به گزارش ، بررسي‌هاي جديد بانك جهاني نشان مي‌دهد آلودگي هوا چهارمين عامل مرگ و مير زودرس در جهان است. همچنين بررسي ها نشان مي دهد هواي آلوده عوارض اقتصادي سهمگيني براي كشورهاي در حال توسعه به همراه دارد و سالانه بيش از ۵ تريليون دلار هزينه در سطح جهاني صرف تعطيلي روزهاي كاري در اثر آلودگي هوا و هزينه هاي پيشگيري از مرگ و مير زودرس مي شود.
بر اساس گزارش جديد بانك جهاني، آلودگي هوا سالانه بيش از ۵/۵ ميليون كشته و بيش از ۵ تريليون دلار هزينه براي اقتصاد جهاني به همراه دارد. اين گزارش با اشاره به اينكه آلودگي هوا روند رشد كشورهاي در حال توسعه را كند ميكند، خطرات ناشي از آلودگي هوا بر سلامتي را در كشورهاي در حال توسعه بيشتر از كشورهاي توسعه يافته ارزيابي كرده است. بر اساس اين گزارش، كشور چين بيشترين ضرر را از ناحيه آلودگي هوا متحمل شده و در سال ۲۰۱۳ رقمي معادل ۱۰ درصد از توليد ناخالص داخلي اين كشور هزينه آلودگي هوا گشته است. كشورهاي هند و سريلانكا به ترتيب ۶۹/۷% و ۸% از توليد ناخالصي خود را، طي سال ۲۰۱۳، صرف هزينههاي ناشي از آلودگي هوا كرده اند.
گزارش بانك جهاني همچنين اين هزينه را براي ايران حدود ۳/۲ درصد توليد ناخالص داخلي برآورد كرده است. از سويي ايران بر اساس سال معيار ۲۰۱۳، با ۹۹۷ ميليارد دلار توليد ناخالص داخلي دارد. به گزارش شركت كنترل كيفيت هواي تهران، بدين ترتيب رقم هزينه كشورمان در آلودگي هوا بر اساس قيمت دلار فعلي، ۸۰ هزار ميليارد تومان در هر سال است. بر اساس گزارش بانك جهاني، مرگ و مير زودرس ناشي از آلودگي هوا در ايران نيز در طي دو دهه گذشته رشد كرده و از ۱۷ هزار نفر در سال ۱۹۹۰ به بيش از ۲۱ هزار نفر در سال ۲۰۱۳ رسيده است. آلودگي هوا براي كشورهاي توسعهيافته نيز كم هزينه نيست و سالانه ده ها ميليارد دلار در اين كشورها صرف هزينه تعطيلي روزهاي كاري و هزينه هاي پيشگيري از مرگ و مير زودرس مي گردد. بر اساس اين گزارش، آلودگي هوا براي ايالات متحده آمريكا، بريتانيا و آلمان به ترتيب ۴۵، ۷.۶ و ۱۸ ميليارد دلار هزينه سالانه در بردارد. كشور ۴۰۰ هزار نفري ايسلند كم ترين ميزان هزينه را بابت آلودگي هوا ميپردازد (حدود ۳ ميليون دلار) و اين كشور بر اساس گزارش بانك جهاني پاكترين هواي جهان را دارد.بانك جهاني، بر اساس آمارهاي سازمان بهداشت جهاني، در گزارش مفصل خود اعلام كرده كه سالانه ۵.۵ ميليون مورد مرگ و مير زودرس ناشي از آلودگي هوا است و اين ميزان معادل يك مورد از هر ۱۰ مرگ و مير در جهان است.
بر اساس اين گزارش،آلودگي هوا پس از سيگار، رژيم غذايي و چاقي چهارمين علت مرگ و مير زودرس در جهان است. آلودگي هوا ميتواند منجر به بيماريهاي تنفسي، ريوي، ناراحتيهاي قلبي و سرطان شود. اين ميزان شش برابر مرگ و مير ناشي از بيماري مالاريا است. سازمان بانك جهاني بدون به حساب آوردن هزينههاي درماني براي معالجه بيماريهاي ناشي از آلودگي هوا، تخمين زده است اقتصاد جهاني در سال ۲۰۱۳ هزينهاي حدود ۲۲۵ ميليارد دلار به دليل مرگ و ميرهاي زودرس طي روزهاي كاري كه در اثر آلودگي هوا تعطيل شده، متحمل گشته است. ولي اين مقدار هزينه تخمين زده شده هنگاميكه هزينههاي پيشگيري از مرگ و مير زودرس نيز در نظر گرفته شود، به بيش از ۵ تريليون دلار افزايش مييابد. شايان ذكر است، منظور از هزينههاي پيشگيري از مرگ و مير زودرس هزينههايي است كه مردم جهت محافظت خود در برابر مرگ ناشي از آلودگي هوا متحمل ميشوند. بايد توجه داشت هزينههاي ناشي از درمان بيماريهاي ناشي از آلودگي هوا در اين محاسبات در نظر گرفته نشد.
به گزارش شركت كنترل كيفيت هواي تهران، «هزينه اقتصادي ناشي از آلودگي هوا»، خطراتي كه آلودگي هوا بر سلامت ميتواند داشته باشد در كشورهاي در حال توسعه يشترين ميزان است. در سال ۲۰۱۳ حدود ۹۳ درصد از ميزان مرگ و ميرها و بيماريهاي ناشي از آلودگي هوا در اين كشورها رخ داد، در جاييكه ۹۰ درصد از جمعيت كشورها در معرض تراز بالايي از آلاينده هاي خطرناك قرار داشتند. بر اساس گفته نويسندگان، «آلودگي هوا تنها يك عامل تهديد كننده سلامت نيست بلكه يك عامل عقب كشاندن كشورها است. آلودگي هوا با افزايش ميزان مرگ و مير و بروز بيماريهاي متعدد منجر به كاهش كيفيت زندگي خواهد شد. در نتيجه آلودگي هوا با كاهش نيروي كار، سطح درآمد، بازدهي و اقتصاد را در اين كشورها كاهش مي دهد. »
اين مطالعه ارتباطي ميان ميزان توسعه اقتصادي جوامع و آلودگي هوا برقرار نمود. بين سال هاي ۱۹۹۰ و ۲۰۱۳، با وجود توسعه اقتصادي و پيشرفتهاي پزشكي كشورها، هزينه هاي پيشگيري از مرگ و مير ناشي از آلودگي هوا دو برابر شد و ضرر ناشي از دست دادن نيروي كارآمد به ميزان ۴۰ درصد افزايش يافت.«امروزه آلودگي هوا به صورت يك چالش عظيم در آمده است و از سال ۱۹۹۰ ميزان مواجهه با آلودگي هوا در اكثر كشورها افزايش يافته است، اين ميزان مواجهه به ويژه در كشورهاي با جمعيت متراكم و مناطق به سرعت در حال رشد، از جمله آسياي جنوبي و آسياي شرقي، به ميزان قابل توجهي افزايش يافته است. »
بر اساس اين گزارش، در دو دهه گذشته عامل آلودگي هوا از آلودگي آب به مراتب كشنده تر شده است و آمار مرگ و ميرهاي زودرس ناشي از آن از سال ۱۹۹۰ بدين سو به طور مداوم افزايش يافته است.