بر اساس دادههاي گزارش مركز پژوهشهاي مجلس نرخ فقر در مناطق روستايي از سال ۱۳۹۳ به بعد همواره بالاتر از نرخ فقر در نقاط شهري بوده است. در سال ۱۴۰۰ نرخ فقر نقاط روستايي ۳۵.۶ درصد و نقاط شهري ۲۸.۸ درصد بوده است. همچنين در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۰ جمعيت فقرا حدود ۱۱ ميليون نفر افزايش پيدا كرده است.