تلکس پيام نفت -رسانه خبري تحليلي نفت، گاز و انرژي: گازي كه سوريه را ويرانه كرد!
جمعه، 6 خرداد 1401 - 10:00     کد خبر: 48911

پيام نفت:
 
گزارش هاي محرمانه از سازمان‌هاي اطلاعاتي اسرائيل، عربستان سعودي و آمريكا نشان مي‌دهند همان زماني كه اسد طرح خط لوله قطر را رد كرد، برنامه‌ريزان نظامي و اطلاعاتي به سرعت به اين نتيجه رسيدند كه دامن زدن به شورش سني‌ها در سوريه براي بركناري بشار اسد كه با آنان همكاري نداشته است، راهكاري عملي براي دستيابي به هدف مشترك تكميل خط لوله گاز قطر – تركيه است.
 
خط لوله هاي صادراتي گاز - عصر نفت
خط لوله هاي صادراتي گاز - عصر نفت
به گزارش ميزنفت ٬ رابرت اف كندي، وكيل آمريكايي و برادرزاده جان اف كندي، رئيس جمهور اسبق آمريكا در مقاله‌اي كه روز پنجشنبه در سايت پليتيكو منتشر شد، نوشته است آمريكا پس از آنكه اسد از پروژه احداث خط لوله گاز دولت قطر حمايت نكرد، تصميم به بركناري وي گرفت.

اين پروژه 10 ميليارد دلاري نخستين بار در سال 2000 مطرح شد و سرويس اطلاعاتي آمريكا (سيا) اين طرح را پيگيري كرد تا آنكه 9 سال بعد اسد اعلام كرد كه از طرح خط لوله كه به موجب آن قطر مي توانست از طريق پايانه‌هاي تركيه، مستقيما به بازارهاي انرژي اروپا دسترسي داشته باشد حمايت نمي كند.
كندي افزود كه اين خط لوله همچنين به عربستان سعودي امكان مي داد نفوذ بيشتري را در منطقه عليه ايران اعمال كند.

متن زير برگردان گزيده اي از اين مقاله از انگليسي به فارسي است:
مردم آمريكا از سابقه مداخله خشونت آميز آمريكا در سوريه اطلاع چنداني ندارند تا زماني كه مردم و سياستگذاران آمريكا از اين پيشينه آگاهي نداشته باشند، دخالت‌هاي بيشتر تنها به پيچيده‌تر كردن بحران كمك مي‌كند.

جنگ ما عليه بشار اسد از اعتراضات صلح آميز مردمي موسوم به بهار عربي در سال 2011 آغاز نشد بلكه از سال 2000 و هنگامي كه قطر پيشنهاد احداث خط لوله 10 ميليارد دلاري به طول هزار و 500 كيلومتر را از طريق عربستان سعودي، اردن، سوريه و تركيه مطرح كرد آغاز شد. ميدان گازي پارس جنوبي (گنبد شمالي)، غني‌ترين ميدان گازي طبيعي در جهان بين ايران و قطر مشترك است. تحريم‌هاي تجارت بين المللي تا همين اواخر ايران را از فروش گاز به كشورهاي خارجي منع مي كرد.

در عين حال، گاز قطر تنها در صورتي مي‌تواند به كشورهاي اروپايي برسد كه تبديل به مايع و از طريق دريا حمل شود. مسيري كه ظرفيت را محدود مي كند و هزينه‌ها را افزايش مي‌دهد.

خط لوله پيشنهادي، قطر را از طريق پايانه‌هاي توزيع تركيه مستقيما به بازارهاي اروپايي متصل مي‌ساخت. تركيه از اين طريق مي توانست هزينه‌هاي ترانزيت را به جيب بزند.

خط لوله مشترك قطر – تركيه سلطه قطعي كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس بر بازارهاي گاز طبيعي را موجب مي‌شد و قطر، نزديكترين متحد آمريكا در جهان عرب را قوي‌تر مي ساخت. دو پايگاه نظامي عظيم آمريكايي و مقر فرماندهي مركزي آمريكا در خاور ميانه، در كشور قطر واقع شده است.

اتحاديه اروپا كه 30 درصد گاز خود را از روسيه تأمين مي كند نيز از پيشنهاد خط لوله استقبال كرد چرا كه از اين طريق مي توانست به انرژي با قيمت ارزانتر دست يابد و از نفوذ سياسي و اقتصادي پوتين رهايي پيدا كند. تركيه، كه دومين خريدار بزرگ گاز روسيه است، براي پايان دادن به اتكاي خود به رقيب ديرينه و تثبيت خود به عنوان مركز انتقال پرسود سوخت آسيا به بازارهاي اروپايي، مشتاق بود.

خط لوله قطر مي‌توانست براي عربستان سعودي با ايجاد پايگاهي در سوريه سودآور باشد. هدف ژئوپليتيكي عربستان اين است كه قدرت سياسي و اقتصادي رقيب اصلي خود و متحد نزديك بشار اسد، يعني ايران را محدود نگه دارد.

عربستان سعودي مناطق شيعه نشين تحت سلطه آمريكا در عراق (و اخيرا پايان بخشيدن به تحريم‌هاي اقتصادي عليه ايران) را به عنوان عوامل كاهش قدرت خود در منطقه مي داند و در حال حاضر در جنگي نيابتي عليه تهران در يمن حضور دارد كه تحت عنوان نسل كشي عربستان سعودي عليه گروه حوثي يمن (شيعيان اين كشور) كه تحت حمايت ايران قرار دارد، از آن ياد مي‌شود.

اما در اين ميان روسيه كه 70 درصد گاز خود را به اروپا مي‌فروشد، خط لوله قطر – تركيه را به عنوان تهديدي براي موجوديت خود مي‌ديد. از نظر پوتين، خط لوله قطر توطئه ناتو براي تغيير وضع موجود، محروم كردن روسيه از تنها پايگاه خود در خاور ميانه، ركود اقتصاد روسيه و پايان دادن به قدرت نفوذ اين كشور در بازار انرژي اروپا بوده است.

در سال 2009 اسد اعلام كرد امضاي تفاهم نامه مجوز ايجاد خط لوله از طريق سوريه را امضا نمي كند.

پس از آن اقدامات اسد بيش از پيش خشم كشورهاي حاشيه خليج فارس را برانگيخت، چرا كه او از «خط لوله اسلامي» كه مورد تاييد روسيه بود و از ميدان گازي ايران از طريق سوريه به بنادر لبنان كشيده مي‌شد، حمايت كرد. اين خط لوله اسلامي، ايران، و نه قطر را، تبديل به تامين كننده اصلي بازارهاي انرژي اروپا مي‌كرد و نفوذ تهران در خاور ميانه و جهان را به طور چشمگيري افزايش مي‌داد.
اسرائيل نيز همان طور كه انتظار مي‌رفت مصمم بود تا از ايجاد خط لوله اسلامي كه باعث قدرتمند شدن هرچه بيشتر ايران و سوريه و احتمالا حزب الله و حماس مي شد، جلوگيري كند.

گزارش هاي محرمانه از سازمان‌هاي اطلاعاتي اسرائيل، عربستان سعودي و آمريكا نشان مي‌دهند همان زماني كه اسد طرح خط لوله قطر را رد كرد، برنامه‌ريزان نظامي و اطلاعاتي به سرعت به اين نتيجه رسيدند كه دامن زدن به شورش سني‌ها در سوريه براي بركناري بشار اسد كه با آنان همكاري نداشته است، راهكاري عملي براي دستيابي به هدف مشترك تكميل خط لوله گاز قطر – تركيه است.

بنابر اسناد افشا شده توسط ويكي ليكس، در سال 2009 پس از آنكه اسد طرح خط لوله قطر را رد كرد، سازمان سيا حمايت مالي از گروه‌هاي مخالف در سوريه را آغاز كرد. شايان ذكر است كه اين مساله پيش از قيام بهارعربي عليه اسد اتفاق افتاد.

منبع: پرس تي وي

 


برگشت به تلکس خبرها