ضعف عملکرد صداوسیما و انتقال مرجعیت رسانه‌ای به خارج از کشور؛ دلایل و پیامد‌ها / چرا بودجه هنگفت دولتی، کمکی به کیفیت برنامه‌های صداوسیما نمی‌کند؟

قالب دولتی صدا و سیما موجب شده که این رسانه بر عکس قاطبۀ رسانه‌های جهان، تمام تلاش خود را صرف کند که فعالیت آن، بدون هر گونه پرده پوشی، در چارچوب منافع کارفرمای دولتی آن دیده شود. در واقع انحصار دولتی شرایطی را برای صدا و سیما ایجاد کرده که این رسانه حتی برای درآمد زایی بیشتر نیز از قدرت حکومتی خود استفاده می‌کند و عملا انگیزۀ چندانی برای افزایش کیفیت برنامه‌های خود ندارد.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

مرتضی شربیانی: با نزدیک شدن به ایام نوروز و ضرورت تهیۀ محصولات قابل قبول برای پر کردن اوقات فراغت شهروندان، انتشار جزئیات لایحۀ بودجۀ سال ۱۴۰۴، بار دیگر توجه‌ها را به نقش و کارکرد صدا و سیما در مقایسه باهزینه و بودجه‌ای که مصروف آن می‌شود، معطوف داشت.

مطابق گزارش‌های منتشر شده، بودجۀ صدا و سیما در سال ۱۴۰۴ برابر با ۳۵ هزار میلیارد تومان تعیین شده که این رقم نشانگر افزابشی ۴۵ درصدی نسبت به بودجۀ سال قبلی است. این در حالی است که در سال گذشته نیز ما شاهد افزایش دو برابری بودجۀ صدا و سیما نسبت به سال قبل از آن بودیم (افزایشی بیش از ۲۰۰ درصدی) که خود آن نیز، در زمان طرح و تصویب سرو صدای زیادی به دنبال داشت. البته اگر این مبالغ جهت ایجاد یک فرایند رسانه‌ای کارآمد هزینه شده باشد نمی‌تواند چندان مورد انتقاد واقع شوند چرا که با توجه به نقش رو به فزونی رسانه‌ها در راهبری تحولات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، می‌توان در صورت لزوم هزینه قابل توجهی را برای فعالیت‌های رسانه‌ای مصروف داشته، در انتظار نتایج مثبت حاصل از این هزینه‌ها نشست. اما مشکل در اینجاست که امروز دیگر کمتر می‌توان به بحرانی که در بزرگترین و پر امکانات‌ترین رسانۀ کشور وجود دارد، تردید داشت.

صدا و سیما در ۱۰ سال گذشته ۳ رئیس را به خود دیده و این در حالی است که دو رئیس قبلی صدا و سیما آقایان لاریجانی و ضرغامی هر کدام به تنهایی ۱۰ سال در راس ساختمان جام جم قرار داشتند. دلیل آن هم مشخص است چرا که حتی یک بررسی مختصر شرایط اجتماعی و فرهنگی هم نشانگر آن است که روند تحول در فضای اجتماعی و فرهنگی کشور، درست در حهت عکس ایده آل‌های مد نظر صدا و سیما پیش می‌رود.

در طی حد اقل ۱۰ سال گذشته تقزیبا تمام نظر سنجی‌های معتبر نشان می‌دهد که مخاطبان صدا و سیما به حد اقل ممکن رسیده است و به جرات می‌توان گفت که این مجموعۀ رسانه‌ای عریض و طویل با امکانات، تجهیزات و بودجه‌ای که اصولا با هیچ رسانۀ دیگری در کشور قابل مقایسه نیست، حداقل از اواخر دهۀ هشتاد، نتوانسته هیچ جریان سیاسی و رسانه‌ای موثری را به وجود آورده یا یک فرایند خبری را در راستای منافع ملی به صورت کارآمدی مدیریت نماید. اما چرا چنین است؟ باید گفت برای درک دلایل ضعف صدا و سیما و ناتوانی آن در انجام وظایف ذاتی خود باید به دو نکته به عنوان مهمترین دلایل بروز این شرایط اشاره کرد.

تبلیغ

کد : 1554

گروه : اخبار رسانه ها

تاریخ : 4 ماه پیش

پرینت

کپی لینک کوتاه