او در بازگشت از روسيه خبرهاي خوشي از كمك  روسيه به اقتصاد ايران را به مردم ايران به مردم داده و باوركرده است كه روسيه مي خواهد و مي تواند به ايران رقمي معادل 50 ميليارددلار سرمايه براي بخش هاي اقتصادي بدهد يا سرمايه گذاري كند. اما گروه پرشماري از ناظران آگاه باوردارند نبا يد به وعده هاي روسيه دلخوش بود . چرا نبايد به روسيه در باره كمك به اقتصاد ايران اعتماد كرد؟ اين پرسش بيشتر از سوي كساني طرح مي شود كه هنوز به ناتواني روسيه در كمك به اقتصاد ايران ترديد دارند و هنوز به اين كشور و رييس جمهور عجيب آن اميدواند. اين در حالي است كه شمار قابل اعتنايي از متخصصان روسيه و آگاهان به اقتصاد ايران وروسيه نيك مي دانند روسيه در شرايطي است كه حتي نمي تواند به اينده كوتاه مدت خود نيز اميد وار باشد. از طرف ديگر توجه داشته باشيم كه كالاهاي قابل عرضه روسيه به  بازارهاي جهاني منحصر به  تسليحات نظامي و برخي كالاهاي زيربنايي مرتبط با انرزي هسته اي به ويژه نيروگاههاي اتمي است. آيا علي اكبر ولايتي به اين داستانها و رقابت شديد ايران و روسيه در توليد و صادرات گاز و نفت اشراف دارد؟ دكتر محمد طبيبيان اقتصاددان نامدار ايراني در اين باره  نوشته است: " خود روسيه تحت تحريم امريكا است، تلاش گسترده اي كه در جريان انتخابات ترامپ براي دخالت در انتخابات آمريكا توسط روسيه انجام شد  و اكنون رسيدگي به آن به يك بحران چند بعدي در نظام سياسي آمريكا تبديل شده است، براي اين هدف بود كه كسي در آمريكا بر سر كار بيايد كه تحريم هاي روسيه را بر دارد. ترامپ هم موافق اين موضوع هست اما با سد بزرگي از مخالفت هر دو حزب آمريكا و افكار عمومي روبرو است. آن وقت برخي راه حل تحريم نا پذير بودن نظام مالي جمهوري اسلامي را تسليم كردن آن به روسيه مي دانند. اگر اين داوري ها فقط اظهار نظر افراد پرت و كم سواد نباشد برنامه هاي نگران كننده اي است. سيستم بانكي روسيه تحت تحريم است و در يك تصحيح مقرراتي آمريكا تحريم هاي مقيد كننده اتباع آمريكا را تغيير داده و شامل قرار داد هاي مالي جديد كرده زيرا نمي خواسته بانك ها و نهاد ها و افراد حقيقي آمريكايي كه قبلا وارد معامله مالي با روسيه شده اند آسيب ببينند. به همين دليل تصحيحي انجام داده و فقط قرارداد هاي جديد مالي را منع كرده. دوم اين خوش خيالي است كه تصور شود آمريكا مي گذارد تحريم هاي ايران از كانال روسيه نقض شود و روسيه هم به اين نقض تمكين مي كند. روسيه مانند موارد ديگر در تاريخ معاصر هر امتيازي از اين طرف گرفت از آن طرف تعهدي به جز فربه كردن منافع خود قائل نيست در موارد ساده تر هم ايران را زير تيغ غرب داده از جمله راي به تحريم هاي شوراي امنيت بر عليه ايران، در مقابل رفع وتوي آمريكا براي پيوستن روسيه به سازمان تجارت جهاني و امتياز هايي از اين قبيل. حدود چهل سال است كه ناظر اين بوده ام كه عده اي مرتب به بد آموزي، مغلطه ، ارائه اطلاعات نا درست ،وايجاد سردر گمي در مورد انديشه و سياست اقتصادي مشغول بوده اند. آيا اين شيوه ها از محل و يا محل هاي خاصي هدايت يا تشويق مي شود؟ بنده نمي دانم اما اثر مشابهي و همسويي داشته اند. يعني كمك به ايجاد شرايطي سخت و خطيري كه امروزه كشور به آن مبتلا است. نظر شخصي بنده اين شده كه نبايد در پشت محافظه كاري، در برابر چنين فرسايش مباني انديشه اقتصادي و سياستگذاري  اقتصادي سكوت كرد و منفعلانه  به تداوم آن كمك كرد. صحبت و موضع من و امثال من چيزي جز نوعي اظهار ناراحتي از  مشاهده  سراشيبي كه اقتصاد كشور در آن گرفتار شده نيست ، كه توسط اين گونه فضا سازي ها بستر سازي مي شود و يكي از پيامد هاي آن هم امتياز گيري روسيه، چين و جديدا هند بوده است.