سن و تجربه صدمدیر برتر جهان

 

برای رده‌بندی مدیرعاملان برتر سال ۲۰۱۹، دانشگاه هاروارد در ابتدا شرکت‌هایی را بررسی کرد که در پایان سال ۲۰۱۸ در لیست اس اند پی ۱۲۰۰ قرار گرفته بودند زیرا این شاخصی است که ۷۰٪ از سرمایه‌گذاری بازار سهام جهان را منعکس می‌کند و شامل شرکت‌هایی در آمریکای شمالی، اروپا، آسیا، آمریکای لاتین و استرالیا است. آمریکای شمالی همچون سال‌های اخیر پرچم‌دار مدیرعاملان برتر است؛ اما حضور کشورهای اروپایی و شبه‌جزیره اسکاندیناوی هم پررنگ است. ضمن اینکه مکزیک و آرژانتین نماینده آمریکای جنوبی هستند. از کشورهای آسیایی چین، ژاپن، سنگاپور و استرالیا ایفای نقش می‌کنند.

 

سن و تجربه صدمدیر برتر جهان

 

به‌طور متوسط، مدیران در ۴۵ سالگی مدیرعامل شدند و ۱۵ سال در شرکت‌هایشان سابقه فعالیت داشته‌اند. نکته قابل‌توجه حضور پررنگ مدیرانی با کمتر از ۱۰ سال سابقه مدیرعاملی در لیست مدیرعامل‌های برتر دنیا است. تقریباً ۶۰ درصد مدیران این فهرست کمتر از ۱۵ سال سابقه دارند و این موضوع نشان می‌دهد که علاوه بر تجربه، فاکتورهای دیگری مانند تطبیق‌پذیری و استفاده از تکنولوژی‌های جدید هم در موفقیت مدیران تأثیرگذار است.

سن و تجربه صدمدیر برتر جهان

 

۴ نفر از مدیرعاملان برتر زن هستند که نسبت به سال گذشته ۳ مورد افزایش یافته است. ۸۶ نفر نیز در لیست مدیران برتر سال‌های گذشته حضور داشته‌اند. مدیرعاملانی که در لیست امسال حضور دارند، طول عمر چشمگیری از فعالیت را نشان می‌دهند و این یعنی اینکه هیئت‌مدیره از این موضوع خوشحال است که اجازه می‌دهد یک رهبر با عملکرد بالا سال‌ها در این پست باقی بماند. نکته بسیار مهم دیگر این است که ۸۶٪ از این مدیران از داخل سازمان ارتقا یافته‌اند و تنها ۱۴٪ آن‌ها از خارج از سازمان انتخاب شده‌اند.

سن و تجربه صدمدیر برتر جهان

 

اما نفر اول این لیست چه کسی است؟

وقتی جانسن هوانگ  NVIDIAرا در سال ۱۹۹۳ تأسیس کرد، روی یک بازار گوشه‌ای واحد تمرکز کرد و آن ساخت تراشه‌های رایانه‌ای قدرتمند برای ایجاد گرافیک در بازی‌های ویدئویی با سرعت بالا بود. با نگاهی به نمودار سهام NVIDIA متوجه می‌شویم که از اواخر سال ۲۰۱۵ تا اواخر سال ۲۰۱۸، سهام این شرکت ۱۴ برابر افزایش داشته است، عملکردی که هوانگ ۵۶ ساله را در صدر جدول لیست بهترین مدیرعامل‌های دنیا در سال ۲۰۱۹ از منظر مجله کسب‌وکار هاروارد قرار داده است.

هوانگ چهره جدیدی در شماره ۱ است، اما او تازه وارد این لیست نشده است: او در سال ۲۰۱۸ رتبه # ۲ و در سال ۲۰۱۷ جایگاه سوم را به دست آورده بود. این ثبات در لیست کاملاً معمول است. برخلاف رتبه‌بندی‌های دیگر که بر اساس ارزیابی‌های ذهنی یا معیارهای کوتاه‌مدت استوار است، این ارزیابی متکی بر اقدامات عملکرد عینی در کل دوره تصدی یک مدیرعامل است و به همین دلیل است که ثبات در لیست دیده می‌شود و ۶۵ تا از مدیران این لیست در سال‌های قبل هم در این فهرست ظاهر شده‌اند. البته این نکته را باید مدنظر داشت که هدف از یک شرکت خدمت‌رسانی نه فقط به سهامداران بلکه چهار گروه دیگر از ذینفعان شامل کارمندان، مشتریان، تأمین‌کنندگان و جامعه نیز هست.

جف بزوس، مدیرعامل آمازون بر اساس عملکرد مالی از سال ۲۰۱۴ تاکنون هر سال نفر اول بوده است؛ اما بر اساس دیگر شاخص‌های مؤثر رد این لیست نتوانست رتبه اول را از آن خود کند. شرایط کار و سیاست‌های اشتغال، امنیت داده‌ها و مسائل ضد انحصاری از فاکتورهای مهم در انتخاب مدیرعامل برتر است.

مانند سال‌های گذشته ، زنان کمتر از مردان در لیست مدیرعامل‌های برتر قرار گرفته‌اند. بااین‌حال ، لیست ۲۰۱۹ خبرهای خوبی را به ارمغان می‌آورد. با وجود اینکه فقط چهار مدیرعامل زن در این فهرست وجود دارند اما همگی در نیمه اول این لیست جای گرفته‌اند. هر ساله که HBR این لیست را منتشر می‌کند ، برخی از خوانندگان به کمبود حضور زنان اعتراض می‌کنند. هر سال هم نتیجه می‌گیریم که این موضوع نه به دلیل عملکرد مدیرعاملان زن بلکه به این دلیل است که فرصت‌های کمی برای حضور فعال زنان در این جایگاه وجود دارد.

برای مشاهده فهرست کامل ۱۰۰ مدیرعامل برتر دنیا اینجا کلیک کنید. 

سن و تجربه صدمدیر برتر جهان

 

معمولاً مقالاتی که فهرستی از مدیرعامل‌های موفق ارائه می‌دهند، این موضوع را از طریق لنزهای متعددی بررسی می‌کنند. در بررسی”چرخه زندگی مدیرعامل‌ها”، نتایج داده محوری وجود دارد که شنان می‌دهد یک الگوی متداول در نحوه عملکرد مدیران عامل بر اساس میزان سال فعالیتشان وجود دارد. یافته‌ها چنین گزارش می‌دهند: کسانی که انقدر خوب عمل کرده‌اند که بتوانند برای دهه دوم مدیرعامل باشند، در دوره‌ای از فعالیتشان عملکردی متوسط را تجربه می‌کنند. این موضوعی است که حتی مدیرعاملان برتر لیست هاروارد هم از آن متثنی نیستند. بیل جورج، استاد دانشکده بازرگانی هاروارد اذعان دارد که بسیاری از مدیران عاملی که بیش‌ازحد بر صندلی مدیرعاملی تکیه زدند، نمی‌دانند چه زمان باید بازنشست شوند و البته غالباً تمایلی هم برای آن ندارند. اینجاست که نقش هیئت‌مدیره برای برنامه‌ریزی و تدوین یک طرح جانشینی مؤثر نمود پیدا می‌کند.

منبع: HBR