اسناد يهودي بودن لنين
براي نخستين بار در طول تاريخ روسيه، اكنون مردم عادي در اين كشور مي توانند اسنادي را كه احتمالا شايعات مربوط به يهودي بودن ولاديمير لنين را تاييد مي كند، از نزديك مشاهده كنند. اين در حالي است كه اين شايعات مدت طولاني است كه بر سر زبان ها است.
در كشوري كه عقايد ضد يهودي به شدت رواج يافته است، چنين سابقه خانوادگي مي تواند به عنوان يك لكه ننگ تلقي شود، به ويژه براي كسي كه بنيانگذار اتحاد جماهير شوروي است و همچنان بسياري از افراد مسن در روسيه به وي احترام مي گذارند.
به گزارش برنا به نقل از خبرگزاري آسوشيتد پرس، در ميان دهها سندي كه اخيرا در موزه تاريخ دولتي به نمايش درآمده است، نامه اي وجود دارد كه آنا يوليانوا خواهر بزرگتر لنين نوشته و در آن آورده است كه پدربزرگ مادري آن ها يك يهودي اوكرايني بود كه با هدف فرار از سكونت در شهرك هاي يهودي نشين و دسترسي به فرصتي براي تحصيل در مقاطع بالاتر به دين مسيحيت گرويده بود.
يوليانوا در سال 1932 در نامه خود به ژورف استالين كه پس از مرگ لنين جانشين وي شده بود، نوشته است: پدربزرگ ما در يك خانواده فقير يهودي متولد شد و بر اساس مدارك مربوط به غسل تعميدش، وي فرزند موسي بلنك بود، يك بومي شهر ژيتومير در غرب اوكراين.
در ادامه نامه يوليانوا آمده است: ولاديمير ايليچ همواره به يهودي بودن خود افتخار مي كرد. من بسيار از اين حقيقت متاسفم كه ريشه هاي خانوادگي ما (كه من در مورد آن ترديد داشتم) هرگز در زمان حيات وي مشخص نشد.
بر اساس قوانين روسيه تزاري، بسياري از يهوديان تنها اجازه داشتند در مناطقي كه با نام مناطق يهودي نشين شناخته شده بود و شامل كشورهاي امروزي ليتواني، بلاروس، لهستان، مولداوي، اوكراين و قسمت هايي از غرب روسيه بود، به طور دائمي ساكن شوند.
بسياري از يهوديان آن زمان با پيوستن به بلشويك ها براي مبارزه با يهودي ستيزي كه در روسيه تزاري حكمفرما شده بود، آماده شدند و اين در حالي بود كه برخي از رهبران حزب كمونيست كه در انقلاب اكتبر 1917 به قدرت رسيدند، نيز در ميان آنان بودند. مشهورترين اين افراد نيز لئون تروتسكي بود كه نام واقعي اش برونستين بود.
با وجود اين لنين مه با نام اصلي ولاديمير ايليچ يوليانو در سال 1870 متولد شده بود، تنها خود را به عنوان يك روس به مردم اين كشور شناساند. وي در سال 1901 و در حالي كه در سيبري و در نزيكي رودخانه لنا در تبعيد به سر مي برد، نام لنين را به عنوان نام مستعار خود برگزيد.
يك دوره كوتاهي از توسعه فرهنگي در جامعه يهوديان كه در دوران حكومت لنين ايجاد شد، در اوائل دهه 1930 و همزمان با روي كار آمدن ژوزف استالين و زماني پايان يافت كه وي اقدام به توسعه عقايد ضد يهود در ميان اعضاي حزب كمونيست كرد و طرحي را براي سكونت دادن تمام يهوديان شوروي در نزديكي مرز چين ارائه داد.
يوليانوا در نامه خود به استالين از وي خواسته بود با افشا كردن ريشه يهودي لنين از افزايش احساسات ضد يهودي جلوگيري كند. وي در نامه نوشته بود: من شنيده ام كه در سال هاي اخير احساسات ضد يهودي بار ديگر حتي در ميان كمونيست ها نيز افزايش يافته است، اكنون پنهان كردن حقايق از مردم اشتباه است.
اين در حالي است كه بر اساس اظهارات تاتايانا كولوسكوا متصدي موزه تاريخي مسكو، استالين اين درخواست را ناديده گرفت و به يوليانوا دستور داد در مورد نامه خود كاملا سكوت كند.
خانواده لنين مدعي هستند كه بر اساس زندگينامه رسمي كه اورگا يوليانوا خواهرزاده وي نوشته شده است، وي تنها داراي ريشه هاي روسي، آلماني و سوئدي بوده است.
نامه خواهر لنين به استلين در اوائل دهه 90 در اختيار مورخان قرار گرفت، اين در حالي است كه صحت اين نامه در آن زمان مورد ترديد بود. اين نامه توسط كولوسكوا كه به عنوان مدير يكي از بخش هاي موزه تاريخ دولتي مسكو كه وقف لنين شده بود و به عنوان يكي از تواناترين انديشمندان در مورد زندگي لنين مشهور بود، براي نمايش در يك نمايشگاه انتخاب شده است.
علاوه بر اين، اين نمايشگاه كه در موزه ميدان سرخ مسكو و در نزديكي آرامگاهي كه جسد لنين در آن آرميده است قرار دارد، اين مسئله را نيز نشان مي دهد كه لنين پس از سكته مغزي در سال 1922 در شرايط جسماني بسيار بدي به سر مي برد. به طوري كه سرانجام از استالين خواست تا براي وي سم تهيه كند.
ماريا يوليانوا جوان ترين خواهر لنين در خاطرات خود در سال 1922 مي نويسد: لنين به طور اتفاقي استالين را براي انجام اين درخواست انتخاب نكرد. وي مي دانست كه استالين يك بلشويك اصيل، قوي و به دور از احساسات است. چه كس ديگري به جز استالين جرات مي كرد به زندگي لنين پايان دهد.
در اين خاطرات آمده است: در ابتدا استالين قول داد كه به لنين كمك كند، اما ديگر اعضاي حكومت شوروي تصميم گرفتند درخواست وي را فراموش كنند. تروتسكي كه استالين وي را از شوروي بيرون كرد، در خاطرات خود مدعي شده است كه استالين لنين را مسموم كرده است.
111 سند در اين نمايشگاه به نمايش گذاشته شده است، كه بسياري از آنان اخيرا از حالت محرمانه خارج شده اند و همه آنها براي نخستين بار در معرض ديد عموم قرار گرفته اند. اين در حالي است كه اين اسناد باعث ايجاد شگفتي در ميان مردم در مورد اعضاي برجسته اتحاد شوروي شده است. انسان هايي كه زماني به عنوان افرادي شجاع و محكم شناخته مي شدند، اكنون به عنوان افرادي بولهوس، ترسو و حتي نااميد كننده توصيف مي شوند.
يكي از اسناد اين نمايشگاه شامل يك تقاضاي نااميدانه است كه استالين در سال 1934 از يك رهبر كمونيست بازداشت شده به نام ليو كامنف كه نام واقعي اش روزنفلد بود، دريافت كرد.
كامنف در اين نامه نوشته است: اكنون زماني است كه روح من مملو از عشق به حزب كمونيست و رهبري آن است. در حالي كه من در ترديد و شك زندگي مي كنم. اما با شجاعت مي توانم بگويم كه من ياد گرفته ام به تمام اقدامات كميته مركزي حزب و تصميماتي كه شما مي گيريد، اعتماد كنم. اكنون نيز من به جرم ارتباط با افرادي بازداشت شده ام كه غريبه هستند و از من نيز متنفرند.
اين در شرايطي است كه استالين اين نامه را نيز ناديده گرفت و كامنف در سال 1936 اعدام شد.
اما نكته اي كه در اين ميان خنده دار و درعين حال هولناك است، اين است كه بخشي از اين نمايشگاه مربوط به كاريكاتورهايي است كه توسط اعضاي حزب كمونيست كشيده شده است.
نيكلاي بوخارين تئوريسين برجسته حزب كمونيست در يكي از اين كاريكاتورها استالين را با يك بيني بسيار بزرگ و اغراق آميز به همراه پيپ وي نشان مي دهد. كاريكاتورهاي وي از ديگر اعضاي حزب كمونيست نيز نابالغ است. يكي از اين كاريكاتورها به عنوان افسر ارتش سفيد به نمايش درآمده است. اين در حالي است كه ارتش سفيد كه ضد كمونيست بود و توسط قدرت هاي غربي حمايت مي شد، با ارتش سرخ شوروي در سال هاي 1917 تا 1923 جنگيد كه در اين جنگ شكست خورد.
والري مژلاوك اقتصاد دان برجسته شوروي نيز در يك كاريكاتور تروتسكي را به عنوان يك يهودي سرگردان به سخره گرفت و وي را به عنوان يك وزير اقتصاد در يك پست غير استادانه نشان داد. در زير اين كاريكاتور نوشته اي به چشم مي خورد كه در آن استالين دستور مي دهد كه اين وزير را از آلتش آويزان كنند.
اين در حالي بود كه وزير و كاريكاتوريست هر دو در سال 1938 اعدام شدند.
گفتني است اين نمايشگاه تا روز سوم جولاي ادامه خواهد داشت.
منبع:شفاف نيوز
ارسال توسط كاربر محترم سايت :hreza8
به گزارش برنا به نقل از خبرگزاري آسوشيتد پرس، در ميان دهها سندي كه اخيرا در موزه تاريخ دولتي به نمايش درآمده است، نامه اي وجود دارد كه آنا يوليانوا خواهر بزرگتر لنين نوشته و در آن آورده است كه پدربزرگ مادري آن ها يك يهودي اوكرايني بود كه با هدف فرار از سكونت در شهرك هاي يهودي نشين و دسترسي به فرصتي براي تحصيل در مقاطع بالاتر به دين مسيحيت گرويده بود.
يوليانوا در سال 1932 در نامه خود به ژورف استالين كه پس از مرگ لنين جانشين وي شده بود، نوشته است: پدربزرگ ما در يك خانواده فقير يهودي متولد شد و بر اساس مدارك مربوط به غسل تعميدش، وي فرزند موسي بلنك بود، يك بومي شهر ژيتومير در غرب اوكراين.
در ادامه نامه يوليانوا آمده است: ولاديمير ايليچ همواره به يهودي بودن خود افتخار مي كرد. من بسيار از اين حقيقت متاسفم كه ريشه هاي خانوادگي ما (كه من در مورد آن ترديد داشتم) هرگز در زمان حيات وي مشخص نشد.
بر اساس قوانين روسيه تزاري، بسياري از يهوديان تنها اجازه داشتند در مناطقي كه با نام مناطق يهودي نشين شناخته شده بود و شامل كشورهاي امروزي ليتواني، بلاروس، لهستان، مولداوي، اوكراين و قسمت هايي از غرب روسيه بود، به طور دائمي ساكن شوند.
بسياري از يهوديان آن زمان با پيوستن به بلشويك ها براي مبارزه با يهودي ستيزي كه در روسيه تزاري حكمفرما شده بود، آماده شدند و اين در حالي بود كه برخي از رهبران حزب كمونيست كه در انقلاب اكتبر 1917 به قدرت رسيدند، نيز در ميان آنان بودند. مشهورترين اين افراد نيز لئون تروتسكي بود كه نام واقعي اش برونستين بود.
با وجود اين لنين مه با نام اصلي ولاديمير ايليچ يوليانو در سال 1870 متولد شده بود، تنها خود را به عنوان يك روس به مردم اين كشور شناساند. وي در سال 1901 و در حالي كه در سيبري و در نزيكي رودخانه لنا در تبعيد به سر مي برد، نام لنين را به عنوان نام مستعار خود برگزيد.
يك دوره كوتاهي از توسعه فرهنگي در جامعه يهوديان كه در دوران حكومت لنين ايجاد شد، در اوائل دهه 1930 و همزمان با روي كار آمدن ژوزف استالين و زماني پايان يافت كه وي اقدام به توسعه عقايد ضد يهود در ميان اعضاي حزب كمونيست كرد و طرحي را براي سكونت دادن تمام يهوديان شوروي در نزديكي مرز چين ارائه داد.
يوليانوا در نامه خود به استالين از وي خواسته بود با افشا كردن ريشه يهودي لنين از افزايش احساسات ضد يهودي جلوگيري كند. وي در نامه نوشته بود: من شنيده ام كه در سال هاي اخير احساسات ضد يهودي بار ديگر حتي در ميان كمونيست ها نيز افزايش يافته است، اكنون پنهان كردن حقايق از مردم اشتباه است.
اين در حالي است كه بر اساس اظهارات تاتايانا كولوسكوا متصدي موزه تاريخي مسكو، استالين اين درخواست را ناديده گرفت و به يوليانوا دستور داد در مورد نامه خود كاملا سكوت كند.
خانواده لنين مدعي هستند كه بر اساس زندگينامه رسمي كه اورگا يوليانوا خواهرزاده وي نوشته شده است، وي تنها داراي ريشه هاي روسي، آلماني و سوئدي بوده است.
نامه خواهر لنين به استلين در اوائل دهه 90 در اختيار مورخان قرار گرفت، اين در حالي است كه صحت اين نامه در آن زمان مورد ترديد بود. اين نامه توسط كولوسكوا كه به عنوان مدير يكي از بخش هاي موزه تاريخ دولتي مسكو كه وقف لنين شده بود و به عنوان يكي از تواناترين انديشمندان در مورد زندگي لنين مشهور بود، براي نمايش در يك نمايشگاه انتخاب شده است.
علاوه بر اين، اين نمايشگاه كه در موزه ميدان سرخ مسكو و در نزديكي آرامگاهي كه جسد لنين در آن آرميده است قرار دارد، اين مسئله را نيز نشان مي دهد كه لنين پس از سكته مغزي در سال 1922 در شرايط جسماني بسيار بدي به سر مي برد. به طوري كه سرانجام از استالين خواست تا براي وي سم تهيه كند.
ماريا يوليانوا جوان ترين خواهر لنين در خاطرات خود در سال 1922 مي نويسد: لنين به طور اتفاقي استالين را براي انجام اين درخواست انتخاب نكرد. وي مي دانست كه استالين يك بلشويك اصيل، قوي و به دور از احساسات است. چه كس ديگري به جز استالين جرات مي كرد به زندگي لنين پايان دهد.
در اين خاطرات آمده است: در ابتدا استالين قول داد كه به لنين كمك كند، اما ديگر اعضاي حكومت شوروي تصميم گرفتند درخواست وي را فراموش كنند. تروتسكي كه استالين وي را از شوروي بيرون كرد، در خاطرات خود مدعي شده است كه استالين لنين را مسموم كرده است.
111 سند در اين نمايشگاه به نمايش گذاشته شده است، كه بسياري از آنان اخيرا از حالت محرمانه خارج شده اند و همه آنها براي نخستين بار در معرض ديد عموم قرار گرفته اند. اين در حالي است كه اين اسناد باعث ايجاد شگفتي در ميان مردم در مورد اعضاي برجسته اتحاد شوروي شده است. انسان هايي كه زماني به عنوان افرادي شجاع و محكم شناخته مي شدند، اكنون به عنوان افرادي بولهوس، ترسو و حتي نااميد كننده توصيف مي شوند.
يكي از اسناد اين نمايشگاه شامل يك تقاضاي نااميدانه است كه استالين در سال 1934 از يك رهبر كمونيست بازداشت شده به نام ليو كامنف كه نام واقعي اش روزنفلد بود، دريافت كرد.
كامنف در اين نامه نوشته است: اكنون زماني است كه روح من مملو از عشق به حزب كمونيست و رهبري آن است. در حالي كه من در ترديد و شك زندگي مي كنم. اما با شجاعت مي توانم بگويم كه من ياد گرفته ام به تمام اقدامات كميته مركزي حزب و تصميماتي كه شما مي گيريد، اعتماد كنم. اكنون نيز من به جرم ارتباط با افرادي بازداشت شده ام كه غريبه هستند و از من نيز متنفرند.
اين در شرايطي است كه استالين اين نامه را نيز ناديده گرفت و كامنف در سال 1936 اعدام شد.
اما نكته اي كه در اين ميان خنده دار و درعين حال هولناك است، اين است كه بخشي از اين نمايشگاه مربوط به كاريكاتورهايي است كه توسط اعضاي حزب كمونيست كشيده شده است.
نيكلاي بوخارين تئوريسين برجسته حزب كمونيست در يكي از اين كاريكاتورها استالين را با يك بيني بسيار بزرگ و اغراق آميز به همراه پيپ وي نشان مي دهد. كاريكاتورهاي وي از ديگر اعضاي حزب كمونيست نيز نابالغ است. يكي از اين كاريكاتورها به عنوان افسر ارتش سفيد به نمايش درآمده است. اين در حالي است كه ارتش سفيد كه ضد كمونيست بود و توسط قدرت هاي غربي حمايت مي شد، با ارتش سرخ شوروي در سال هاي 1917 تا 1923 جنگيد كه در اين جنگ شكست خورد.
والري مژلاوك اقتصاد دان برجسته شوروي نيز در يك كاريكاتور تروتسكي را به عنوان يك يهودي سرگردان به سخره گرفت و وي را به عنوان يك وزير اقتصاد در يك پست غير استادانه نشان داد. در زير اين كاريكاتور نوشته اي به چشم مي خورد كه در آن استالين دستور مي دهد كه اين وزير را از آلتش آويزان كنند.
اين در حالي بود كه وزير و كاريكاتوريست هر دو در سال 1938 اعدام شدند.
گفتني است اين نمايشگاه تا روز سوم جولاي ادامه خواهد داشت.
منبع:شفاف نيوز
ارسال توسط كاربر محترم سايت :hreza8