نفت نیوز: اخیراً مدیر عامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب طی گفتگویی تفصیلی با "خبرآنلاین" به سئوالات این رسانه خبری پاسخ داد.
مشروح پاسخ های آقای مهندس حمید بورد را می خوانید: 

آقای بورد فکر می‌کنید تا چند سال دیگر مناطق نفت‌خیز جنوب همچنان نفتی خواهد بود؟

پاسخ به این سؤال مقداری مشکل است و بستگی به برنامه‌های تولید صیانتی، تزریق گاز، میزان برداشت و بسیاری از پارامترهای دیگر دارد ولی در هر صورت فکر نمی‌کنم این مدت کمتر از 50 سال باشد.

ولی ما می‌شنویم که پیوسته در اهواز نفت کشف می‌شود به طوری که بسیاری از خانه‌ها به دلیل پیدایش نفت در زیر آن تخلیه شده‌اند؟

طول مخزن اهواز حدود 70 کیلومتر است که یکی از بزرگ‌ترین مخازن دنیاست. بنابراین طبق قانون باید توسعه شهری با نفت هماهنگ می‌شد که متأسفانه به این قانون عمل نشده و مثلاً بر روی طول مخزن خانه ساخته شده است. همین موضوعی که اشاره کرده‌اید ما را در خصوص این مخزن با مشکل روبه‌رو کرده است. اما کاری است که اتفاق افتاده و ما به دنبال روشی‌های جدیدی هستیم که بتوانیم نفت زیر این خانه‌ها را استخراج کنیم.

آیا برنامه شما تخلیه این مناطق است؟

خیر ما نمی‌توانیم این مناطق را تخلیه کنیم بلکه این مسئله جز مواردی است که کل دولت باید در خصوص آن تصمیم‌گیری کند ولی ما به دنبال روش‌ها و تکنولوژی‌های جدید هستیم که بتوان نفت را از راه دورتر و با حفاری‌های انحرافی، استخراج کرد که در این خصوص مطالعات وسیعی هم انجام شده است. به هر حال میزان نفت درجای موجود در این منطقه بسیار چشمگیراست و ارزش آن را دارد که دولت بر روی آن سرمایه‌گذاری کند.

با توجه به اینکه به نظر می‌رسد که ما در خصوص برداشت صیانتی از مخازن نفت و گاز دچار مشکل هستیم در حال حاضر برداشت از مناطق نفت‌خیز جنوب به چه صورتی است و چه راهکارهایی در خصوص برداشت صیانتی از چاه‌ها وجود دارد؟

خوشبختانه ما از مجموعه بالادستی قوی برخوردار هستیم. گهگاه بحث‌های چالشی اعم از موافق و مخالف در خصوص برداشت از مناطق نفت‌خیز جنوب مطرح بوده است ولی آنچه برای کارشناس مناطق نفت‌خیز جنوب همواره اصل بوده تولید صیانتی است و در این خصوص مطالعات پیوسته و بسیاری انجام شده است. البته در برخی از مخازن خاص به دلایلی از جمله اینکه قرار بوده خوراک برخی از کارخانه‌ها را تأمین کنند و یا به دلیل تاریخچه گذشته آن مخزن مجبور بودیم که «اور پی‌جی‌سی» انجام دهیم که البته این شرایط بسیار محدود است. بنابراین در حال حاضر تولید در این مناطق زیر PGR است به این معنی که مجموع تولید در مناطق نفت‌خیز جنوب یک تولید صیانتی است که خوشبختانه در سال‌های اخیر بحث تزریق گاز هم در این مناطق جدی‌تر گرفته شد، اگرچه هنوز هم مشکلاتی در خصوص تأمین گاز وجود دارد ولی این موضوع به عنوان یک استراتژی به صورت جدی در دست اقدام است. در حال حاضر چندین پروژه از جمله تزریق گاز گچساران، لب سفید و قلعه نار در دست اقدام  و تزریق گاز نرگسی راه‌اندازی شده و به بهره‌برداری رسیده‌است.

در حال حاضر چند درصد از برنامه تزریق گاز به میادین در این منطقه تحقق یافته است؟

در حال حاضر برنامه‌ریزی ما این است که تمام مخازنی که از نظر ساختار زمین‌شناسی امکان پیوستن به مدار تزریق گاز را دارند در دست اقدام قرار گیرند که خوشبختانه عملکرد ما در این خصوص حتی در بدترین زمان سال هم که مصرف گاز در کشور بالاست، در حدود 70 درصد است. تمام سعی و تلاش بر این بوده که کارخانه‌ها همچنان به فعالیت خود ادامه دهند و برنامه‌ای که در دست اقدام است حدود صد میلیون مترمکعب در روز است که توانستیم بین 60 تا 70 درصد از آن را پوشش دهیم و پیش‌بینی می‌شود که با اتمام پروژه‌هایی که در نظر داریم باز هم بتوانیم به شرایط بهتری نزدیک شویم.

اگر برداشت صیانتی از مخازن جنوب طی 30 سال گذشته اجرایی نمی‌شد چه آینده‌ای در انتظار میادین این منطقه بود؟

 اگر در این مناطق از تولید صیانتی به طور جدی حمایت نمی‌شد با روند تولیدی که در زمان پیش از انقلاب داشتیم اکنون عمر مخازن این مناطق بسیار کوتاه‌تر از آن چیزی بود که در حال حاضر است. بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی می‌کردند که پس از حدود 25 تا 30 سال پس از انقلاب عمر مخازن افت پیدا کند ولی برای مثال حداقل در «مارون» حدود یک میلیارد بشکه به نفت درجا این منطقه اضافه شده است که این موضوع به دلیل تزریق گازی است که انجام شده است؛ بنابراین با یک برنامه‌ریزی صحیح می‌توان عمر مخازن را افزایش داد. برای بنده به عنوان فردی که در این مناطق کار اجرایی انجام داده است کاملاً روشن و واضح است که به جز در موارد معدودی از مخازن که با مشکل عملیاتی مواجه هستند در دیگر مخازن تولید صیانتی شده است. بنابراین با لحاظ تمام شرایط می‌توانم ادعا کنم که وضعیت ما از این حیث خوب است. در برخی از مخازن هم کاهش تکلیفی داشته‌ایم که باید به آن مخزن اجازه می‌دادیم که با کاهش تولید بتواند خودش را بازیابی کند و البته بحث تولید صیانتی را در تمام برنامه‌ریزی‌ها لحاظ کردیم.

مگر این‌گونه نیست که اگر چاه‌ها بسته شوند، ضرر بزرگی است؟

ممکن است که چاه ضرر کند اما مخزن ضرر نخواهد کرد؛ چرا که مخزن یک مجموعه به هم پیوسته دینامیکی است که اگر فرصت بازیابی به آن داده شود به صورت کلان موثر و خوب است اما ممکن است که چاهی که بسته می‌شود دچار مشکل شود. بنابراین پاسخ این سؤال مستلزم بررسی شرایط و حالت‌های مختلف است. مثلاً ممکن است یک چاه بسته شود. پس برای بازیابی مجدد قصد شود که نیتروژن یا گازوییل به چاه تزریق شود و یا قصد شود که با تزریق اسید چاه را دوباره فعال کرد.بنابراین بستگی به تصمیمی که قرار است گرفته شود موارد مختلف با هم فرق می‌کند. اما کلان مخزن یک رفتار دینامیکی دارد و بر اساس آن برنامه تولید برای مخزن در نظر گرفته می‌شود.

آیا احیاء چاه‌های بسته شده هزینه دارد؟

بله باید برای راه‌اندازی مجدد چاه هزینه شود. ممکن است راه‌اندازی مجدد یک چاه حدود بیست تا سی هزار دلار هزینه داشته باشد ولی در خصوص برخی چاه‌ها هزینه بازیابی کمتر است. بنابراین ما سعی کردیم که در مناطق نفت‌خیز جنوب با توجه به جمیع مسائل برای بستن چاه‌هایی که لازم است بسته شوند برنامه‌ریزی مشخصی و وسیعی داشته باشیم که خوشبختانه با وجود این برنامه تاکنون با بستن یک چاه به تعهدات و خدمات ما از این جهت خللی وارد نشده است. امیدواریم که با وجود این برنامه برای رسیدن به ظرفیت کامل تولید، مشکلات کمتری داشته باشیم.

چنانچه قرار باشد در مناطق نفت‌خیز جنوب افزایش تولید داشته باشیم و چاه‌ها را به‌روزرسانی کنیم نیاز به چه میزان سرمایه‌گذاری به ازا هر بشکه تولید است؟

ما در این خصوص برنامه‌ای را به وزارتخانه ارائه کرده‌ایم. افزایش تولید ما حداکثر می‌تواند در سقف PGC  باشد مگر اینکه شرایطی محیا شود که بتوانیم بر روی مخازن کوچک اقدامات بیشتری را انجام دهیم. رقم ما در این برنامه 3 میلیون بشکه است که می‌تواند بین 3 میلیون و پنجاه هزار بشکه و یا 3 میلیون 100 هزار بشکه در یک بازه حدود دو سال قابل دست‌یابی باشد که البته امسال تا حدودی با مشکل نقدینگی مواجه هستیم. اما ما به ازا این موارد باید پروژه‌های مختلفی را اجرا کنیم که لزوماً تنها حفاری نیست بلکه نمک‌زدایی، پروژه‌های تزریق گاز و پروژه‌هایی از این دست است. به عنوان مثال یکی از اقداماتی که از سال گذشته انجام شده است بحث غربالگری است؛ به این شکل که تمام پروژه‌هایی که به نوعی با اصل تولید در ارتباط هستند قرار شد زودتر از سایر پروژه‌ها اقدام شوند. اکنون خوشبختانه این پروژه‌ها پیشرفت بسیار خوبی داشته‌اند و به نظر بنده یکی از اقدامات بسیار مفیدی بوده است که در مناطق نفت‌خیز جنوب انجام شده و به عنوان یک اقدام برجسته مورد توجه است. به عنوان مثال در حال حاضر کارخانه بهره‌برداری و نمک‌زدایی مسجدسلیمان که سال‌ها به صورت سنتی تولید می‌کرد را راه‌اندازی کرده و مراحل تست آن هم روبه اتمام است و به زودی نفتی خواهد شد.  

مهم‌ترین هدف فعلی مناطق نفت‌خیز جنوب چیست؟

در شرایط فعلی در مناطق نفت‌خیز جنوب بیشتر توجه ما بر روی پروژه‌های نمک‌زدایی متمرکز است تا بتوانیم با اجرای تمام این پروژه‌ها، یک میلیون بشکه به ظرفیت نمک‌زدایی اضافه کنیم و این بدان معنا است که از حجم حفاری کاسته خواهد شد. در واقع هزینه‌های حفاری در میادین کاهش خواهد یافت و می‌توانیم پروژه‌ها را به موقع به بهره‌برداری برسانیم، ضمن آنکه حفاری و تعداد چاه‌هایی که باید حفر گردد کاهش پیدا خواهد کرد. از سویی دیگر با بهره‌برداری و احداث پروژه‌هایی که ما در دست داریم در صورت بهتر شدن شرایط می‌توانیم نزدیک به 22 تا 23 هزار بشکه تنها از طریق این پروژه‌ها افزایش تولید داشته باشیم.

اگر این پروژه به دلیل مشکلات مالی موجود به نتیجه نرسند چه اتفاقی می‌افتد؟

در صورتی که این پروژه‌ها به نتیجه نرسند، عدم تولید خواهیم داشت برای نمونه اگر نمک‌زدایی سر وقت به بهره‌برداری نرسد، عدم تولید را نتیجه خواهد داد. به این معنی که چاه‌های زیادی نمکی خواهند شد. هنگامی که چاه‌ها نمکی شوند اگر کارخانه‌ای که نمک‌زدایی می‌کند ظرفیت کافی نداشته باشد، باید چاه بسته شود و این به معنی بر باد رفتن هزینه‌های گزافی از جمله حفاری است. بنابراین تمام این موارد در زنجیره ارزشی معنا پیدا می‌کند. به این معنی که خروجی بهره‌برداری باید از نظر نمک، ورودی نمک، گاز تولیدی و هم‌چنین ظرفیت نمک‌زدایی متناسب باشد تا تقویت فشار درست شود و همچنین حجم این موارد هم باید متناسب باشند.

بنابراین مهم‌ترین سیاست حال حاضر شما حفظ تولید است؟

بله؛ به عنوان قدم اول، سیاست ما حفظ تولید است، اما قدم دوم بستگی به شرایط و ظرفیت‌های کشور دارد. بنابراین ما آمادگی برای توسعه داریم و آماده هستیم که با ظرفیت کامل کار را به پیش ببریم. برای امور توسعه‌ای در مناطق نفت‌خیز تا حجم 5 میلیارد دلار در سال هم جای مانور داریم و می‌توانیم بنابر این اساس اقدام کنیم و کار را به پیش ببریم. حجم زیادی از پروژه‌ها هستند که ارزش افزوده اقتصادی بسیار بالایی دارند. بسیاری از پروژه‌ها هم هستند که هنوز نتوانستیم به دلیل مشکلات مالی پیگیری کنیم. همچنین بسیاری از پروژه‌های NGL هستند که در نوبت جذب منابع مالی هستند. این پروژه‌ها ارزش اقتصادی فراوان دارند باید به این موضوع توجه کرد که پروژه‌های نفتی نوعاً اقتصادی هستند و در دیرهنگام‌ترین شرایط بعد از یک سال به نقطه سربه‌سر سرمایه می‌رسند و سرمایه برمی‌گردد. بنابراین می‌بینید که پروژه‌های نفتی کاملاً اقتصادی هستند. از طرفی ما به حوزه پروژه‌های جدید هم وارد شده‌ایم. در حال حاضر GTL در مرحله پژوهش است و پی‌گیری می‌شود از طرف دیگر تولید برق پراکنده نیز پیگیری می‌شود. هم‌چنین تولید محصولات ثانویه هم در دست بررسی است و این موارد شاید بتواند به محل جدید درآمدی برای شرکت و در اصل برای کشور تبدیل شود. هر کدام از این پروژه‌ها فضای بسیار وسیعی برای کار و پیشرفت دارند.

برای مردم مسجدسلیمان چه اقداماتی کرده‌اید؟ با توجه به این‌که نفت موظف بوده که یک سری شرایط رفاهی برای مسجدسلیمان فراهم کند ولی وضعیت مسجدسلیمان روزبه‌روز بدتر می‌شود.

پروژه‌های متعدد عام‌المنفعه‌ای را شرکت مناطق نفت‌خیز جنوب تهیه و اجرا کرده است و برخی نیمه‌کاره هستند. متأسفانه امسال کمی با مشکل نقدینگی مواجه هستیم ولی تمام تلاش خود را کرده‌ایم که هیچ‌کدام تعطیل نشود. از جمله به دلیل مشکلات زیست‌محیطی حادی که در این منطقه وجود دارد قرار بود که قسمت‌هایی از شهر تخلیه شود. در این خصوص وزارت نفت به تعهداتش عمل کرده است و در حال حاضر در مرحله اول حدود هزار واحد مسکونی آماده شده تا به مردم آن محله‌ها تحویل شود و محله‌ها تخلیه شود. این طرح را سازمان شهرسازی با هزینه ما انجام می‌دهد. در این حوزه بالای 70 میلیارد تومان مناطق نفت‌خیز جنوب سرمایه‌گذاری کرده است. سایر پروژه‌های عام‌المنفعه از جمله ساخت سالن‌های ورزشی و خدماتی مانند جاده‌سازی در دست اقدام است اما بیش‌ترین نگاه ما ایجاد اشتغال در مسجدسلیمان است. ما باید به یک اصل کلی توجه داشته باشیم که تولید را باید همراه با توسعه پایدار منطقه داشته باشیم.

چه برنامه‌ای برای اشتغال‌زایی در این شهر دارید؟

بنده به شما و مردم مسجدسلیمان قول می‌دهم که در سال 92 و یا حداکثر تا اواسط 93 تمام تأسیسات قدیمی در هفتکل، مسجدسلیمان، نفت‌سفید که میادین قدیمی ما هستند جمع شوند و با تجهیز به کارخانجات جدید راه‌اندازی شوند و تأسیسات کهنه جمع‌آوری شوند. همچنین در راستای اشتغال‌زایی ما بسیاری از پیمانکارانمان را تشویق کرده‌ایم و در مسجدسلیمان کارگاه زده‌اند که برای ما قطعه‌سازی می‌کنند و این خود عامل بسیار مهمی در اشتغال‌زایی است. از طرف دیگر تیم فوتبال خودمان را به شرکت نفت شهر مسجدسلیمان داده‌ایم و در حال حاضر آن را پشتیبانی می‌کنیم به طوری که در سال هزینه‌های زیادی برای این تیم فوتبال می‌کنیم و در حال حاضر هم بودجه حدود دو میلیارد تومانی دارد و قصد ما پشتیبانی ورزش آن منطقه است. البته من هم معتقدم که حق مسجدسلیمان بسیار بیشتر از این موارد است که ما به آن عمل می‌کنیم و به امید خدا یک سری پروژه در خصوص جاده‌سازی در این منطقه است که باید آن را تسهیل سازی بکنیم. بنابراین فکر می‌کنم که سایر نهادها هم باید به تعهدات خود به مسجدسلیمان عمل کنند تا مشکلات این شهر روزبه‌روز کمتر شود. مشکلات مسجدسلیمان دو مورد است یکی اشتغال و یکی هم از بن‌بست خارج کردن مسجدسلیمان که در این خصوص اگر جاده‌ای که از سمت مسجدسلیمان به شهر ایذه است نهایی شود مسیر مسجدسلیمان به ایذه بسیار کوتاه خواهد شد و این جاده را نفت اجرا می‌کند. به هر حال هر جا که تصمیم بوده نفت به تعهداتش عمل کرده است. اما واقعیت این است که ما هنوز هم به مردم این شهر بدهکار هستیم.

آقای بورد حضور چینی‌ها در برخی از پروژه‌های مناطق نفت‌خیز جنوب مثل حضور آن‌ها در میدان نفتی مسجدسلیمان چه مقدار به شما صدمه زد؟

ما با چینی‌ها قرارداد نداشته‌ایم قرارداد چینی‌ها در مسجدسلیمان با شرکت متن بوده است. که در حال حاضر کار را ما تحویل گرفتیم و علی‌رغم یک سری مشکلات اجرایی در حال مذاکره با شرکت متن هستیم تا مناطق نفت‌خیز جنوب از این پس کار را پیش ببرد اما باید منتظر بود تا اینکه چه تصمیمی در این خصوص اعمال خواهد شد.

درست است که شما می‌خواستید این پروژه را اجرا کنید ولی متن اجازه نداده است؟

در آن زمان بنده مدیر نبودم لذا پاسخ نمی دهم.

پاسخ مدیرعامل مناطق نفت خیزجنوب به سوالات مخاطبان

آقای بورد یکی از مخاطبان خبرآنلاین از نحوه محاسبه حقوق کارکنان عملیاتی نفت گلایه دارد. " در حال حاضر حقوق یک مهندس نهایتاً 2.5 میلیون تومان است ولی چند کیلومتر آن طرف تر از بوشهر که بنده هستم در قطر پترولیوم و آرامکو عربستان و کویت مهندسان حقوق 14 هزار دلاری دارند. خیلی از دوستانم که می‌توانستند به این شرکت‌ها رفته‌اند. چرا در ایران حقوق متخصصان نفتی تا این حد پایین است؟"

ما به این بحث‌ها آگاهی داریم و به مراجع ذی‌صلاح هم اعلام کرده‌ایم؛ چرا که اعتقاد ما بر این است که کارشناسان نفتی کارشناسان ویژه هستند، ضمن اینکه شرایط کار در شرکت‌های نفت شرایط ویژه‌ای است و باید به این عزیزان توجه بیشتری شود. البته تمام تلاش خود را برای بهبود این وضعیت انجام داده‌ایم و تجربه هم این را می‌گوید که باید تمام این موارد را به نحو مقتضی حل کنیم تا بتوانیم این کارشناسان را حفظ کنیم. ضمن اینکه در این مناطقی که دوست عزیزمان یاد کرده‌اند شرکت‌های غربی مشغول کار هستند و شرکت‌های غربی هم پول خوبی از قطر گرفته‌اند بنابراین خرج می‌کنند که بیشتر بتوانند برداشت کنند. ولی برای آن‌ها به صرفه است که این هزینه بالا را پرداخت نمایند و از خود محل‌ها نیرو جذب کنند.

آیا در دولت جدید به پست‌های بالاتر فکر می‌کنید؟

بنده معتقدم که ما در کشور در رابطه با رشته، تخصص و کار سازمانی خود مسئول هستیم و به کشور و نظام تعهد داریم که باید آن تعهد را ایفا کنیم. در جایگاهی هم که اکنون هستم جایگاه سنگینی است که باید بتوانم از عهده وظایفم و تعهداتم بربیایم.
  
آقای بورد یکی از کاربران از شما در خصوص نتایج آزمون استخدامی پرسیده است. نتایج آزمون استخدامی چه زمانی مشخص خواهد شد؟ و چرا تعداد نفرات استخدامی کم شده است؟

این سؤال به ما مربوط نیست و وزارتخانه باید راسا اقدام کند ولی حدود 750 نفر از این سه هزار نفر که قرار است استخدام شوند سهمیه مناطق نفت‌خیز جنوب است که منتظریم تا بیایند و مصاحبه با این عزیزان صورت بگیرد. ولی ما خبری مبنی بر کم کردن تعداد نداشته‌ایم.

یکی از کارکنان مناطق نفت‌خیز جنوب از شما پرسیده است مناطق نفت‌خیز جنوب یکی از کامل‌ترین سیستم‌های جذب نیروی انسانی را دارد ولی متأسفانه تعدادی از نیروهای جذب شده در سال 91 در سمت‌هایی غیر از رشته تحصیلی خود به کار گمارده شده‌اند. چه تمهیداتی برای استفاده مؤثر از علم این نیروها اندیشیده شده است؟

مناطق نفت‌خیز جنوب و یا به عبارتی شرکت ملی نفت یکی از قدیمی‌ترین و قوی‌ترین سیستم‌های جذب را داشته است اما متأسفانه چند سالی است که به دلیل برخی سیاست‌های خاص، جذب نیرو در این شرکت برنامه‌ریزی نشده است؛ به این معنی که در گذشته مناطق نفت‌خیز جنوب به این صورت برنامه‌ریزی می‌کرد که مثلاً سالی 300 نفر بازنشسته خواهیم داشت و بر همین اساس، همین تعداد و با یا فرمول معینی باید نیرو جذب کنیم. جذب نیرو هم به این صورت بود که سه مجموعه برای این شرکت نیرو پرورش می‌دادند. آموزشگاه‌های حرفه‌ای، هنرستان و دانشگاه نفت و مابقی نیازهای خود را از جای دیگر جذب می‌کردند. حتی دانشگاه حسابداری هم در وزارت نفت داشتیم. به نظر بنده بهترین سیستم جذب یک سیستم برنامه‌ریزی شده بود که شرکت را با یک هجمه وسیعی از نیرو به یک‌باره مواجه نکند. بنابراین اگر برنامه‌ریزی وجود داشته باشد می‌توان برای این نیروها آموزش مناسب در نظر گرفت و جایگاه مناسبی برای نیرو طراحی کرد و می‌توان گردش شغلی مناسبی برایشان تعریف کرد و همچنین می‌توان از خروجی این نیروها بهره‌برداری مناسب را انجام داد.

پس چرا یک‌باره بدون برنامه‌ریزی جذب نیرو صورت گرفت؟

این تصمیم ما نبود بلکه بعضی از مسئولان تصمیم گرفتند و شیوه جذب با برنامه‌ریزی را قطع کردند و ناگهان می‌بینیم که سال گذشته 1700 نفر جذب می‌شوند. بنابراین وقتی 1000 نفر به یک باره استخدام می‌شوند معلوم است که ممکن است سمت‌ها با رشته تحصیلی هماهنگ نباشد. اما برنامه ما این است که تمام این موارد را به جایگاه مناسب خود بازگردانیم و مطمئن باشید که این عدم هماهنگی برای درازمدت نخواهد بود و موقتی و کوتاه مدت خواهد بود. البته راه علاج هم این است که به سمت جذب با برنامه‌ریزی حرکت کنیم. چرا که این هزار نفر که استخدام شوند همگی باهم به منزل مسکونی نیاز دارند، درخواست ارتقا خواهند داشت و مشکلات عدیده‌ای برای شرکت درست خواهد شد. در حال حاضر هم به دلیل اینکه سازمان خالی است مجبور هستیم نیرو استخدام کنیم ولی در طول زمان برای رفع مشکلات این عزیزان تلاش خواهیم کرد و این مشکلات رفع خواهد شد.

یکی از کاربران نوشته است سه ماه است که صورت وضعیت موقت برای شرکت مناطق نفت‌خیز جنوب فرستاده ولی متأسفانه کسی پاسخگو نیست. خواهشمند است همان‌گونه که با فروشندگان خارجی قرارداد می‌بندید و پولشان را جلوتر پرداخت می‌کنید با سازندگان و پیمانکاران داخل هم مدارا کنید. امسال پیمانکاران و تولیدکنندگان داخلی بابت افزایش قیمت‌ها خیلی متضرر شده‌اند. این ضرر و زیان را کجا و چطور می‌شود جبران کرد؟

گفته این دوستمان ممکن است درست باشد و تمام تلاش ما هم بر این است که پول پیمانکاران را به موقع بپردازیم. من معتقدم که پیمانکار، شریک تجاری ما است و شریکی که ضربه بخورد ناخودآگاه به شرکت هم ضربه خواهد خورد. البته بنده با بررسی‌هایی که انجام دادم در اسفندماه سال گذشته علی‌رغم اینکه سازمان‌های دیگر مشکلاتی داشته‌اند ولی شرکت ما همه بدهی‌هایش را پرداخت کرده بود. اما این سه ماهی که ایشان می‌فرماید برمی‌گردد به فروردین‌ماه و به این دلیل بوده که مقداری قانون بودجه دیرتر به ما ابلاغ شده است و بودجه‌ای که به ما داده‌اند یک دوازدهم بوده است. بنابراین مقداری مشکل نقدینگی داشته‌ایم که امیدواریم به زودی حل شود و معوقاتشان را پرداخت خواهیم کرد. اگر این دوست عزیز یک مورد خاص هستند می‌توانند به دفتر بنده نامه بزنند تا این موضوع را برایشان پیگیری کنم و مشکلاتشان حل شود.

چه برنامه‌ای برای حمایت و پشتیبانی از تیم فوتبال نفت و گاز گچساران که در لیگ یک فوتبال کشور حضور دارد، در نظر دارید؟

بنده هم به مردم خوب گچساران و همکاران عزیز ما در گچساران تبریک می‌گویم که تیم فوتبالشان امسال به لیگ یک صعود کرده است. امسال هم همان‌گونه که برای مسجدسلیمان برنامه‌ریزی ‌شد برای گچساران هم برنامه‌ریزی شده است و تقریباً دو هفته گذشته در هیئت‌مدیره باشگاه بودجه خوبی برای این باشگاه تصویب شد و فکر کنم که مربی‌شان انتخاب شده است و یکسری مقدمات فنی باقیمانده است. بنابراین ما حمایت کردیم و بودجه خوبی هم برای این عزیزان که به لیگ یک آمده‌اند در نظر گرفته‌ایم.

برای محرومیت‌زدایی از مناطق نفت‌خیز جنوب چه برنامه‌ای دارید؟

بنده اعتقاد دارم که تولید باید همپای توسعه باشد و ما به عنوان یک بخش از نفت موظفیم که در جایی که از آن تولید می‌کنیم به توسعه‌اش هم اهمیت دهیم که البته با این قضیه به خوبی برخورد نشده است. در چند سال اخیر سفرهای رئیس‌جمهور به این مناطق و یکسری پروژه‌هایی که ما خودمان تعریف کردیم کمک کرده است ولی این کافی نیست. به نظر بنده وقتی که ما به یک روستایی رفتیم و از آن نفت استخراج کردیم باید زمین آن روستا را آباد کنیم و آب هم برایشان تأمین کنیم؛ چرا که ممکن است آب آن منطقه از نظر زیست‌محیطی تحت تأثیر قرار بگیرد. بنابراین ما باید به عنوان تولیدکننده به توسعه آن مناطق کمک کنیم، در تمام دنیا هم این‌گونه است. ما برای این موضوع طرح‌هایی داریم به این صورت که اگر مجموعه نفت یک برنامه مدون بر اساس این اعتقاد که تولید همراه با توسعه پایدار‌ معنی می‌دهد را تدوین کند مطمئناً می‌توانیم پاسخگوی انتظارات مردم عزیز هم باشیم. البته ما اقدامات بسیاری در طی این چند سال انجام داده‌ایم به این شکل که پیش از 1500 میلیارد تومان پروژه‌های عام‌المنفعه به کار گرفته شده است.

چند درصد تولید نفت و گاز ایران از مناطق نفت‌خیز جنوب است؟

بیش از 83 درصد از نفت کشور در این منطقه تولید می‌شود و بیش از 16 درصد از گاز کشور هم در این منطقه تولید می‌شود.

کدام یک از شرکت‌هایی که زیرمجموعه شما فعالیت می‌کنند به بخش خصوصی واگذارشده‌اند؟

ما بالادستی هستیم و از اصل 44 خارج شده‌ایم، البته برای چهار شرکت خدماتی ما مذاکراتی صورت گرفته است که امیدواریم از ذیل اصل 44 خارج شوند چون ما شرکت نفتی و صد درصد حاکمیتی هستیم.

چرا بیمارستان نفت اهواز به جز کارکنان نفت از کارکنان بانک و فولاد پذیرش دارد و این بیمارستان به حدی شلوغ شده است که بر روی کیفیت آن تأثیر گذشته است؟

بیمارستان، سازمان مستقلی دارد و بهتر است این سؤال را از دوستان و مسئولان این بیمارستان بپرسید. اما تا آنجایی که من اطلاع دارم، ظرفیت خالی بیمارستان بسیار بالاتر است در واقع شاید بیش از 60 درصد از ظرفیت بیمارستان به کار گرفته شده است و مابقی هنوز جای کار دارد.

چرا دانشجویان نفتی بدون کمترین سابقه و تجربه و پس از فارغ‌التحصیل شدن مستقیماً در ادارات مهم با سمت‌های 15 و 16 مشغول کار می‌شوند ولی کارکنان باسابقه عملیاتی که هم تجربه دارند و هم مدرک دارند جهت انتقال به واحدهای مهندسی با مشکل مواجه هستند و اغلب سمت سازمانی در اختیارشان قرار داده نمی‌شود؟

البته به نظرم این یک مورد خاص است؛ چرا که بنده اعتقاد دارم که فارغ‌التحصیلان دانشکده نفت فارغ‌التحصیلان قوی هستند و در حال حاضر طبق قانون فقط گروه الف این دانشکده را بدون آزمون می‌توانیم جذب کنیم و حتی گروه ب هم باید برای استخدام آزمون بدهند. بنابراین یک شرایط مساوی برای استخدام وجود دارد. قانون این است که باید نگاه مساوی برای جذب نیرو باشد ولی هر اداره و سازمانی برای خود یک سری پنل‌های تخصصی دارد که نوعاً بر اساس توانایی و مصاحبه‌های تخصصی که با افراد انجام می‌دهند و بر اساس تراز علمی نیرو جذب می‌کنند. ولی گفته این دوست عزیز هم درست است که باید به عامل تجربه دقت بیشتری داشته باشیم و البته ما به این مهم توجه داریم.

آیا فارغ‌التحصیلان کارشناسی ارشد مهندس نفت دانشگاه‌های دولتی امکان استخدام بدون آزمون را دارند؟

احتمالاً باید ایشان در لیست نخبگان باشند و بر طبق یک قانون باید استخدام می‌شدند اما این قانون انگار اخیراً لغو شده است. به هر حال باید این سؤال را معاون منابع انسانی شرکت ملی نفت پاسخ بدهد. ولی در حال حاضر گروه الف دانشکده نفت که معدل مورد نظر را به دست بیاورند را بدون آزمون استخدام می‌کنیم.

چرا پس از ورود شما به مدیریت شرکت مناطق نفت‌خیز جنوب اکثر مدیران قبلی این شرکت برکنار شدند و حتی کار به جایی رسید که مدیران شایسته نیز جای خود را به کارشناسان دادند؟

اولاً ما تغییرات مدیریتی بسیار اندکی انجام داده‌ایم و ثانیاً آن مقدار اندک را هم در جاهایی اعمال کردیم که مقداری کار مشکل داشت. از طرف دیگر افرادی را هم که به کار گماردیم عمدتاً از افراد باتجربه و بعضاً مسن هستند و البته یکی از اتهامات بنده هم این است که چرا پیرمردها را آورده‌ام؛ ولی نوعاً افرادی که آورده‌ام افراد متخصصی بوده‌اند. ما تمام سعی خود را در این خصوص کرده‌ایم که بر اساس تعهد و تخصص نگاه کنیم و می‌توانید از شرکت ملی نفت هم در این خصوص پرس و جو کنید. ما در واقع نظام ارشدیت نسبی را ملاک قرار داده‌ایم و بنده نوعاً کسانی را گمارده‌ام که حتماً سابقه قوی داشته‌اند. یعنی نوعاً مدیر بوده‌اند و یا مدیر ارشد بوده‌اند. از ته خط کسی را به سمت‌های بالا نیاورده‌ام. اگر انتصابات ما را ببینید هرگز نمونه این‌چنین پیدا نخواهید کرد. در هر صورت ممکن است انتصاب قانونمند با سلیقه بعضی‌ها سازگار نباشد.

عده زیادی از کارمندان قدیمی شرکت مناطق نفت‌خیز بازنشسته شده‌اند یا در شرف بازنشستگی هستند و بعضی از این کارمندان در رشته تخصصی خود بسیار قوی هستند و گزارش‌ها نشان می‌دهد بعضی از آن‌ها در حوزه کاری خود یکتا هستند. یکی از این افراد که اردیبهشت‌ماه امسال و پس از چندین سال کار در شرکت نفت بازنشسته شد آیا قانون، برنامه‌ای برای تمدید خدمات بازنشستگان و انتقال تجربه این کارکنان به کارمندان جدید دارد؟

ما قانونی داریم که تا شش ماه قبل از بازنشستگی می‌توان دو نفر را بر روی یک سمت قرار داد. در حال حاضر برنامه‌ای در دست تدوین است که امیدواریم بتوانیم برای بازنشستگان از یکی، دو سال مانده به بازنشستگی بر طبق برنامه‌ریزی نیروی انسانی به نوعی تجربیات این عزیزان جمع‌آوری شود و به ثبت برسانیم و این موارد در اختیار نسل بعدی قرار بگیرد البته طرحی هم به نام مدیریت دانش قرار است که برنامه‌ریزی شود و باید بگویم برنامه‌های مفصلی در این حوزه داریم.

انتهای پیام