کشور کوچک قطر با فروش یک میلیارد بشکه نفت از میدان نفتی مشترک با ایران تا سال 92 حدود 70 میلیارد دلار درآمد کسب نمود و طی سال‌های گذشته نیز با افزایش تولید خود روزانه  حدود 600  هزار بشکه صادرات انجام می دهد. با این درآمدهای سرشار مردم قطر به ثروتمند ترین مردم جهان تبدیل شده و شاهزاده های قطره با ثروت های سرسام آور ناشی از فروش سهم نفت ملت ایران در کشورهای پیشرفته جهان با انواع سرمایه گذاری ها جولان می دهند اما در مقابل بسیاری از  مردم ایران  برای تامین مخارج زندگی معمولی و حفظ آبروی خود با سختی های بسیار مواجه می باشند فقر بخش قابل توجهی از مردم را در کام خود کشیده است. پدر و مادرهای بسیاری شرمنده فرزندان خود می باشند افراد زیادی می گویند ما فقط زنده هستیم و با سختی زندگی می کنیم

آیندگان در خصوص ما چگونه قضاوت خواهند نمود. کدام کشور در کره زمین وجود دارد که اجازه بدهد کشورهای همسایه ده ها میلیارد دلار از سرمایه هایش را در جلو دیدگانش برداشت نموده و درآمدهای حاصله را صرف عیش و نوش یا توسعه خود نمایند در حالی که مالکان و صاحبان این سرمایه ها در رنج و سختی بسر ببرند آیا آیندگان باورشان می شود که سالهای متمادی چنین تاراج سنگینی از سرمایه های ملی بعمل آمده و ملت و مقامات کشور نظاره گران کم تحرک بوده اند.

ممکن است ما در مقابل نسل آینده توجیه نمائیم که ما پول نداشتیم که در میادین مشترک نفت با عراق و عربستان و قطر سرمایه گذاری انجام دهیم اما آنها با سرمایه گذاری های خارجی و داخلی به سرعت برداشت از میادین مشترک را افزایش داده بودند اما ما منابع لازم برای سرمایه گذاری را در اختیار نداشتیم و نتوانستیم سرمایه گذاری خارجی هم جذب کنیم .  بحث ما یک میلیون دلار یا ده میلیون دلار یا صد میلیون دلار تاراج سرمایه های ملی ایران توسط همسایگان نیست که بتوانیم در مقابل آیندگان آن را توجیه نمائیم بحت تاراج صدها میلیارد دلار از میادین مشترک نفت و گاز  توسط برخی کشورهای همسایه ایران است. در ایران و هر جای دنیا اگر کسی بطور مستقیم یا غیر مستقیم در نابودی و از بین رفتن سرمایه های ملی نقش داشته باشد به شدت مجازات می شود چنین شخصی زندانی می شود و تحت انواع فشارها قرار می گیرد و حتی بر اساس قوانین برخی کشورها اعدام می شود

 

اما ما سال‌های طولانی نظاره گر برداشت صدها میلیارد دلار از سرمایه های متعلق به ملت و نسل های آینده هستیم و با توسل به هر نوع توجیهی بر کم تحرکی خود سرپوش می گذاریم.

ما می بایست بهر طریق ممکن اجازه تاراج سرمایه های ملی توسط برخی کشورهای همسایه را نمی دادیم  با جذب سرمایه گذاری خارجی با سرمایه گذاری داخلی با استقراض داخلی و خارجی  با واگذاری بخش از درآمد حاصل از سرمایه گذاری به سرمایه گذار و با تعامل سازنده با قدرت‌های جهانی نباید اجازه تاراج سرمایه متعلق به نسل های آینده که ما امانت دار آنها هستیم را می دادیم و از این پس نیز به هیچ وجه ممکن و تحت هیچ شرایطی نباید اجاره دهیم این روند دردناک و خسارت بار و حقارت انگیز تداوم یابد

 

ما ده ها سال است که به دلیل نداشتن سرمایه و عدم جذب سرمایه گذار نتوانستیم  پروژه‌های قطارهای برقی بین استان‌های پر جمعیت را اجرایی نمائیم و عدم توسعه شبکه ریلی منجر به کشته و زخمی شدن صدها هزار نفر گردیده است ما به دلیل نداشتن سرمایه لازم نتوانستیم پروژه های توسعه هوایی و جاده ای و زیر ساخت های صنعتی، اصلاح و توسعه  انواع نیروگاه ها و توسعه  کشاورزی و آب رسانی را انجام دهیم و  فرصت صد ها هزار فرصت شغلی و میلیارد ها دلار درآمد حاصله را از دست داده ایم در حالی که در همین مدت صدها میلیارد دلار از سرمایه های ملت ایران توسط برخی از کشورهای همسایه به تاراج رفته است. ما با چه استدلالی پاسخگوی نسل های آینده خواهیم بود آیا ما تا ابد شرمسار ملت ایران نخواهیم بود. هنوز هم دیر نشده  ما باید بهر طریق ممکن با سرمایه گذاری در میادین مشترک نفت و گاز سهم موجود و سهم از دست رفته را برداشت نمائیم. لازم است با کشورهایی که میادین مشترک داریم تفاهمنامه منعقد کنیم و آنها را متقاعد نمائیم به سهم ملت ایران در میادین مشترک نفت و گاز احترام بگذارند و چارچوب های فنی در برداشت صیانتی از میادین متناسب با سهم خود را رعایت نمایند اما این را هم بدانیم در میادین مشترک قانون بین المللی خاصی وجود ندارد و هر کشوری بیشتر سرمایه گذاری نماید و بیشتر برداشت کند نمی توان منابع برداشت شده را از آن کشور پس گرفت لذا با حفظ تعامل با کشورهای همسایه می بایست بهر طریق ممکن با تمام توان از میادین مشترک برداشت و صادرات نمائیم و درآمد حاصله را صرفا صرف توسعه میادین مشترک و توسعه زیرساخت های کشور متعلق به نسل هایآینده نمائیم.