چند هفته گذشته من را به اروپا برد و به راحتي مي توان ديد كه چه تعداد خودروي برقي جديد در جاده هاي آنجا وجود دارد. به عنوان مثال، در آلمان، نزديك به ۱۴ درصد از خودروهاي جديد فروخته شده در سال ۲۰۲۱، خودروهاي برقي با باتري بودند و ۱۲.۵ درصد ديگر نيز هيبريدي بودند. حتي بريتانياي برگزيت زده سال گذشته ۱۱.۶ درصد از فروش خودروهاي جديد را داشت.

اينجا در ايالات متحده، ما همچنين خودروهاي برقي بيشتري را نسبت به قبل مي‌خريم. اما در سال 2021، BEV ها هنوز تنها 3 درصد از بازار خودروهاي جديد را به خود اختصاص دادند و اين من را نگران اهداف بلندپروازانه كشور براي خودروهاي الكتريكي است كه نيمي از كل فروش خودروهاي جديد را در كمتر از يك دهه به خود اختصاص دهد.

طرفداران حمل و نقل و تغييرات اقليمي اميدوار بودند كه طرحي جامع براي كربن زدايي از نحوه حركت آمريكايي ها در سراسر كشور وجود داشته باشد، اما مانند بسياري از برنامه هاي جاه طلبانه (و حتي كمياب)، اين فشار از تماس با سناي ايالات متحده جان سالم به در نبرد. چيزي كه به دست آورديم يك سياست جديد دولت فدرال بود كه نيمي از تمام خودروها و كاميون هاي سبك جديد بايد تا سال 2030 خودروهايي با آلايندگي صفر باشند – تركيبي از BEV، PHEV و EV با سلول هاي سوختي – و همچنين 7.5 ميليارد دلار اضافي براي خودروهاي برقي بيشتر. شارژرها به آن اظهارات شركت‌هاي خودروسازي را اضافه كنيد كه قول مي‌دهند – يا به دنبال – برقي شدن كامل تا سال 2030 هستند، آينده روشن به نظر مي‌رسد.