پيام نفت -رسانه خبري تحليلي نفت، گاز و انرژي: ساخت راه آهن شرقي - غربي در استان هاي شمالي توجيه اقتصادي دارد؟
چهارشنبه، 6 مهر 1401 - 13:51     کد خبر: 49748

پيام نفت:

در حالي در چند ماه اخير زمزمه هايي از سوي برخي مسئولان استان مازندران از جمله استاندار براي توسعه راه آه شرق به غرب اين استان صورت گرفته و سيد محمود حسيني‌پور نوري در مراسمي گفته است «بنا داريم خطوط ريلي در اين استان را هر چه سريع‌ تر توسعه دهيم»، برخي كارشناسان حمل و نقل معتقدند توسعه راه آهن مسافري در شمال كشور توجيه اقتصادي ندارد.

تين نيوز

در حالي در چند ماه اخير زمزمه هايي از سوي برخي مسئولان استان مازندران از جمله استاندار براي توسعه راه آه شرق به غرب اين استان صورت گرفته و  سيد محمود حسيني‌پور نوري در مراسمي گفته است «بنا داريم خطوط ريلي در اين استان را هر چه سريع‌ تر توسعه دهيم»، برخي كارشناسان حمل و نقل معتقدند توسعه راه آهن مسافري در شمال كشور توجيه اقتصادي ندارد.

به گزارش تين نيوز، به اعتقاد برخي كارشناسان، مختصات مازندران و گيلان با مختصات ديگر استان ها متفاوت است بدين معنا كه مقصد مسافران در عرض و طول اين 2 استان كاملا پخش شده است. براي مثال وقتي قطار به ساري يا گيلان برسد بخش كمي از مسافران ، كل سفرشان به اين دو شهر محدود مي شود و ديگر مسافران  به ويلاها و خانه هايي مي روند كه در نقاط مختلف اين استان ها پخش هستند و قاعدتا استفاده از دريا و خريد و ... هم مورد نظر مسافران است كه طبيعتا استفاده از تاكسي براي انجام اين كارها به صرفه نيست و نياز به خودروي شحصي دارد.

 

به باور اين كارشناسان، با توجه به اين ويژگي ها اگر خودروي شخصي نباشد مسافران دچار مشكل مي شوند. راه آهن وقتي معني پيدا مي كند كه يك شبكه ريلي ديگر مثل LRT وجود داشته باشد و 18 ساعت در روز مرتب و در سرفاصله مناسب حركت كند مثلا خط LRT ساري از ايستگاه قطار ساري به طول كلي 70 كيلومتر تا محمود آباد به شكل شهر به شهر ولي با عملكرد يكپارچه وجود داشته باشد و 70 كيلومتر موازي جنوب از ايستگاه قطار ساري به قائمشهر - بابل تا آمل و 2 خط LRT  به صول 20 كيلومتر شمالي جنوبي هم براي مسير بابل به بابلسر و از آمل به محمود آباد لازم است و به همين شكل شبكه حمل و نقل عمومي تا خود گيلان و بعد از آن هم درون گيلان مورد نياز است.

كارشناسان مي گويند، در چنين شرايطي نمي توان از قطار بين شهري در شمال كشور بهره گرفت چون قطار به طور دائم بايد در فواصل كوتاه از جمله فواصل يك، سه و پنج كيلومتري متوقف شود. براي مثال 200 كيلومتر  حمل و نقل ريلي درون شهري نياز است (از رضوانشهر به صومعه سرا،فومن، رشت، آستانه اشرفيه، لاهيجان، لنگرود، رودسر، كلاچاي، چابكسر و باز مثلا 10 كيلومتر از لاهيجان به چمخاله ، 20 كيلومتر از آستانه تا كياشهر، 40 كيلومتر رشت خمام بندرانزلي و 120 كيلومتر كنار دريا از رضوانشهر تا رودسر).

اين كارشناسان معتقدند اگر كمبود زمين در شمال و هزينه تملك آنها هم مدنظر قرار گيرد و به اين موضوع نيز توجه شود كه جمعيتي كه حوالي ايستگاه هاي قطار ساكن نيستند از خودروي شخصي استفاده مي كنند،  مي توان نتيجه گرفت اين طرح ها بي معني است و ريل ابدا به درد گردشگري شمال نمي خورد.

 قابل ذكر است چندي پيش سيد محمود حسيني پور نوري، استاندار مازندران در شهرستان رامسر و در مراسم‌ معارفه سرپرست فرمانداري اين شهرستان گفته بود: امروزه صنعت گردشگري بر اساس خطوط ريلي رونق يافته است و استراتژي ما در اين حوزه نخست تقويت و سپس توسعه خطوط ريلي مازندران است.

 


پیامک - فیس بوک - تویتر
نسخه اصلی - برگشت به خبرها