حزب را مي توان گروهي از اف راد ج امعه دانست كه با اعتقاد و ايمان ب ه برخي اصول و با داشتن ه دف ي ا اهداف مشترك، در سازماني با ع نوان ح زب، متشكل شده و از طريق شعبه ها و قسمت هاي مختلف با يكديگر ارتباطي پيوسته و دو سويه داشته و مي كوشند تا ب راي رس يدن به هدف يا اهدافي و اج راي اص ول م وردنظر، حكومت را دردست گيرند. با توجه به اهميت احزاب سياسي به ويژه در كشورهاي توسعه يافته تحقيق حاضر به بررسي اين موضوع پرداخته است كه احزاب در كشورهاي توسعه يافته چه نقش را ايفا كرده و تحقق چنين امري در ايران مستلزم چه شرايطي است؟ يافته هاي تحقيق بيانگر اين امر است كه تدوين سياست هاي عمومي، شكل دادن به افكار عمومي، افزايش آگاهي مردم، انتقاد از حكومت، رقابت سالم سياسي و حاضر كردن مردم، در صحنه و بالا بردن درك مندي آنها، كم كرن خطر استبداد ق وه م جريه، تقويت جامعه مدني با بزرگ كردن نهادهاي ما بين مردم و حكومت، نزديك كردن افكار به همديگر، تسهيل حكومت پارلماني و تضمين دموكراسي از مهمترين كاركردهاي احزاب در كشورهاي توسعه يافته هستند. نظام جمهوري اسلامي ايران در راستاي تحقق چنين امري لازم است از سياست حمايت از تظارب آراء، چرخش قدرت ميان نخبگان، كمك به شكل گيري نهادهاي مدني، فراهم آوردن بستر فعاليت مطبوعات آزاد و ايجاد شرايط لازم نقد و گفتگو در جامعه حمايت كند.