پيام نفت -رسانه خبري تحليلي نفت، گاز و انرژي : راندمان نيروگاه ها ساحلي 10درصد بالاتر است/با حرارت نيروگاه هاي ساحلي مي توان راندمان را به 80درصد رساند
جمعه، 27 خرداد 1401 - 04:54 کد خبر:49015

پيام نفت:
 
 

مركز پژوهش هاي مجلس شوراي اسلامي عوامل فني و محيطي موثر بر بازدهي نيروگاه هاي حرارتي درايران را بررسي كرد.


 

به گزارش روابط عمومي مركز پژوهش هاي مجلس شوراي اسلامي، دفتر مطالعات انرژي، صنعت و معدن اين مركز اعلام داشت: ايران در سرزمين نسبتا مرتفعي واقع شده است، به طوري كه ارتفاع آن از سطح دريا به طور متوسط بيش از 1000 متر است. البته اگر چه تاثير افزايش ارتفاع در كاهش راندمان نيروگاه هاي گازي و بخاري قابل توجه نيست، اما باعث افت دائمي توان توربين گازي مي شود، به طوري كه به ازاي 1000 متر افزايش ارتفاع ، توان اسمي توربين گازي حدود 10 درصد كاهش مي يابد. اين بدان معني است كه نيروگاه هاي گازي و سيكل تركيبي در اكثر مناطق ايران به جز مناطق ساحلي شمال و جنوب كشور، هميشه حدود 10 درصد زير ظرفيت اسمي شان كار مي كنند كه اين امر موجب هدررفتن 10 درصد از كل سرمايه گذاري انجام شده براي اينگونه نيروگاه ها مي شود.

اين در حالي است كه افزايش دما بيشترين تاثير منفي را بر راندمان نيروگاه هاي گازي و چرخه تركيبي دارد. كشور ايران از نظر شرايط آب و هوايي داراي اقليم هاي متفاوتي است به طوري كه اختلاف دما در مناطق مختلف ايران در يك روز به ميزان 30 درجه سانتيگراد مي رسد . به عبارت ديگر ايران داراي مناطق گرمسيري و سردسيري زيادي است، اما دخالت عوامل ديگر از جمله سهولت دسترسي به سوخت يا آب مورد نياز نيروگاه ها، امنيت در مقابل حوادث طبيعي و غيرطبيعي ، نزديكي به نقاط عمده مصرف و برخي عوامل سياسي و اجتماعي ديگر باعث شده اند كه احداث نيروگاه هاي حرارتي بر پايه تغييرات دمايي مناطق نباشد و بعضا بسياري از نيروگاه هاي گازي در مناطق گرمسيري مانند خوزستان، فارس و استان هاي حاشيه خليج فارس احداث شود و در نتيجه متوسط راندمان نيروگاه هاي گازي و چرخه تركيبي به ميزان قابل توجهي افت كند. براي تعيين محل احداث يك نيروگاه، از مدل هاي پيشرفته اي استفاده مي شود كه در آن تمامي شرايط محيطي موثر بر عملكرد نيروگاه بررسي شده و محدوده مناسب براي احداث نيروگاه مشخص مي شود، اما متاسفانه در برخي موارد اين گونه بررسي ها به وسيله عوامل سياسي و اجتماعي تحت تاثير قرار گرفته و در نتيجه عملا تاثير پارامترهاي محيطي بر عملكرد نيروگاه ناديده گرفته شده و آن طور كه بايد مورد توجه قرار نمي گيرد.

در بخش ديگري از اين بررسي آمده است: با توجه به اين كه بسياري از نيروگاه هاي مورد بهره‌برداري درايران در محل هاي نامناسبي نصب شده اند افزايش راندمان آنها به راحتي امكانپذير نيست، اما مي توان با مديريت صحيح و بعضا سرمايه گذاري اندك، راندمان يك نيروگاه را بهبود بخشيد. در نهايت به نظر مي رسد مهمترين دليل پايين بودن متوسط راندمان نيروگاه هاي حرارتي در ايران، نبود انگيزه اقتصادي لازم و بي توجهي برخي مديران به افزايش راندمان نيروگاه و كاهش مصرف سوخت و هزينه است . به عبارت ديگر به دليل اين كه از محل پايين بودن راندمان نيروگاه ها و مصرف بالاي سوخت در نيروگاه هاي حرارتي، خسارتي متوجه وزارت نيرو نمي شود، حساسيت لازم براي اجراي قانون و بهبود راندمان نيروگاه ها و كاهش مصرف سوخت وجود ندارد.

در پايان ذكر اين نكته ضروري است كه در زمينه صرفه جويي انرژي در نيروگاه هاي حرارتي و بهبود راندمان آنها به لحاظ قانوني كاستي وجود نداشته و بستر قانوني لازم براي جلب توجه كافي به مقوله بهبود راندمان نيروگاه هاي حرارتي وجود دارد، ولي به دليل كم توجهي وزارت نيرو به اين مقوله و برخي عوامل فني و محيطي كه گفته شد و خاص كشور ايران است، بهبود راندمان نيروگاه هاي حرارتي مطابق برنامه وقوانين مصوب صورت نگرفته است. در پايان پيشنهادهايي براي بهبود راندمان انواع نيروگاه هاي حرارتي در حال بهره برداري به شرح زير ارائه مي شوند:

1- تكميل ساخت نيروگاه هاي سيكل تركيبي در حال احداث و بهره برداري از بخش بخاري اين نيروگاه ها،

2- تبديل نيروگاه هاي گازي به نيروگاه سيكل تركيبي و استفاده بهينه ازحرارت گازهاي خروجي،

3- افزايش قدرت خروجي توربين هاي گازي با استفاده از سرمايش هواي ورودي،

4- افزايش راندمان سيستم هاي احتراق و بويلرها در انواع نيروگاه هاي حرارتي،

5- افزايش راندمان نيروگاه ها با استفاده از روش هاي بازياب حرارت،

6- توسعه سيستم هاي گرمايش و سرمايش منطقه اي و ايجاد شركت هاي فروش حرارت،

7- توسعه استفاده از توربين هاي انبساطي در دستگاه هاي تقليل فشار ورودي نيروگاه ها.

 

نكته حائض اهميت اينكه در كنار سواحل مي توان راندمان نيروگاه ها را با استفاده از حرارت مازاد نيروگاه جهت توليد آب شيرين تا 80 درصد افزايش داد.