سرویس تاریخ «انتخاب»: ساعت ۹ صبح چهارشنبه سوم آبان ۱۳۴۰ سد کرج طی مراسمی به وسیله محمدرضا پهلوی افتتاح شد. این سد که در آن زمان به لحاظ ارتفاع رتبه چهارم را در بین سد‌های قوسی جهان از آن خود کرد؛ سدی بتونی قوسی است با ارتفاع ۱۸۰ متر.

درباره دیگر ویژگی‌های این سد مهم از جمله مقاومت آن روزنامه اطلاعات مورخ سوم آبان ۱۳۴۰ نوشت: «ضخامت سد در پایین در حدود ۳۰ متر است و تامین مقاومت کافی (حتی با توجه به آثار زلزله) با این ضخامت کم در نتیجه استفاده از آخرین روش‌های تکنیک نوین میسر شده است. حجم بتون مصرف‌شده در سد بزرگ ۷۰۶۰۰۰ مترمکعب و در جمع تاسیسات کلا بالغ بر ۷۹۲۰۰۰ مترمکعب می‌شود.»

بر اساس همین گزارش تمام سیمان استفاده‌شده در ساخت این سد از کارخانه سیمان تهران تهیه شده بود، و دریاچه پشت آن در هنگام افتتاح حدود ۱۴ کیلومتر طول و ۲۰۵ میلیون متر مکعب گنجایش داشت. همچنین سد کرج در ابتدای کار با یک خط انتقال نیرو به طول ۵۴ کیلومتر و کشش ۱۳۲ هزار ولت نیروی برق حاصل را به تهران منتقل می‌کرد. این خط دارای ۱۰۷ برج فولادی بود و از سد کرج تا حدود رودخانه کن و پس از آن به طرف کارخانه شماره ۲ طرشت بنگاه برق سرازیر می‌شد.

گفتنی است، کلیه ماشین‌ها و لوازم به کاررفته در سد و تاسیسات مربوط به آن از راه مناقصه، از کشور‌های مختلف اروپا و آمریکا و ژاپن خریداری شده بود.

بنا به گزارش روزنامه اطلاعات، در روز افتتاح سد کرج، جمع کل مخارج سد و تاسیسات مربوط و خرید اراضی دهکده‌هایی که در دریاچه‌های پشت سد غرق و دهکده تازه‌ای که به جای آن برای اسکان اهالی این دهات ایجاد شد، بالغ بر ۴۵۰ ملیون تومان بود که ۱۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان آن در اوایل کار از طرف اداره کمک‌های فنی پرداخت و بقیه از اعتبارات سازمان برنامه تامین شد، ثلث کل هزینه نیز به ارز بوده است.

از مبلغ ۴۵۰ میلیون تومان نزدیک به ۳۵۰ میلیون تومان صرف ساختن سد و نیروگاه و انتقال نیرو به تهران شد، ۴۳ میلیون تومان برای خرید ماشین‌های ساختمانی به کاررفته هزینه و قرار شد قسمتی از آن‌ها در ساختمان سد دز و نیز بقیه طرح‌های عمرانی به کار رود.

جاده انحرافی ۲۴ میلیون تومان و هزینه خرید اراضی و آباد کردن دهکده تازه در حدود ۲۰ میلیون تومان خرج برداشت و بقیه که مشتمل بر ۳۰ میلیون تومان بود، نیز صرف هزینه‌های مهندسی، اداری و متفرقه مثل مالیات و گمرک و بیمه‌های گوناگون شد.