پيام نفت -رسانه خبري تحليلي نفت، گاز و انرژي : كاهش توليد ميعانات گازي تا سال۱۴۰۶/ برنامه وزارت نفت چيست؟
شنبه، 25 دی 1400 - 08:18 کد خبر:48433
پيام نفت:
كاهش توليد ميعانات گازي تا سال۱۴۰۶/ برنامه وزارت نفت چيست؟

بررسي آمار نشان مي دهد در آينده نه چندان دور بدليل افت فشار مخزن گازي پارس جنوبي، با كاهش توليد گاز و در نتيجه ميعانات گازي روبه رو هستيم و ريسك پروژه هاي اين حوزه افزايش مي‎يابد.

به گزارش اقتصادآنلاين به نقل از مهر، يك ماه پيش در ۲۲ تيرماه سال ۹۸، سكوي فاز ۱۴ بي در موقعيت خود نصب شد. با نصب اين سكو روزانه ۵۰۰ ميليون فوت مكعب گاز معادل ۱۴.۲ ميليون مترمكعب به ظرفيت توليد گاز از ميدان مشترك پارس جنوبي افزوده مي شود. اين در حالي است كه سال گذشته دو سكوي گازي طرح توسعه فاز ۱۴ پارس جنوبي با ظرفيت استخراج روزانه هر كدام ۵۰۰ ميليون فوت مكعب (معادل ۱۴.۲ ميليون متر مكعب) وارد مدار توليد شده و گاز استحصال شده از اين دو سكو پس از فرآورش در يكي از پالايشگاه‌هاي منطقه كنگان به شبكه سراسري گاز منتقل مي‌شود. به اين ترتيب در حال حاضر بالغ بر ۶۵۰ ميليون مترمكعب در روز از اين ميدان برداشت گاز انجام مي شود كه اين رقم حاكي از پيشي گرفتن ايران در برداشت گاز از قطر است.

توليد گاز، جزئي از كل

افزايش توليد گاز از ميدان مشترك پارس جنوبي يكي از سياست هاي اصلي و كلان وزارت نفت است؛ به گفته كارشناسان چنين اقدامي هر چند وظيفه وزارت نفت و تصميمي صحيح است، اما برداشت گاز تنها يك قطعه از پازل به شمار مي رود. پازلي كه برداشت و ازدياد توليد آغازگر آن است. اين در حالي است كه توليد ميعانات گازي به عنوان جز جدانشدني از روند توليد گاز است. دولت طي بررسي هاي كارشناسانه پروژه هايي را براي مصرف اين محصول اجباري تعريف كرده است.

توليد ميعانات گازي به همراه گاز لاجرم بوده و نمي توان توليد آن را كاهش داد؛ بنابراين در دوران تحريم هاي گذشته از آنجايي كه صادرات خام آن با مشكل رو به رو شده بود، به اجبار اين فرآورده را كه ارزش تقريبي معادل نفت خام دارد، را روي آب ذخيره كرديم كه چنين اقدامي ريسك بالايي در آن زمان به وجود آورد. در راستاي مديريت توليد ميعانات گازي و همچنين با هدف كاهش خام فروشي فرآورده هاي نفتي و گازي، پالايشگاه ميعانات گازي ستاره خليج فارس به عنوان بزرگترين پالايشگاه ميعانات گازي خاورميانه احداث و پيشبرد و تكميل آن در دستور كار فوري وزارت نفت قرار گرفت.

 
 

با تكميل اين پروژه علاوه بر حل چالش تامين بنزين با كيفيت براي كشور، دغدغه مديريت ميعانات گازي نيز تا حد قابل توجهي حل و فصل شد و بجاي خام فروشي، اين فرآورده تبديل به ساير فرآورده با ارزش افزوده بيشتري مي شد.

توليد ۲۵ هزار بشكه ميعانات گازي از هر فاز استاندارد

از آنجايي كه توليد گاز و طرح هاي افزايش برداشت از پارس جنوبي ادامه داشت، طرح هاي ديگري براي استفاده از ميعانات گازي روي ميز وزارت نفت قرار گرفت. پروژه مجموعه پالايشگاه هاي سيراف و طرح پتروپالايشگاه ها از جمله اين موارد بود. نكته اي كه به نظر مي رسد در اين ميان كمتر به آن توجه شده است، افت فشار توليد گاز ميدان پارس جنوبي است كه امري طبيعي به شمار مي رود. راهكار نخست براي مديريت چنين شرايطي تقويت فشار ميدان است. اقدامي كه قرار بود شركت فرانسوي توتال در فاز ۱۱ پارس جنوبي انجام دهد. هر چند چنين اقدامي نيازمند فناوري و صرف سرمايه قابل توجهي بوده، اما انجام آن اجتناب ناپذير است.

به طور كلي نمي توان رقم دقيقي از توليد ميعانات همراه با برداشت گاز از هر فاز پارس جنوبي ارائه داد، اما به گفته كارشناسان براي هر فاز استاندارد با توليد ۲۸ ميليون مترمكعب گاز، ۲۵ هزار بشكه ميعانات گازي تعريف مي شود كه در هر فاز از پارس جنوبي، بسته به فشار، نوع چاه و ... اين رقم مي تواند متفاوت باشد.

در اين بين آنچه وجود آن قابل كتمان نيست، افت فشار مخزن و كاهش توليد ميعانات گازي در آينده نه چندان دور است.

كاهش توليد ميعانات گازي غير قابل كتمان است

يك مقام آگاه  با اشاره به اينكه بررسي ها نشان مي دهد توليد گاز كشور تا سال ۱۴۰۰ به اوج خود رسيده و پس از آن روند كاهشي به خود مي گيرد، گفت: تا سال ۹۷ سهم پارس جنوبي در تامين گاز كشور ۶۲ درصد بود كه البته اين سهم در حال رشد است. از سويي ديگر به نظر مي رسد با فشار كنوني مخزن پارس جنوبي تا سال ۱۴۰۶ بتوانيم توليد ميعانات گازي را در برنامه داشته باشيم و پس از آن بي شك افت توليد خواهيم داشت. 

وي ادامه داد: با كاهش توليد گاز كه مي تواند نشات گرفته از افت فشار مخزن باشد، توليد ميعانات گازي نيز كاهش قابل توجهي را تجربه مي كند. چنين رخدادي در نخستين وهله ريسك پروژه هايي كه بر اساس خوراك ميعانات گازي ( پالايشي يا پتروشيميايي) طراحي شده است را به شدت بالا مي برد. اين در حالي است كه برآيند جلسات با وزير نفت نشان مي دهد وي، بيشتر حامي صادرات خام اين فرآورده بوده و اصل كاهش توليد ميعانات را چندان قبول ندارد.