پايگاه خبري تحليلي انتخاب (Entekhab.ir) :
يورونيوز: يك مطالعه كه به تازگي در بريتانيا انجام شده است نشان ميدهد همهمه پرسر و صداي كلاغها، كه معمولا به هنگام صبح و پيش از برخاستن جمعي آنان بلند ميشود، در واقع نوعي «تصميمگيري دموكراتيك» است.
در حالي كه صداي مغشوش ايجاد شده توسط صدها پرنده در آن واحد ممكن است در نگاه اول هرج و مرج به نظر برسد، با اين حال محققان ميگويند اين صداي ناخوشايند در واقع ساز و كاري است كه هر يك از موجودات در آن «راي» ميدهند و به تصميمي ميرسند كه بيشترين منفعت جمعي را در بر ميگيرد.
محققان دانشگاه اكستر بريتانيا در اين تحقيق صداي فزاينده كلاغهاي گردنبور را، كه قبل از پروازهاي دسته جمعي در محلههاي مختلف در كورنوال انگليس ضبط شده بود، مورد بررسي قرار دادند. صداهاي ضبط شده از مجموعههاي ۱۶۰ تايي تا هزار و پانصد تايي از كلاغها را شامل ميشد.
كلاغهاي گردنبور، كه به زاغ گردنبور و زاغچه غربي نيز مشهور هستند، به خانواده كلاغان تعلق دارند و در در قالب گروههاي بزرگ در سراسر اروپا، شمال آفريقا و آسيا يافت ميشوند. اين گونه كلاغها در گروههايي متشكل از صدها يا حتي هزاران عضو ميچرخند و معمولاً به طور ناگهاني در حوالي طلوع خورشيد به پرواز درميآيند.
در اين پژوهش نشان داده شد كه زمان حركت و برخاستن جمعي از درختها، با شدت صداي رد و بدل شده در گروه مرتبط است. بنابه گفته دانشمندان كلاغها با درآوردن صدا از خود و بالا بردن فركانس آن به طور موثري «راي ميدهند» و زمانيكه صداها يا «رايها» به سطحي كافي رسيد به يكباره برخاستن دستهجمعي در كمتر از ۴ ثانيه صورت ميگيرد.
الكس ديبنا، سرپرست تيم مطالعه و محقق ارشد در دانشگاه اكستر كورنوال، گفت: «بعد از خوابيدن روي شاخههاي درخت به هنگام شب در قالب يك گروه بزرگ، هر كلاغ بر اساس عواملي مانند اندازه جثه و ميزان گرسنگياش ترجيحات كمي متفاوتي درباره زماني كه ميخواهند منطقه را ترك كنند خواهد داشت.»
وي اضافه كرد: « در اين شرايط است كه رسيدن به يك اجماع و تصميم مشترك اهميت دارد. در واقع ترك گروهي زيستگاه مزاياي مختلفي دارد از جمله محافظت بالاتر در برابر شكارچيان و دسترسي بيشتر به اطلاعاتي مانند مكان پيدا كردن غذا.»
پژوهشگران براي تاييد فرضيه خود صداهاي پرندگان در آستانه برخاستن جمعي را ضبط كردند و براي گروهي ديگر از پرندگان پخش كردند تا ببينند ميتوانند با مهندسي كردن حركت جمعي، آنها را زودتر به پرواز درآورند يا نه؟ آنان موفق شدند كلاغها را به طور متوسط ۶.۵ دقيقه زودتر وادار به پرواز جمعي كنند.
در چند باري كه پرندگان به جاي گروه بزرگشان در يك جمع محدود ناآشنا رها شدند، صداها به اوج نميرسيد و برخاستن مشتركي صورت نميگرفت؛ امري كه نشان ميداد پرندگان نتوانستهاند به اجماع برسند.
دانشمندان ميگويند نتايج مطالعه تازه بر اين تصميمگيريهاي «دموكلاغيك»، به آنان كمك ميكند بتوانند دريابند چگونه گروههاي بزرگي از حيوانات ميتوانند اقدامات خود را هماهنگ كنند.
نتايج مطالعات تازه در نشريه علمي «Current Biology» منتشر شده است.