شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی با تاکید بر اینکه کیفیت بنزین وارداتی از بنزین تولید شده توسط پتروشیمی ها بالاتر است، اعلام کرده است که با تکمیل و راه اندازی پالایشگاه های اصفهان، پالایشگاه بندرعباس و پروژه ستاره خلیج فارس در آینده نزدیک، ضمن تأمین کامل بنزین مورد نیاز کشور، مقدار قابل توجهی نیز صادر شود.

 به گزارش شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی، به دلیل برخی محدودیتها و تنگناها در سالهای گذشته که باعث کمبود بنزین شد، تعدادی از واحدهای پتروشیمی روزانه شش میلیون لیتر ریفرمیت تولید کردند که به عنوان اکتان افزا در بنزین مورد استفاده قرار گرفت.

ریفرمیت دریافتی از پتروشیمی ها دارای آروماتیک ٦٠ تا ٧٠ درصد و بنزن حدود ٦ تا ١٠ درصد است که بعد از اختلاط با دیگر مولفه های بنزین و تنظیم مشخصات آن مطابق با استاندارد فعلی به بازار عرضه می شود.

در این اطلاعیه آمده است: محصولات بعضی از پتروشیمی های تولید کننده ریفرمیت مدتی است با تغییر و اصلاح فرایند، با آروماتیک حدود ٦٠ – ٥٥ درصد و بنزن حدود ٢ درصد عرضه می شود که البته کاهش بنزن موجب کاهش اکتان محصول نهایی به کمتر از ٩٣ شده است.

در این گزارش خاطر نشان شده است: ریفرمیت دریافتی از دیگر پتروشیمی های فعال در تامین بنزین از اکتان مناسب برخوردار نبوده و در موارد زیادی اکتان محصول آنها حتی کمتر از ٨٤ است و این در حالی است که عدد اکتان آن برای تحویل باید حداقل ٩٥ باشد.

در اکثر روزهای بهمن سال ٩٢ شرایط به همین منوال بوده است، بنابراین برای امتزاج و تولید محصول نهایی از ریفرمیت فوق، نیاز به اکتان افزای مازاد بوده و این امر باعث شد تا کیفیت بنزین پالایشگاه های استفاده کننده از این محصولات بسیار افت کرده و مقدار بنزن آن به بیش از ٣ درصد و مقدار آروماتیک به بیش از ٤٠ درصد افزایش یابد در حالی که میزان بنزن و آروماتیک طبق استاندارد یورو ٤ به ترتیب حداکثر ١ درصد و ٣٥ درصد است.

بالا بودن عوامل مذکور نسبت به استاندارد، آثار سوء مضاعفی را بر محیط زیست داشته و دارد؛ لذا به منظور کیفی سازی و تحویل بنزین با شرایط مطلوب تر تلاشهای مستمر و دامنه داری برای کاهش هرچه بیشتر عوامل آلاینده در بنزین انجام شده است.

در حال حاضر قسمت اعظم بنزین سوپر وارداتی از جنوب کشور دارای مشخصات آروماتیک ٣٩ درصد، بنزن ١,٩ درصد و دارای اکتان ٩٥ است که چنانچه ملاحظه می شود این محصول در قیاس با ریفرمیت های دریافتی از پتروشیمی ها در شرایط مطلوب تری قرار دارد.

موضوع دیگر آن که قیمت ریفرمیت دریافتی از پتروشیمی ها طبق قراردادهای منعقده و توافقهای صورت گرفته قبلی معادل نفتای فوب خلیج فارس به علاوه ٢٢٠-٢٣٥ دلار است.

باتوجه به قیمت بنزین وارداتی با اکتان ٩٥ ، به ازاء هر تن دریافت ریفرمیت از پتروشیمی معادل ١١٥ – ١٠٠ دلار و بر اساس فرمول خرید از پالایشگاه های داخلی برای هر تن ریفرمیت، به پتروشیمی ها ١١٣-١٤٥ دلار اضافه پرداخت صورت می پذیرد.

به علاوه این موضوع موجب می شود که واحدهای پتروشیمی به دلیل خروج از فرایند طراحی خود با کاهش تولید در واحدهای فرایندی مواجه و در نتیجه تولید محصولات نهایی برای صنایع پایین دستی در این واحدها نیز با کاهش مواجه شود.

همچنین پتروشیمی ها به دلیل تأمین خوراک از سایر منابع با قیمتی بالاتر، محصول نهایی گرانتری تولید و عرضه می کنند که این امر با مفاد اقتصاد مقاومتی ابلاغی مقام معظم رهبری مغایرت دارد.

با توجه به آنچه اشاره شد و بر مبنای اصول مبرهن رعایت مزیتهای نسبی، جایگزینی واردات بنزین مطابق استاندارد یورو ٤ به میزان مورد نیاز به جای دریافت ریفرمیت از پتروشیمی ها مطابق یک برنامه ریزی اصولی و با رعایت جوانب مختلف زیست محیطی و اقتصادی انجام شده است.

هرچند مطابق گزارشها و اخبار منتشر شده با بهره برداری از واحدهای توسعه ای و ارتقاء کیفی پالایشگاه امام خمینی(ره) شازند و شهید تندگویان تهران و ورود محصولات این واحدها به عرصه مصرف در سال گذشته، هم اکنون وضعیت کلی کیفیت سوخت و هوای کلانشهرها شرایط مطلوبتری یافته و در حال حاضر با توزیع بیش از ١٤ میلیون لیتر بنزین پاک تولیدی پالایشگاه امام خمینی (ره)شازند، شهرهای تهران،کرج و اراک تحت پوشش کامل بنزین فوق قرار دارند.

همچنین با تکمیل و راه اندازی واحدهای ارتقای کیفی و کمی پالایشگاه اصفهان، پالایشگاه بندرعباس و پروژه ستاره خلیج فارس در آینده نزدیک، انتظار می رود ضمن تأمین کامل بنزین مورد نیاز کشور، مقدار قابل توجهی نیز صادر شود.

در این گزارش همچنین تاکید شده است: در صورتی که شرکتهای پتروشیمی مزبور که عموماˈ تحت مالکیت بخش خصوصیˈ اداره می شوند، آمادگی تولید و تحویل ریفرمیت مطابق با کیفیت مورد نیاز را به نحوی که امتزاج نهایی آنها با دیگر مولفه های تولید بنزین، بتواند بنزین مطابق با استاندارد یورو ٤ تولید کند، داشته باشند، با رعایت قیمت رقابتی، می توانند به عنوان جایگزینی برای تأمین کمبود بنزین وارداتی مطرح بوده و به عنوان یکی از گزینه های تصمیم گیران باقی بمانند.