با پيروزي انقلاب مردم ايران قيمت جهاني نفت افزايش يافت و اين طبيعي بود زيرا ايران يكي از توليد كنندگان بزرگ نفت جهان بود و انقلاب و اعتصاب كاركنان نفت و كاهش توليد نفت منجر به افزايش قيمت نفت در جهان گرديد. درگيري ها و شرايط داخلي ايران تا يكسال بعد از انقلاب نيز قيمت نفت را بالا نگه داشت بعد از آن حزب بعث عراق به رهبري صدام با تحريك قدرت يا قدرت هايي كه به حزب بعث نزديك بودند به ايران حمله نمود و قيمت نفت حدود 20 دلار افزايش يافت و اين قيمت بالاي نفت تا سال 1366 كه زمزمه هاي پايان جنگ آغاز شده بود تداوم يافت.

حال بررسي مي كنيم كه تداوم جنگ ايران و عراق براي چه كشورهايي بيشترين منافع را به دنبال داشت و به اقتصاد چه كشورهايي آسيب وارد نمود.

شوروي و عربستان بيشترين منافع را از تداوم جنگ عراق با ايران كسب نمودند البته ساير كشورهاي عمده صادر كننده نفت چون مصر، كويت و نروژ و نيجريه نيز منافع زيادي كسب كردند. در آن مقطع اتحاد جماهير شوروي روزانه حدود 10 ميليون بشكه نفت توليد مي نمود كه افزايش 20 دلاري قيمت نفت(از 30 دلار به 50 دلار) منجر به افزايش درآمد اين كشور به ميزان حدود 60 ميليارد دلار در سال شد و اتفاقا بيشترين سود براي شوروي از نقت بالاي 30 دلار حاصل مي شد چرا كه هزينه استخراج نفت در بيشتر ميادين شوروي بين 20 تا 25 دلار بود لذا بيشترين درآمد نفتي تاريخ اتحاد جماهير شوروي از طريق تداوم جنگ ايران و عراق حاصل گرديد. كشور عربستان نيز سالانه حدود 50 ميليارد دلار سود از بابت تداوم جنگ عراق با ايران كسب نمود. 

اما بزرگترين وارد كنندگان نفت جهان عبارت بودند از آمريكا، اتحاديه اروپا و ژاپن و چين؛ اين كشورها متناسب با ميزان واردات نفت خود از بالا رفتن قيمت نفت متضرر مي شدند. وارد كنندگان بزرگ نفت تمايل داشتند جنگ بين عراق با ايران هر چه سريعتر پايان يابد. البته آنها در كنار آن وقتي مي ديدند تلاش ها براي پايان جنگ به نتيجه نمي رسد از طريق فروش انواع تجهيزات و سلاح به عراق و بعضا به ايران بخش كمي از هزينه هاي سنگين ناشي از افزايش قيمت نفت را جبران مي نمودند. 

تداوم تحريم ايران نيز بيشترين منافع را براي روسيه و عربستان به دنبال دارد. تقاضا براي نفت طي 20 سال آينده به شدت كاهش خواهد يافت. خارج نمودن ايران از صحنه رقابت فروش نفت ضربات اقتصاد سهمگين و جبران ناپذيري براي ايران به دنبال دارد چرا كه در آينده مجبور خواهيم شد نفتمان را بجاي بشكه اي 70 دلار بشكه اي 25 دلار به فروش برسانيم و خسارتي كه اقتصاد ملي ايران  از اين بابت وارد مي شود هزاران ميليارد دلار خواهد بود. 

ما مي بايست به سرعت سرمايه گذاري در ميادين نفتي را افزايش دهيم تا بتوانيم صادرات نفت خود را به 5 ميليون بشكه در روز برسانيم و درآمد حاصل از صادرات نفت را به بيش از صد ميليارد دلار ( معادل 2.7 تريليون تومان) در سال برسانيم. دانش و امكانات و تجربه لازم جهت انجام اين هدف در كشور وجود دارد منتها تا تحريم ها رفع نشود سرمايه گذاري توجيهي ندارد، ما افزايش توليد دهيم كه نتوانيم صادر كنيم چه فايده اي دارد. تاخير در رفع تحريم ها و تاخير در توليد و صادرات حداكثري نفت ضربات بسيار سنگين به اقتصاد ملي و تمام ابعاد زندگي مردم و آينده ملت ايران وارد مي كند.  فقر و نااميدي يك ملت، بر ايمان و بسياري از ابعاد فرهنگي و اجتماعي مردم تاثيرات مخرب مي گذارد نبايد اجازه داد چنين ضربات كوبنده مادي و معنوي بر ملت ايران وارد شود. اميد است با درايت و آينده نگري و واقع بيني و دوري از هر گونه تعصب و افكار غير منطقي مذاكرات بين ايران  با آمريكا واروپا تحت عنوان برجام به نتيجه برسد و كليه تحريم ها لغو گردند.