گروه علمي: تحقيقات نشان ميدهد هوش كودك از مادر به ارث ميرسد و پدر دخالت چنداني در هوش كودك ندارد.بسياري از پدرها از شنيدن اين خبر دلخور ميشوند، اما كودكان هوش را از مادرشان به ارث ميبرند. تحقيقات ژنتيك نشان داده است كه افراد احتمالا مجموعه اطلاعات مرتبط با هوش را از X ايكس دريافت ميكنند كه از مادر به ارث ميرسد. كروموزوم ايكس يك هزار ژن دارد و تعداد زيادي از آنها روي شناخت اثرگذار هستند. تا همين اواخر عموماً تصور ميشد كه هردو والد تقريبا تاثير يكساني روي هوش فرزند خود دارند. با اين حال، مشخص شده است كه زنان نسبت به مردان، تاثير بزرگتري بر تواناييهاي شناختي فرزند خود دارند.
با اين حال، نكته قابل اهميت آن است كه بدانيد اين تحقيق كاملا بحثبرانگيز بوده است. بيشتر مطالعاتي كه ادعا ميكنند از عملكرد رازآلود هوش پرده برميدارند معمولا با جارو جنجال زيادي رو به رو ميشوند. در همين رابطه، بايد در نظر داشت كه علم ژنتيك نيز حوزه علمي به شدت پيچيده و چند وجهي است. هر روز مطالعاتي انجام ميشود كه در تلاش براي رد يا اصلاح جدي مطالعات پيشين هستند. صرف نظر از بحث داغ در اين رابطه، ارائه و (تفسير) اين يافتهها با ذهني بيطرف ميتواند مفيد واقع شود. در هر حال، اين مطالعه به شدت جالب است.
نقش كروموزمهاي X و Y
بسياري از مردم در مورد ژنتيك هيچ اطلاعاتي ندارند.كروموزوم يك ساختار طنابمانند است كه از نوكلئيك اسيد و پروتئين تشكيل شده است. كروموزومها حاوي اطلاعات هستند. هر انساني در هر سلول خود يك جفت كروموزوم حمل ميكند. زنان دو كروموزوم X دارند در حالي كه مردان يك كروموزوم X و يك كروموزوم Y دارند.
ژنهاي شرطي
ژنهاي شرطي، به سادهترين زبان، آنهايي هستند كه مختص به هر جنس هستند. به عنوان يك اصل، خصوصيات ژنتيكي ژنهاي شرطي با توجه به نقش بخصوصي كه دارند فعال يا غيرفعال ميشوند، و متعاقبا، خصوصيات ژنتيك تحت تاثير قرار ميگيرند. ژنهاي شرطي به صورت ذاتي داراي يك سيستم “نشانهگذاري” هستند كه از مواد بيوشيميايي تشكيل شده است. اين سيستم دو امكان مهم را فراهم ميكند: (۱) ردگيري سرمنشاء ژن و (۲) تعيين وضعيت فعال يا غيرفعال آن در بدن. ژنهاي فعال رشد ژنتيك را تحت تاثير قرار ميدهند.
يافتههاي اين مطالعه
تصور بر آن است كه شناخت اساساً تحت تاثير كروموزومهاي X قرار دارد. از نظر تئوري، احتمال آنكه زنان بر عملكرد شناختي تاثير بگذارند بيشتر است، چرا كه زنان داراي دو كروموزوم ايكس هستند و مردان تنها يكي را حمل ميكنند. البته جزئيات اين فرضيه چيزي بيش از تعداد كروموزومهاي X است. اينجاست كه كروموزومهاي شرطي وارد ميدان ميشوند. تصور بر آن است كه هوش يك ژن به شدت شرطي است، ژني كه مستقيماً از مادر به ارث ميرسد.
در اين مطالعه دانشمندان براي آزمايش فرضيه خود از موشهاي اصلاح ژنتيكي شده استفاده كردند. آنها كشف كردند كه موشهاي تحت تست روياني كه عمدتاً مواد ژنتيكي مادري دريافت ميكردند جمجمه و مغز بزرگتري داشتند در حالي كه بدنشان كوچكتر بود. آنهايي كه مقادير نامتناسبي مواد ژنتيكي پدري دريافت كرده بودند نيز بدني بزرگتر، اما جمجمه و مغز كوچكتري داشتند.علاوهبر اندازه جمجمه و مغز، محققان مشاهدات جالب ديگري نيز داشتند. اول اينكه شش ناحيه از مغز را شاسايي كردند كه تنها حاوي ژنهاي مادري يا پدري بودند. دوم آنكه آنها هيچ ماده ژنتيكي پدري در قشر مخ پيدا نكردند، يعني ناحيهاي از مغز كه مسئول اجراي عملكردهايي مانند زبان، برنامهريزي، استدلال منطقي، و تفكر پيشرفته است.بدون شك يافتههاي اين مطالعه همچنان نيازمند موشكافي و ارزشيابي است. با اين حال ميتوانيم نتيجه بگيريم كه مادران نقش قابل توجهي در تواناييهاي شناختي فرزندان خود دارند. نه تنها از طريق ژنتيك، بلكه به واسطه تربيت و تغذيه و مراقبت از آنها!