پيام نفت -رسانه خبري تحليلي نفت، گاز و انرژي: بررسي الگوي مصرف انرژي در 4 كشور
جمعه، 23 مهر 1400 - 14:15     کد خبر: 47724

كرسي هاي ژاپني به «كوتاتسو» معروف است و با برق كار مي كند. روشي كه خانواده را دور هم جمع مي كند.
پيام نفت:

بررسي الگوي مصرف انرژي در 4 كشور

 
 

در اين پرونده با عواملي كه در صرفه جويي مصرف انرژي تاثيرگذار است، آشنا مي شويم اما حالا  ببينيم مردم كشورهاي مختلف چطور خانه هايشان را گرم مي كنند؟ آيا خانه هاي مردم همه جاي دنيا، مثل خانه هاي ما، با گاز شهري يا شوفاژ گرم مي شود يا روش هاي متنوع تري دارند؟ با اين توضيح كه براي اين بررسي، سعي كرديم ملت هاي متنوعي را در نظر بگيريم. از جمله ژاپن به عنوان نماينده اي از تمدن شرق آسيا كه البته از نظر فرهنگي مشتركاتي با كشورهاي غربي دارد؛ نروژ و روسيه هم كشورهايي بسيار سرد هستند. از طرفي اروپايي ها به صرفه جويي معروف اند و برخلاف آن ها، مردم آمريكا با فرهنگ صرفه جويي ميانه خوبي ندارند و ملتي كاملا پرمصرف محسوب مي شوند.


سيستم اشتراكي گرمايشي در روسيه
در روسيه به دليل هفت دهه سلطه كمونيسم و تفكر اشتراكي، خيلي چيزها مشترك است حتي سامانه هاي گرمايشي! اين ساختار كاملا منحصر به فرد، در مسكو پايتخت روسيه، شامل 50 موتورخانه بزرگ است كه آب داغ را توليد مي كند و از طريق لوله به خانه شهروندان مي رساند. اين سامانه با كمترين ميزان هدررفت انرژي كار مي كند و به همين دليل به مسكو كمك مي كند تا تامين كننده 30 درصد از گاز طبيعي اروپا باشد. مهم ترين نقص اين سيستم، اين است كه شهروندان دخالتي در تنظيم دماي اتاق خود ندارند! اين موتورخانه هاي بزرگ، در اواخر تابستان روشن مي شود و تا اوايل تابستان سال بعد، يكسره كار مي كند. سپس سه هفته براي تعميرات، تعطيل مي شود و باز همين روند ادامه دارد. اين سيستم، آب گرم خانه ها را هم تامين مي كند، بهره وري بسيار بالايي دارد و به دليل متمركز بودن، بيشترين سازگاري را با محيط زيست دارد. انرژي مورد نياز اين سيستم يكپارچه عظيم، از طريق سوزاندن گاز و زغال سنگ تأمين مي شود. روسيه داراي بزرگ ترين منابع گازي جهان و همچنين بزرگ ترين صادركننده گاز دنياست. 30 درصد گاز مصرفي اتحاديه اروپا از روسيه مي آيد و به همين دليل، پوتين در برخوردهاي سياسي با اتحاديه اروپا، هرجا لازم باشد، امنيت انرژي اروپايي ها را تهديد مي كند. اين برخورد، در ماجراهاي الحاق جزيره «كريمه» و همچنين استقرار سامانه موشكي ناتو در شرق اروپا نمود زيادي داشت.


مورد عجيب نروژ
نروژ از معدود كشورهاي اروپايي است كه منابع نفتي و گازي زيادي دارد؛ كشوري استثنايي كه در عين توسعه يافتگي، داراي منابع سرشار سوخت هاي فسيلي است. نروژي ها در مقايسه با بسياري از كشورهاي اروپايي و آمريكا، انرژي خيلي بيشتري مصرف مي كنند. دليل آن هم اقليم سرد اين كشور و نزديكي به قطب شمال است. اما جالب است بدانيد نروژي ها گاز را صرفا صادر مي كنند! در واقع نروژي ها بيش از 94 درصد گاز طبيعي توليدي شان را به كشورهاي اروپا مي فروشند و درآمد 43 ميليارد دلاري كسب مي كنند، چيزي در حدود 40 درصد كل صادرات اين كشور. نروژ حدود 20 درصد گاز اروپا را تامين مي كند كه مي تواند علاوه بر درآمد بسيار بالا، قدرت سياسي هم برايشان به همراه داشته باشد. اما نروژي ها چطور خانه هايشان را گرم مي كنند؟ با برق! 73 درصد از گرمايش خانگي در اين كشور، با استفاده از انرژي برق انجام مي شود كه شامل انواع بخاري هاي برقي، گرمايش از كف، پمپ هاي حرارتي و همچنين گرمايش منطقه اي است. بخشي از روستاهاي اين كشور هم با سوزاندن هيزم، خانه هاي خود را گرم مي كنند. نكته جالب در سامانه هاي گرمايش منطقه اي نروژ، استفاده آن ها از سوخت هاي پاك مخصوصاً زباله است. اين سيستم هاي گرمايش منطقه اي، در شهرها وجود دارد و مردم مي توانند براي خانه هايشان از آن ها اشتراك بگيرند.


چراغ نفتي و كرسي در ژاپن!
ژاپني ها نه ذخاير گاز دارند و نه مي توانند آن را از طريق خط لوله وارد كنند. دليل آن هم دور بودن اين كشور از كشورهاي صادركننده گاز است. بنابراين مجبورند آن را به شكل گاز طبيعي مايع شده (LNG) و با استفاده از كشتي وارد كنند. ژاپن بزرگ ترين واردكننده گاز جهان است كه 40 درصد كل تجارت جهاني گاز مايع را به خود اختصاص مي دهد. اما از اين همه، فقط 8 درصد را به مصرف شهري اختصاص داده است و بيشتر آن را براي توليد برق به كار مي برد. شگفت انگيز است اما بيشتر ژاپني ها خانه هايشان را با نفت سفيد (نفت چراغ) گرم مي كنند! به همين دليل ژاپن بزرگ ترين مصرف كننده نفت سفيد در دنياست كه در سال 2013، 15 ميليون تن نفت سفيد (معادل 63 درصد مصرف جهاني) مصرف كرده است. در ژاپن وانت ها و خاورهايي با تانكر بزرگي از نفت سفيد در شهر مي چرخند و شهروندان، نفت سفيد مورد نيازشان را از آن ها مي خرند. روش ديگر گرمايش خانگي در ژاپن، انواع و اقسام بخاري هاي برقي است كه با فناوري هاي مختلف ساخته مي شود و تنوع بسيار زيادي دارد. روش سوم، كرسي است! همين كرسي هايي كه تا 20-30 سال پيش، در شهرهاي ايران هم استفاده مي شد ولي با گازرساني شهري، منسوخ شد. كرسي هاي ژاپني به «كوتاتسو» معروف است و با برق كار مي كند. روشي كه خانواده را دور هم جمع مي كند.


شوفاژهاي پربازده در شمال آمريكا
نيمي از خانه هاي آمريكا، از گاز به عنوان سوخت اصلي گرمايش استفاده مي كنند؛ اما از سال 2005 به دليل گراني گاز و بالا رفتن بهره وري به خاطر پيشرفت فناوري هاي گرمايش الكتريكي، سهم گاز در گرمايش خانگي، روز به روز كمتر شده و كم كم برق جانشين آن مي شود. جالب است بدانيد هزينه هاي انرژي در ايالات متحده آن قدر بالاست كه دولت، اجراي برنامه اي را با عنوان «كمك هزينه انرژي خانگي افراد كم درآمد» مشهور به LIHEAP آغاز كرده كه همان طور كه از نامش پيداست، براي كمك به افرادي است كه توانايي پرداخت قبوض انرژي خود را ندارند و بيم آن مي رود كه ناگهان در وسط زمستان، گاز خانه شان قطع شود! در اين كشور به دليل قوانين مستقل ايالتي و اقليم هاي كاملا متفاوت، الگوهاي مصرف انرژي در هر ايالت تفاوت هاي چشمگيري با ساير ايالت ها دارد. به همين دليل، در اين پرونده، الگوي مصرف انرژي در ايالت «ميسوري» در شمال آمريكا مورد بررسي قرار گرفت. ميسوري يكي از ايالت هاي منطقه Midwest اين كشور است. اهالي اين منطقه كه شامل 12 ايالت است، بيش از ديگر شهروندان آمريكا، از گاز به عنوان سوخت اصلي گرمايشي استفاده مي كنند و از اين نظر، شبيه ما هستند. 35 درصد كل گاز مصرف شده در ميسوري، در خانه ها مصرف مي شود كه رقم بسيار قابل توجهي است. در ايالت ميسوري، رايج ترين راه گرمايش خانگي، با اختلاف زياد، استفاده از كوره يا بويلر است. معمولا تأسيسات كوره و بويلر، هر دو زير ساختمان كار گذاشته مي شود و عمده تفاوتشان، در نحوه گرم كردن ساختمان است. كوره، هواي گرم را از طريق لوله يا كانال هايي شبيه كانال كولرهاي آبي خودمان، به داخل ساختمان مي فرستد ولي بويلر، آب را گرم مي كند و كف هر طبقه به گردش در مي آورد يا به داخل رادياتورها مي فرستد. بيشتر كوره يا بويلرها با گاز كار مي كنند ولي مدل هاي برقي آن هم كم كم جاي خود را در بازار باز مي كند. مدل هاي كم بازده تر نفتي آن ها هم موجود است.  دولت به منظور صرفه جويي در مصرف انرژي، قواعدي سفت و سخت براي بالا بردن بازده اين وسايل در نظر گرفته است كه بايد توسط توليدكننده ها و مردم رعايت شود. در اين ايالت، روش هاي ديگر گرمايش خانه از جمله سوزاندن زباله يا زيست توده، انرژي خورشيدي يا بخاري هاي برقي، اصلا رايج نيست.در اين پرونده با عواملي كه در صرفه جويي مصرف انرژي تاثيرگذار است، آشنا مي شويم اما حالا  ببينيم مردم كشورهاي مختلف چطور خانه هايشان را گرم مي كنند؟ آيا خانه هاي مردم همه جاي دنيا، مثل خانه هاي ما، با گاز شهري يا شوفاژ گرم مي شود يا روش هاي متنوع تري دارند؟ با اين توضيح كه براي اين بررسي، سعي كرديم ملت هاي متنوعي را در نظر بگيريم. از جمله ژاپن به عنوان نماينده اي از تمدن شرق آسيا كه البته از نظر فرهنگي مشتركاتي با كشورهاي غربي دارد؛ نروژ و روسيه هم كشورهايي بسيار سرد هستند. از طرفي اروپايي ها به صرفه جويي معروف اند و برخلاف آن ها، مردم آمريكا با فرهنگ صرفه جويي ميانه خوبي ندارند و ملتي كاملا پرمصرف محسوب مي شوند.


سيستم اشتراكي گرمايشي در روسيه
در روسيه به دليل هفت دهه سلطه كمونيسم و تفكر اشتراكي، خيلي چيزها مشترك است حتي سامانه هاي گرمايشي! اين ساختار كاملا منحصر به فرد، در مسكو پايتخت روسيه، شامل 50 موتورخانه بزرگ است كه آب داغ را توليد مي كند و از طريق لوله به خانه شهروندان مي رساند. اين سامانه با كمترين ميزان هدررفت انرژي كار مي كند و به همين دليل به مسكو كمك مي كند تا تامين كننده 30 درصد از گاز طبيعي اروپا باشد. مهم ترين نقص اين سيستم، اين است كه شهروندان دخالتي در تنظيم دماي اتاق خود ندارند! اين موتورخانه هاي بزرگ، در اواخر تابستان روشن مي شود و تا اوايل تابستان سال بعد، يكسره كار مي كند. سپس سه هفته براي تعميرات، تعطيل مي شود و باز همين روند ادامه دارد. اين سيستم، آب گرم خانه ها را هم تامين مي كند، بهره وري بسيار بالايي دارد و به دليل متمركز بودن، بيشترين سازگاري را با محيط زيست دارد. انرژي مورد نياز اين سيستم يكپارچه عظيم، از طريق سوزاندن گاز و زغال سنگ تأمين مي شود. روسيه داراي بزرگ ترين منابع گازي جهان و همچنين بزرگ ترين صادركننده گاز دنياست. 30 درصد گاز مصرفي اتحاديه اروپا از روسيه مي آيد و به همين دليل، پوتين در برخوردهاي سياسي با اتحاديه اروپا، هرجا لازم باشد، امنيت انرژي اروپايي ها را تهديد مي كند. اين برخورد، در ماجراهاي الحاق جزيره «كريمه» و همچنين استقرار سامانه موشكي ناتو در شرق اروپا نمود زيادي داشت.


مورد عجيب نروژ
نروژ از معدود كشورهاي اروپايي است كه منابع نفتي و گازي زيادي دارد؛ كشوري استثنايي كه در عين توسعه يافتگي، داراي منابع سرشار سوخت هاي فسيلي است. نروژي ها در مقايسه با بسياري از كشورهاي اروپايي و آمريكا، انرژي خيلي بيشتري مصرف مي كنند. دليل آن هم اقليم سرد اين كشور و نزديكي به قطب شمال است. اما جالب است بدانيد نروژي ها گاز را صرفا صادر مي كنند! در واقع نروژي ها بيش از 94 درصد گاز طبيعي توليدي شان را به كشورهاي اروپا مي فروشند و درآمد 43 ميليارد دلاري كسب مي كنند، چيزي در حدود 40 درصد كل صادرات اين كشور. نروژ حدود 20 درصد گاز اروپا را تامين مي كند كه مي تواند علاوه بر درآمد بسيار بالا، قدرت سياسي هم برايشان به همراه داشته باشد. اما نروژي ها چطور خانه هايشان را گرم مي كنند؟ با برق! 73 درصد از گرمايش خانگي در اين كشور، با استفاده از انرژي برق انجام مي شود كه شامل انواع بخاري هاي برقي، گرمايش از كف، پمپ هاي حرارتي و همچنين گرمايش منطقه اي است. بخشي از روستاهاي اين كشور هم با سوزاندن هيزم، خانه هاي خود را گرم مي كنند. نكته جالب در سامانه هاي گرمايش منطقه اي نروژ، استفاده آن ها از سوخت هاي پاك مخصوصاً زباله است. اين سيستم هاي گرمايش منطقه اي، در شهرها وجود دارد و مردم مي توانند براي خانه هايشان از آن ها اشتراك بگيرند.


چراغ نفتي و كرسي در ژاپن!
ژاپني ها نه ذخاير گاز دارند و نه مي توانند آن را از طريق خط لوله وارد كنند. دليل آن هم دور بودن اين كشور از كشورهاي صادركننده گاز است. بنابراين مجبورند آن را به شكل گاز طبيعي مايع شده (LNG) و با استفاده از كشتي وارد كنند. ژاپن بزرگ ترين واردكننده گاز جهان است كه 40 درصد كل تجارت جهاني گاز مايع را به خود اختصاص مي دهد. اما از اين همه، فقط 8 درصد را به مصرف شهري اختصاص داده است و بيشتر آن را براي توليد برق به كار مي برد. شگفت انگيز است اما بيشتر ژاپني ها خانه هايشان را با نفت سفيد (نفت چراغ) گرم مي كنند! به همين دليل ژاپن بزرگ ترين مصرف كننده نفت سفيد در دنياست كه در سال 2013، 15 ميليون تن نفت سفيد (معادل 63 درصد مصرف جهاني) مصرف كرده است. در ژاپن وانت ها و خاورهايي با تانكر بزرگي از نفت سفيد در شهر مي چرخند و شهروندان، نفت سفيد مورد نيازشان را از آن ها مي خرند. روش ديگر گرمايش خانگي در ژاپن، انواع و اقسام بخاري هاي برقي است كه با فناوري هاي مختلف ساخته مي شود و تنوع بسيار زيادي دارد. روش سوم، كرسي است! همين كرسي هايي كه تا 20-30 سال پيش، در شهرهاي ايران هم استفاده مي شد ولي با گازرساني شهري، منسوخ شد. كرسي هاي ژاپني به «كوتاتسو» معروف است و با برق كار مي كند. روشي كه خانواده را دور هم جمع مي كند.


شوفاژهاي پربازده در شمال آمريكا
نيمي از خانه هاي آمريكا، از گاز به عنوان سوخت اصلي گرمايش استفاده مي كنند؛ اما از سال 2005 به دليل گراني گاز و بالا رفتن بهره وري به خاطر پيشرفت فناوري هاي گرمايش الكتريكي، سهم گاز در گرمايش خانگي، روز به روز كمتر شده و كم كم برق جانشين آن مي شود. جالب است بدانيد هزينه هاي انرژي در ايالات متحده آن قدر بالاست كه دولت، اجراي برنامه اي را با عنوان «كمك هزينه انرژي خانگي افراد كم درآمد» مشهور به LIHEAP آغاز كرده كه همان طور كه از نامش پيداست، براي كمك به افرادي است كه توانايي پرداخت قبوض انرژي خود را ندارند و بيم آن مي رود كه ناگهان در وسط زمستان، گاز خانه شان قطع شود! در اين كشور به دليل قوانين مستقل ايالتي و اقليم هاي كاملا متفاوت، الگوهاي مصرف انرژي در هر ايالت تفاوت هاي چشمگيري با ساير ايالت ها دارد. به همين دليل، در اين پرونده، الگوي مصرف انرژي در ايالت «ميسوري» در شمال آمريكا مورد بررسي قرار گرفت. ميسوري يكي از ايالت هاي منطقه Midwest اين كشور است. اهالي اين منطقه كه شامل 12 ايالت است، بيش از ديگر شهروندان آمريكا، از گاز به عنوان سوخت اصلي گرمايشي استفاده مي كنند و از اين نظر، شبيه ما هستند. 35 درصد كل گاز مصرف شده در ميسوري، در خانه ها مصرف مي شود كه رقم بسيار قابل توجهي است. در ايالت ميسوري، رايج ترين راه گرمايش خانگي، با اختلاف زياد، استفاده از كوره يا بويلر است. معمولا تأسيسات كوره و بويلر، هر دو زير ساختمان كار گذاشته مي شود و عمده تفاوتشان، در نحوه گرم كردن ساختمان است. كوره، هواي گرم را از طريق لوله يا كانال هايي شبيه كانال كولرهاي آبي خودمان، به داخل ساختمان مي فرستد ولي بويلر، آب را گرم مي كند و كف هر طبقه به گردش در مي آورد يا به داخل رادياتورها مي فرستد. بيشتر كوره يا بويلرها با گاز كار مي كنند ولي مدل هاي برقي آن هم كم كم جاي خود را در بازار باز مي كند. مدل هاي كم بازده تر نفتي آن ها هم موجود است.  دولت به منظور صرفه جويي در مصرف انرژي، قواعدي سفت و سخت براي بالا بردن بازده اين وسايل در نظر گرفته است كه بايد توسط توليدكننده ها و مردم رعايت شود. در اين ايالت، روش هاي ديگر گرمايش خانه از جمله سوزاندن زباله يا زيست توده، انرژي خورشيدي يا بخاري هاي برقي، اصلا رايج نيست.

 


پیامک - فیس بوک - تویتر
نسخه اصلی - برگشت به خبرها