار سرمایه ای که کم ارزش می شود  طرح تبدیل دودکش نیروگاه به خوراک واحد پتروشیمی  تحلیل مقایسه ای مصرف واقعی انرژی برق در ایران