يك مقام مسوول در شركت ملي پالايش و پخش فرآورده هاي نفتي گفت: نفت كوره مورد نياز ناوگان دريايي كشور طبق استاندارد IMO۲۰۲۰ با حداكثر گوگرد نيم درصد، در داخل كشور توليد مي شود.

سعيد مداح مروج، مدير هماهنگي و نظارت بر توليد شركت ملي پالايش و پخش فرآورده هاي نفتي ايران در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام اينكه نفت كوره مورد نياز ناوگان دريايي كشور طبق استاندارد IMO۲۰۲۰ با حداكثر گوگرد نيم درصد، در داخل كشور توليد مي شود، گفت: هم اكنون با تدابير انديشيده شده و برنامه ريزي هاي انجام شده، نفت كوره كم گوگرد ( نيم درصد) مورد نياز براي ناوگان دريايي كشور از طريق پالايشگاه هاي اراك و بندرعباس در حال تامين است؛ بنابراين با توجه به اين امر نيازي به واردات نفت كوره كم گوگرد وجود ندارد.

وي در پاسخ به اينكه قيمت كنوني نفت كوره چه ميزان است ، اظهار داشت: قيمت نفت كوره تحويلي به كشتيراني توسط امور بين الملل شركت ملي نفت ايران بر اساس نرخ بازار فوب خليج فارس تعيين مي شود. گفتني است برخي كشتي ها توانايي مصرف نفت گاز را دارند كه در صورت اعلام نياز از سوي شركت ملي نفتكش و كشتيراني جمهوري اسلامي انواع گريد نفت گاز نيز توسط شركت ملي پالايش و پخش فرآورده هاي نفتي قابل تأمين است.

اين مقام مسوول افزود: با راه اندازي واحد تصفيه هيدروژني نفت كوره RHU با ظرفيت ۸۰ هزار بشكه در روز در پالايشگاه اصفهان در آينده، نفت كوره كم گوگرد براي مصارف صادراتي نيز قابل تامين است.

ايران تنها توليدكننده نفت كوره كم سولفور منطقه/نفت كوره گران تر از گازوييل!

به گزارش خبرنگار مهر، با عملياتي شدن اين اقدام، ايران به تنها توليدكننده نفت كوره كم سولفور در منطقه تبديل شده است. تمام كشورهاي منطقه نياز خود را از طريق واردات تامين مي كنند كه همين روند موجب افزايش قابل توجه قيمت نفت كوره كم سولفور در منطقه شده است تا جايي كه در برخي موارد نرخ اين محصول از قيمت گازوييل نيز فراتر رفته است.

بر اساس اعلام سازمان بين المللي دريانوردي، گوگرد سوخت مورد استفاده كشتي ها تا پايان سال ٢٠٢٠ ميلادي بايد به كمتر از ٠.٥ درصد برسد. در حاليكه اكنون گوگرد موجود در سوخت كشتي ها ٣.٥ درصد است؛ در اين بين روسيه، به عنوان بزرگترين توليدكننده نفت كوره جهان خواهان به تعويق افتادن اين تصميم تا سال ٢٠٢٥ ميلادي شده است.

بر اساس پيش بيني‌ها، سهم كشتيراني در انتشار گازهاي گلخانه اي تا سال ۲۰۵۰ ميلادي به حدود ۱۷ درصد مي رسد. اين در حالي است كه حدود ۲۰ درصد از سوخت‎هاي توليد شده (به غير از بنزين) در صنعت حمل و نقل دريايي مورد استفاده قرار مي‎گيرند؛ به همين دليل سهم اين صنعت در توليد گازهاي گلخانه اي ۳ درصد دي اكسيد كربن، ۱۵ تا ۱۹ درصد اكسيدهاي نيتروژن و ۴ تا ۹ درصد اكسيدهاي گوگرد است. 

به گفته كارشناسان، تصميم سازمان بين المللي دريانوردي در راستاي انجام فاز دوم كاهش گوگرد موجود در سوخت(بانكر) كشتي ها است. در فاز اول كه از ابتداي سال ۲۰۱۵ ميلادي صرفاً در آمريكاي شمالي، درياي شمال، كانال مانش و درياي بالتيك الزامي شده بود كشتي‌ها ملزم به استفاده از سوخت‌هايي شدند كه ميزان گوگرد آنها حداكثر ۰.۱ درصد بود. به نظر مي رسد اجرايي شدن اين تصميم، در روند كاهش ۱۳ درصدي فروش بانكر در بزرگترين بندر فروش بانكر در اروپا و سومين بندر فروش بانكر در جهان يعني بندر روتردام كه از سال ۲۰۱۱ ميلادي فعال شده بود موثر بوده است.