برترين ها - ترجمه از محمدرضا مرتضايي: وقتي در مورد كشور كره صحبت مي كنيم، اولين چيزي كه به ذهن مي رسد گجت هاي الكترونيكي بي شماري است كه در اين كشور ساخته مي شود؛ اما اشتباه نكنيد چرا كه آن كشور مورد اشاره، كره جنوبي نام دارد اما در اين مقاله قصد داريم در مورد همسايه معروفش كره شمالي صحبت كنيم كه سخنراني هاي رهبر آن، به سرعت سرتيتر تمامي خبرگزاري هاي جهان مي شود.
در اين مطلب قصد داريم به بررسي قوي ترين سلاح هاي حال حاضر در كره شمالي بپردازيم. شايد در وهله اول شبيه طنز به نظر برسد اما قدرت ارتش كره شمالي آنقدر زياد است كه به هيچ عنوان نمي توان آن را ناديده گرفت حتي اگر برخي تجهيزات نظامي آنها قديمي محسوب شود.
شبه جزيره كره به دو بخش شمالي و جنوبي تقسيم شده است كه در مساحتي به وسعت 250 كيلومتر در 4 كيلومتر از هم جدا شده اند و در اين ناحيه آتش بس برقرار است و هيچگونه تجهيزات جنگي در اين مساحت ديده نمي شود؛ اين تقسيم بندي پس از جنگ داخلي كره در سال 1953 صورت گرفت و از آن زمان تاكنون برقرار است. كره شمالي از نظر مساحت حدود 120 هزار كيلومتر مربع بزرگتر از كره جنوبي است؛ با اين حال شكل ظاهري شبه جزيره كره بسيار باريك به نظر مي رسد چرا كه اين منطقه از 8400 كيلومتر خط ساحلي برخوردار است كه 2500 كيلومتر آن متعلق به كره شمالي و 5900 كيلومتر ديگر متعلق به كره جنوبي است.
از نظر تعداد نيروي حاضر در ارتش نيز كره شمالي بر همسايه جنوبي خود برتري دارد؛ ارتش كره شمالي از تسليخات توپخانه اي، هوايي و زميني قدرنمندي بهره مي برد كه به اين تجهيزات بايد يك ميليون نفر نيروي انساني فعال در ارتش اين كشور را نيز اضافه كرد. اگرچه تجهيزات نظامي كره شمالي قديمي به شمار مي آيد و در مقابله با هر دشمني احتمالا بازنده جنگ باشند اما با همين امكانات نيز قادر است شهرهاي بزرگ كره جنوبي را با راكت ها و موشك هاي مخرب خود هدف قرار دهد.
اين آسيب پذيري به خاطر كوچكتر بودن مساحت كره جنوبي و فاصله كم پايتخت آن با منظقه آتش بس است؛ سئول تنها 60 كيلومتر با منطقه آتش بس بين دو كره فاصله دارد و اين در حالي است كه پايتخت كره شمالي يعني پيونگ يانگ در فاصله 140 كيلومتري از اين منطقه قرار گرفته و از حملات احتمالي كره جنوبي در امنيت بيشتري قرار دارد؛ بنابراين كره جنوبي براي مقابله با كره شمالي بايد از موشك هاي دوربرد استفاده كند.
اما معادلات منطقه با دستيابي كره شمالي به سلاح اتمي پيچيده شد؛ چرا كه اين كشور با دستيابي به بمب اتم قادر است هر كشوري را كه قصد دخالت در امور داخلي اين كشور را دارد، به سادگي تهديد كند. به نظر شما در اين شرايط در صورت جنگ بين دو كره، كدام طرف برنده خواهد بود؟ در ادامه به بررسي 10 سلاح برتر كره شمالي كه در زرادخانه هاي اين كشور قرار دارند مي پردازيم. با ما همراه باشيد.
10. توپ 170 ميلي متري كوكسان M-1989 هويتزر
گاهي سلاح هاي مرگبار لزوماً نبايد خيلي از لحاظ فناوري پيشرفته باشند. قدرت بالاي اين سلاح ها مي تواند براي هر دشمني خطرناك باشد و عدم استفاده از تجهيزات الكترونيكي زياد باعث مقاومت در برابر پارازيت هاي دشمن و جلوگيري از بروز اختلال در آنها مي شود و به اين تجهيزات امكان حضور مقتدرتر در ميدان هاي جنگي كه مملو از پالس هاي مزاحم و پارازيت است را مي دهد.
توپ كوكسان 170 ميلي متري يكي از ادوات جنگي سنگين محسوب مي شود كه بر روي تانك بازطراحي شده تيپ 59 چين سوار مي شود. لوله توپ كوكسان كه قابليت تغذيه خودكار را نيز دارد در بالاي برجك تانك قرار گرفته و قادر است 12 موشك را با خود حمل كند. سرنشينان و ديگر موشك هايي كه توسط اين جنگ افزار حمل مي شوند در قسمت مجزايي قرار دارند.
با توجه به به كار گرفته نشدن فعاليت خودكار و كاليبر بالا در اين توپ، در نتيجه نرخ آتش آن بسيار پايين است به طوري كه قادر است 2 موشك در هر 5 دقيقه شليك كند؛ بنابراين استفاده از اين جنگ افزار براي شليك هاي پياپي و ماموريت هاي سريع مناسب نيست.
مورد ديگري كه مي توان در مورد كوكسان گفت اين است كه اين توپ فاقد قابليت MRSI (شليك همزمان چند موشك) است كه از قدرت مانور آتش آن در ميدان جنگ مي كاهد. اما با همه اين اوصاف فراموش نكنيد كه اگر از اين جنگ افزار به درستي استفاده شود، قادر است خسارات سنگيني به دشمن وارد كند و از آنجايي كه حداكثر برد آن 60 كيلومتر است، قادر است به سادگي پايتخت كره جنوبي را هدف قرار دهد. اين جنگ افزار در زمان جنگ ايران و عرق به ايران صادر شد و شاهد عملكرد آن در اين جنگ بوديم.
9. ضد هوايي بازطراحي شده سرفيس SA-13 | مجهز به Zsu 23 و 4 ضد هوايي
اين ضد هوايي يك جنگ افزار سيار است كه مجهز به چندين موشك هاي كوتاه برد شده است و براي محافظت از نيروهاي زميني در جنگ بسيار حياتي است و براي هدف قرار دادن اهداف دور نيز به سيستم SAM مجهز مي شود. ضد هوايي اصلي و روسي Sa-13 به 4 موشك SAM كه با امواج مادون قرمز هدايت مي شد، مجهز بود و بر روي نفربرد چند منظوره MT-LB سوار مي شد اما در نسخه بازطراحي شده و جديدتري كه كره شمالي آن را در اختيار دارد، شاهد استفاده از 8 موشك كوچكتر و مدرن تر هستيم كه از لحاظ تئوري حجم آتش بر روي دشمن را دو برابر مي كنند. اين جنگ افزار، بسيار سبك است و امكان استفاده از آن در آب و خشكي وجود دارد و تمامي نيروهاي خط مقدم جنگ مي توانند از اين جنگ افزار براي حفاظت از خود در برابر حملات هوايي دشمن استفاده كنند.
ضدهوايي هاي قوي ارتش كره شمالي ممكن است از ديدگاه برخي كشورهاي غربي قابل اعتنا قلمداد شوند اما كره شمالي براي دفاع هوايي خود تنها به استفاده از ضدهوايي اكتفا نكرده و از نيروي هوايي قدرتمند خود كه برتر از بسياري از هماتايان آسيايي خود است، نيز در اين زمينه استفاده مي كند.
كره شمالي حدود 10000 ضدهوايي از انواع مختلف در اختيار دارد كه قوي ترين آنها Zsu-23-4 شيليكا محسوب مي شود. 4 آتشبار 23 ميلي متري كه توسط يك رادار هدايت مي شوند در اين ضدهوايي نصب شده اند و با نرخ 4000 گلوله در دقيقه قادر است آسمان را براي هر جنگنده دشمن كه در ارتفاع پايين پرواز كند، نا امن كند. قابليت سيار بودن اين ضدهوايي، امكان حضور ان در خط مقدم جنگ و كمك به نيروها را مي دهد و از اين ضدهوايي مرگبار در نيروي هوايي كره شمالي نيز استفاده مي شود.
8. قايق موشكي كلاس نونگو
كره شمالي تاكنون هيچ درگيري جدي در دريا با كشور متخاصم نداشته است و براي رويارويي با هر دشمن احتمالي كه از سطح دريا به مرزهاي اين كشور تجاوز كند بايد از زيردريايي و قايق هايي كه قابليت حمل لانچر موشك هاي مختلف را دارند استفاده كند. قايق هاي كلاس نانگو از جمله قايق هاي تندرو و كوچك و ارزاني محسوب مي شوند كه با ابزراهاي مختلف براي پرتاب موشك به سمت دشمن تجهيز شده اند. طراحي اين قايق ها شبيه كشتي هاي تيپ SES است كه مانند يك هاوركرافت عمل مي كنند. اين قايق حدود 200 تن وزن دارد و سرعتي حدود 92 كيلومتر در ساعت دارد كه رهگيري آن توسط زيردريايي ها را بسيار دشوار مي كند.
اين قايق جنگي به صورت رادارگريز طراحي شده است و با ظاهر شبح واري كه دارد، شناسايي آن به وسيله رادارهاي دشمن بسيار دشوار خواهد بود. با توجه به اندازه اين قايق، جنگ افزارهاي سنگيني بر روي آن سوار مي شوندكه براي حملات ناگهاني و گروهي به ناوگان دريايي دشمن كافي به نظر مي رسد. اين قايق جنگي از يك آتش بار 76 ميلي متري اصلي و 4 موشك ضد كشتي Kh-35 با برد 120 كيلومتر و يك آتشبار گاتلينگ 30 ميل متري بهره مي برد. نسخه ديگري از آتشبار 30 ميلي متري گاتلينگ در تصوير فوق به نمايش در آمده است.
در حال حاضر نيز تنها 6 نمونه از اين قايق هاي جنگي به صورت عملياتي در ناوگان نيروي دريايي كره شمالي فعال هستند كه به واسطه قدرت مانور بالا و آتش سنگيني كه دارند، زمزمه هايي مبني بر توليد انبوه آنها نيز به گوش مي رسد.
7. ميگ 29S فولكروم
اين جنگنده به عنوان مدرن ترين و پيشرفته ترين جنگنده حال حاضر در نيروي هوايي كره شمالي كه به نيروي هوايي خلق كره(KPAF) نيز معروف است، به شمار مي آيد چرا كه بقيه جنگنده هاي حاضر در نيروي هوايي كره شمالي از رده خارج شده اند و قديمي محسوب مي شوند. كره شمالي در زمان شوروي سابق تعداد 17 ميگ 29s را از آن كشور در سال 1988 خريداري كرد كه اكنون آن هواپيماها نقش تعيين كننده اي در دفاع هوايي اين كشور بازي مي كنند.
البته اين تعداد ميگ 29s با 200 ميگ قديمي ديگر از جمله ميگ 21 و ميگ 23 در نيروي هوايي كره شمالي حضور دارند كه دو مورد آخر هيچ شانسي در رويارويي با جنگنده هاي مدرن كنوني ديگر كشورها ندارند. ميگ 29 از موتور دوقلو بهره مي برد و از جمله جنگنده هاي نسل چهارم به شمار مي رود كه در انجام هر گونه مانور هوايي بسيار عالي عمل مي كنند.
وزن جنگ افزارهايي كه توسط اين جنگنده حمل مي شود زياد نيست چرا كه 6 موشك هوا به هوا در زير بالهاي آن قرار گرفته و يك تانك سوخت نيز در قسمت زير هواپيما تعبيه شده است. انواع مختلفي از ميگ 29 به كره شمالي صادر شده است كه تنها در نبردهاي هوايي اثرگذار هستند و در در صورت حمله زميني به پايگاه هوايي، از قابليت هاي پاييني برخوردارند. استفاده از موشك هاي هوا به هواي R-60 و R-27 در اين جنگنده ديده شده است كه مدرن ترين نوع موشك هاي هوا به هوا در جدول تجهيزات نظامي كره شمالي به شمار مي روند. كنترل عمليات نظامي ميگ هاي 29 كره شمالي توسط پايگاه هوايي كومسانگ گارد كه در حوالي پيونگ يانگ قرار دارد، انجام مي شود.
البته گزارش هاي زيادي از رسانه هاي غربي منتشر شده است كه در آنها با توجه به تجربه كم خلبانان اين هواپيماها، به بي خطر بودن نيروي هوايي كره شمالي اشاره شده است. اما اين در حالي است كه همواره از هواپيماهاي ميگ 29s و خلبانان آنها در بهترين شرايط حفاظت مي شود تا در صورت نياز بتوانند در برابر حملات احتمالي واكنش خوبي از خود نشان دهند.يكي از كارهاي اصلي كه ميگ 29 قادر به انجام آن است، اعلام هشدار سريع به دشمن(QRA) است به طوري كه با اين اعلان خطر، بقيه ناوگان هوايي از وجود خطر مطلع مي شوند و براي كمك به منطقه اعزام مي شوند.
با اينكه كيفيت تمرينات، خدمات و در دسترس بودن اين جت ها در بهترين شرايط نيست اما همين حد نيز براي رويارويي با دشمنان در تجاوز هوايي به كره شمالي كافي به نظر مي رسد. اما در عصري كه جنگ افزارها عمدتا به سيستم رهگيري AWACS هستند، احتمالا ميگ 29 هاي كره شمالي در شليك موفق به حتي يك هدف نيز ناكام بمانند و تنها اميدشان براي دقاع از سرزمينشان به نيروي زميني خواهد بود.
6. KN-09 MLRS
اين جنگ افزار يكي از آخرين نمونه از ادوات جنگي است كه توسط كره شمالي به تازگي رونمايي شده است و هر دشمني در فاصله 200 كيلومتري بايد از اين نوع موشك انداز هراس داشته باشد. Kn-09 در واقع نوعي موشك انداز چندتايي است كه به 8 راكت با كاليبر 300 ميلي متري مجهز شده است كه بر روي يك ماشين شش چرخ ساخت چين سوار مي شود.
بر طبق شنيده ها، اين موشك انداز در همان كلاس موشك انداز روسي اسمرچ MLRS ساخته شده است با اين تفاوت كه در KN-09 از سيستم تغذيه موشك پيشرفته تري استفاده شده؛ به طوري كه هر لوله موشك انداز نياز به تغذيه جداگانه ندارد و هر پاد چهارتايي خالي از موشكي كه بر روي تراك سوار است، مي تواند با يك پاد چهار تايي ديگر جايگزين شود كه اين كار اهميت زيادي در كاهش فاصله بين شليك ها و پركردن لوله ها دارد. طراحي و ساخت اين موشك انداز مدرن، اين پيام را به جهان مي دهد كه كره شمالي قصد مدرن سازي تجهيزات جنگي قديمي خود را دارد و در صدد كاهش وابستگي خود به تجهيزات خارجي است.
تست هايي كه توسط اين موشك انداز توسط كره شمالي انجام شده است به وسيبه رادارهاي كره جنوبي رصد شده اند و از همين طريق، برد 200 كيلومتري اين موشك ها تاييد شده اند. هر تهديدي كه در اطراف kn-09 قرار داشته باشد با توجه به فاصله اش با اين موشك انداز در خطر است؛ مثلا تمامي قسمت هاي كره جنوبي از جمله پايتخت آن و شهرهاي اطرافش به سادگي توسط اين موشك انداز هدف قرار مي گيرند. اگر چنين جنگ افزار استانداردي در سطح انبوه ساخته شود و به طور استراتژيك در نقاط مناسب كار گذاشته شوند، به سادگي قادر خواهند بود معادلات جنگي را بر هم زنند و تهديد جدي براي نيروهاي دشمن به شمار آيند.
5. تانك جنگي پوكپانگ هو 3
تانكهاي جنگي نقش مهمي در استراتژي هاي دفاعي و تهاجمي ارتش كره شمالي بازي مي كنند. ادوات زره پوش نظامي مخصوصاً تانك هاي جنگي در ميدان هاي نبرد به عنوان فرمانده نيروهاي زميني محسوب مي شوند و تانك پوكپانگ هو نيز به عنوان فرمانده نيروي زميني كره شمالي مطرح است. براي ارتشي كه از هزاران تانك قديمي استفاده مي كند، پوكپانگ هو يك نعمت محسوب مي شود. اين تانك در سال 1990 ساخته شد و بسياري از امكانات آن شبيه تانك هايي است كه در منطقه شوروي سابق ساخته مي شدند و كره شمالي توانسته با اندكي تغييرات در اين تانك ها، نيروي قدرتمند زميني خوبي براي مقابله با تانك هاي پيشرفته كره جنوبي براي خود مهيا كند. طراحي اصلي اين تانك ها بر اساس تانك هايT62 و T72 است و از خان 125 ميلي متري كه عمدتا در تانك هاي روسي ديده مي شود، در اين نوع تانك ها نيز استفاده شده است.
تانك پوكهانگ كو با وزن 44 تني كه دارد در زمره تانك هاي سنگين وزن به حساب نمي آيد و در كلاس تانك هايي مثل T72 طبقه بندي مي شود. اين تانك از دو موتور و و يك آتشبار قدرتمند استفاده مي كند كه آن را به عنوان يك مانع جدي در برابر نفوذ نيروهاي كره جنوبي در مناطق كوهستاني تبديل كرده است. اين تانك با زرهي ضد گلوله و لايه ERA به خوبي ايمن شده است. بر خلاف تانك هاي قديمي تر در ارتش كره شمالي، اين تانك از قابليت ديد در شب بهره مي برد و از سنسورهاي مادون قرمز و جستجوي ليزري اهداف در آن استفاده شده است.
آخرين نمونه از اين تانك به موشك هاي مختلفي مجهز شده است، در آخرين تصاوير رصد شده از اين تانك، دو موشك انداز كوتاه برد SAM، دو موشك ضد تانك در اطراف برجك آن ديده شده است. مسلسل 14.5 ميلي متري كه در اختيار فرمانده اين تانك قرار داشت با مسلسل 30 ميلي متري دوقلوي اتوماتيك و يك آتشبار 7.62 ميلي متري كواكسيال جايگزين شده است.
4. موشك ميان برد بالستيك نادانگ
موشك هاي ميان برد بالستيك در واقع بهترين راه براي هدف قرار دادن اهداف از قبل تعيين شده در كره جنوبي كه خارج از برد آتش توپخانه اي هستند، محسوب مي شوند. ناندانگ در اصل ورژن پيشرفته موشك اسكاد است كه بردي نزديك به 1500 كيلومتر دارد. بر طبق اعلام شركت سازنده اين موشك، دقت عملياتي اصابت به هدف آن بسيار بالا است و با دقت كمتر از 2 كيلومتر به اهداف از قبل تعيين شده اصابت مي كند.
رهگيري و انهدام اين موشك در هوا به وسيله سامانه دفاعي كره جنوبي بسيار سخت است چرا كه ناندانگ قادر به پرواز بر فراز حوزه استحفاظي سامانه پاتريوت كره جنوبي است و اين سامانه قادر به هدف قرار دادن اين نوع موشك ها نيست و اين موضوع يك مزيت استراتژيك براي كره شمالي محسوب مي شود چرا كه با اين موشك قادرند بدون هيچ مشكلي تمامي خاك كره جنوبي را هدف قرار دهند. البته دولت امريكا براي مقابله با اين موشك، سامانه دفاع موشكي تاد را در اختيار كره جنوبي قرار داده است.
موشك ناندانگ كه با سوخت مايع حركت مي كند، قادر به حمل 1000 كيلوگرم انواع جنگ افزار از جمله كلاهك اتمي است.بر طبق پيش بيني هايي كه كارشناسان نظامي انجام داده اند، در حال حاضر حدود 300 عدد از اين موشك ها در كره شمالي وجود دارد كه اين تعداد نرمال به حساب مي آيد اما هنوز هيچ آماري از تعداد دقيق آنها در دسترس نيست كه قاعدتاً بايد بيشتر از پيش بيني ها باشد.
دشمن براي از انهدام لانچر سيار اين موشك نيز كار ساده اي در پيش ندارد چرا كه از اين موشك در جنگ خليج فارس استفاده شد كه عملكرد بهتري از لانچرهاي موشك هاي اسكاد از خود بر جاي گذاشت. به واسطه عملكرد خوب اين موشك، در زمينه صادرات نيز كره شمالي موفق عمل كرده و فناوري ساخت اين موشك را به پاكستان(براي ساخت موشك قئوري 1) و ايران(براي ساخت موشك شهاب 3) فروخته است.
3. KN-06 پونژائه 5 - موشك زمين به هوا
اين سامانه موشكي نيز از ديگر جنگ افزارهاي جديد ساخت ارتش كره شمالي محسوب مي شود كه از لحاظ فناوري ساخت نيز بسيار پيشرفته تر از سيستم هاي دفاعي SAM به حساب مي آيد. KN-06 يك موشك زمين به هواي دوربرد است كه براي اولين بار در سال 2011 آزمايش شد. اين موشك از لحاظ ظاهر، بسيار شبيه به سامانه دفاع موشكي s300 روسيه است اما بر طبق گزارش ها، برد اين موشك ها كوچكتر و اندازه آن بزرگتر از آنچه در S300 شاهد هستيم، است.
بر طبق برخي گمانه زني ها اين احتمال وجود دارد كه در ساخت اين سامانه موشكي، روسيه و چين نيز به طور مستقيم يا غيرمستقيم به كره شمالي كمك كرده باشند. برد موثر اين موشك بر طبق اعلام مقامات رسمي كره شمالي حدود 150 كيلومتر است كه باعث ايجاد سپر دفاعي مستحكمي در كره شمالي مي شود.
لانچر اين سامانه موشكي(TEL) بر روي تراك هاي كاماز شش چرخ سوار مي شوند.اين سامانه در مانور نظامي اخير كره شمالي ديده شد كه در صف اول جنگ افزارهايي كه به نمايش در آمدند، قدرت نمايي مي كرد. وجود چنين سامانه دفاع موشكي در كره شمالي، حمله به اين كشور را بدون تلفات سنگين غير ممكن مي كند.
با استفاده از سامانه موشكي KN-06 در ارتش كره شمالي، اين كشور به يكي از قدرتمندترين سامانه هاي دفاع موشكي مجهز شده است كه اگر اط لحاظ جغرافياييي و استراتژيك در مكان هاي مناسبي كار گذاشته شوند، در صورت جنگ احتمالي بين دو كره، مشكلات فراواني را براي كره جنوبي رقم مي زند.
2.زيردريايي كلاس سينپو مجهز به پوكوك سانگ – 1SLBM
ساخت زيردريايي هاي مجهز به لانچرهاي پرتاب موشك هاي بالستيك يكي از پروژه هاي سري كره شمالي محسوب مي شد كه تا همين چند سال پيش كسي از ساخت چنين زيردريايي هايي خبر نداشت اما در چند سال گذشته مقامات ارشد اين كشور به تدريج اطلاعاتي از خروجي آزمايش توانايي هاي اين زيردريايي ها منتشر كردند.
زيردريايي هاي كلاس سيمپو در واقع اولين زيردريايي هاي حاضر در نيروي دريايي كره شمالي به حساب مي آيند كه قادر به حمل و شليك موشك هاي بالستيك و همچنين موشك هاي بالستيك اتمي هستند. وزن اين زيردريايي 1600 تن است كه در نوع خود يكي از كوچك ترين زيردريايي هاي حال حاضر جهان محسوب مي شود و به نظر مي رسد اين نمونه هاي اوليه تنها براي تست ساخته شده اند و در آينده نسخه هاي كامل تري از آن را شاهد خواهيم بود. بر طبق گمانه زني ها، نسل بعدي اين زيردريايي ها قادر است بيش از يك موشك بالستيك را حمل كند و قطعا بر روي قدرت تخريب و دقا و افزايش برد آن موشك ها نيز كار خواهد شد.
اين زيردريايي به خاطر استفاده نكردن از سيستم AIP، تنها قادر است يك ماه در زير آب حركت كند و به صورت يك زيردريايي با سوخت ديزل-برقي ساخته شده است. يكي از ويژگي هاي اين زيردريايي اين است كه با خاموش كردن تمامي موتورهايش قادر است به عنوان لانچر موشك ها بالستيكش در دريا از آن استفاده كرد.
پوكوك سانگ يك زيردريايي در كلاس سيمپو با سوخت مايع است كه مجهز به سامانه موشكي بالستيك (SLBM) شده است. تنها يك موشك بالستيك در اين زيردريايي به كار رفته كه براي پرتاب آن از فشار هواي فشرده استفاده مي شود.برد پرتاب اين موشك بين 500 تا 2500 كيلومتر تخمين زده مي شود و فاصله زياد در اين تخمين به خاطر نبود هيچ اطلاعات رسمي و موثقي در مورد آن است. اين موشك ها آزمايش هاي ناموفق زيادي داشته اند كه رونمايي از آن را با تاخير مواجه مي كرد اما سرانجام در سال 2016 آزمايش آن با موفقيت انجام شد و باعث شد تا كره جنوبي و آمريكا با دقت بيشتري به تحركات نظامي كره شمالي نگاه كنند.
1. KN-08 – موشك بالستيك بين قاره اي
كره شمالي همواره در پي ساخت تسليحاتي بوده است كه بتواند با آن، خاك امريكا را هدف قرار دهد و با ساخت موشك بين قاره اي KN-08 سرانجام به اين آرزوي خود رسيدند. اگرچه اين موشك هنوز به طور عملياتي استفاده نشده است اما ساخت آن مي تواند كره شمالي را در رديف كشورهايي مثل آمريكا، روسيه، چين، انگلستان، فرانسه، هندوستان كه به فناوري ICBM دست يافته اند، قرار دهد. تاكنون تنها تصاوير محدودي از اين موشك منتشر شده است و حتي نمي دانيم كه سوخت اين موشك مايع است يا جامد؟ در يكي از مانورهاي نظامي كره شمالي، اين موشك سوار بر لانچر TEL از جلوي مقامات ارشد كره شمالي عبور كرد.
بر اساس گزارش هاي تاييد نشده، برد اين موشك بين 8 تا 10 هزار كيلومتر است. دليل اينكه اين موشك در رتبه اول اين ليست قرار گرفته، اين است كه از آن به عنوان تنها موشكي كه قادر به انهدام اهدافي در خاك آمريكا مي باشد، ياد مي شود. بر طبق اخبار تاييد نشده، نسخه لانچر زيردريايي اين موشك نيز تا سال 2020 ساخته خواهد شد.
نتيجه گيري
در سال هاي گذشته، اين تصور وجود داشت كه كره شمالي به هيچ فناوري مدرني در دنياي نظامي دسترسي ندارد اما در اين مطلب به چندين نمونه از جنگ افزارهاي ساخت كره شمالي اشاره شد كه در ساختشان از جديدترين فناوري روز دنيا استفاده شده است. اگرچه اين كشور از لحاظ مالي و فناوري در محدوديت و تحريم به سر مي برد اما در حال حاضر ارتش كره شمالي جزو ارتش هاي پرقدرت جهان محسوب مي شود و هيچ تضميني براي غلبه بر اين كشور حتي در صورت فرسايشي شدن جنگ وجود ندارد.