پيام نفت -رسانه خبري تحليلي نفت، گاز و انرژي : توسعه روش هاي جديد توليد پروپيلن در دنيا: فرايند ACO
یکشنبه، 12 دی 1400 - 04:35 کد خبر:48389
پيام نفت:

بخش عمده اي از پروپيلن به عنوان يك محصول جانبي از فرآيند كراكر با بخار و يا واحدهاي FCC پالايشگاهي به دست مي آيد. با توجه به تغيير و تحولات اخير در توليد اتيلن و قوت گرفتن فناوري از طريق خوراك اتان به محوريت دو منطقه آمريكاي شمالي و خاورميانه و همچنين كاهش سرمايه گذاري در واحدهاي FCC پالايشگاهي به دليل كاهش قيمت نفت، انتظار مي رود كه سهم حدود ۸۰ درصدي توليد پروپيلن از اين دو مسير در آينده با كاهش چشمگير رو به رو گردد.

محصول جانبي واحدهاي كراكر: در سال ۲۰۱۵ حدود ۵۰ ميليون تن، معادل ۵۰ درصد از توليد جهاني پروپيلن از مسير واحدهاي كراكينگ با بخار و به عنوان محصول جانبي توليد گرديده است. 

محصول جانبي پالايشگاه(FCC) : در همان سال ۲۰۱۵ نيز حدود ۲۷.۸ ميليون تن از توليد پروپيلن كه معادل ۳۰ درصد از توليد كل آن است از طريق بازيابي جريان هاي پالايشگاهي بوده است.

در اين ميان دو شركت KBR و SK از فرآيندي تحت عنوان Advanced Catalytic Olefins  رونمايي كردند كه از مزيت هاي جالب توجهي برخوردار است. خوراك اين فرآيند، برش نفتا و يا محصولات ميان تقطير مي باشد و محصول نهايي آن محصولات ارزشمندي همچون اتيلن و پروپيلن است. وجود اين دو محصول در كنار يكديگر به معناي توليد دايره ي وسيعي از محصولات پتروشيمي است كه مي تواند يكي از مشوق هاي لازم براي سرمايه گذاري در اين طرح ها باشد. 


در اين فرآيند اتيلن و پروپيلن به يك نسبت توليد مي گردند و نسبت به واحدهاي كراكر با بخار، حدود ۱۰ الي ۲۵ درصد وزني ميزان توليد الفين بيشتري را به همراه خواهد داشت. دماي به كار رفته در اين فرآيند كمتر از واحدهاي كراكر با بخار بوده و از اين طريق مصرف انرژي آن كمتر از روش مرسوم است. همين امر سبب كاهش حدود ۹۰ دلاري هزينه توليد به ازاي هر تن محصول توليدي مي باشد. در كنار تركيب درصد محصولات توليدي، اين واحد از مزيت هاي زيست محيطي مناسبي نيز برخوردار مي باشد كه مي توان به كاهش نشر كربن دي اكسيد اشاره كرد.
اولين واحدي از اين فرآيند كه در مقياس صنعتي به بهره برداري رسيده است؛ در شهر اولسان كره جنوبي بوده كه در سال ۲۰۱۰ عمليات خوراك دهي به آن انجام شده است و تا كنون بر اساس جدول برنامه ريزي شده عملكرد مناسبي از خود ارائه كرده است.
اين شركت از تكنولوژي هاي ديگري نيز در توليد الفين برخوردار مي باشد كه مي توان به Superflex و يا Maxofin اشاره نمود. ماهيت اين تكنولوژي ها بر اساس خوراك ورودي به آن مي باشد؛ كه به عنوان مثال مي توان به خوراك الفيني چهار تا هشت كربنه براي فناوري Superflex و خوراك نفت گاز و يا جريان ته مانده در برج هاي اتمسفري و خلاء پالايشگاهي براي فناوري Maxofin اشاره كرد.
در حال حاضر ميزان توليد پروپيلن كشور حدود ۱.۱ ميليون تن است كه از اين مقدار ۱۸۰ هزار تن از آن از مسير پالايشگاهي (دو مجتمع پالايش نفت امام خميني (ره) شازند اراك و آبادان) و مابقي از مسير توليد كراكينگ با بخار و آن هم به صورت محصولي جانبي توليد مي گردد. بايستي برآورد درستي از نياز داخل و خارج به دو محصول ارزشمند اتيلن و پروپيلن تعيين نمود. و از اين طريق تصميم به انتخاب خوراك ورودي به واحد و تكنولوژي به كار رفته گرفت. اگرچه طرح هايي همچون PDH نيز از جذابيت هاي بسياري براي سرمايه گذاري برخوردار مي باشد ولي با اينحال مي بايست بدين نكته توجه كرد كه توليد همزمان اتيلن و پروپيلن آن هم به نسبت يك به يك، مي تواند دريچه ي گسترده تري را براي توليد محصولات متنوع تر بازكند.
مركز مطالعات زنجيره ارزش معتقد است توسعه متوازن و پايدار زنجيره ارزش در گِرو تصميم گيري هاي سيستمي است. ايران با داشتن منابع هيدروكربوري نفت و گاز دسترسي مناسبي به تركيبات گازي (متان، اتان، پروپان و بوتان) و البته تركيبات مايع (ميعانات گازي، نفتا و برش هاي ميان تقطير) دارد. از طرف ديگر مطابق سياست هاي بالادستي كشور نياز است كه ظرفيت هاي توسعه اي صنعت پتروشيمي بيش از گذشته ادامه پيدا كند. حال سوال اين است كه چطور مي توان منابع موجود را به سرمايه هاي مولد و ارزش زا مبدل نمود! مطمئنا يكي از اثربخش ترين عوامل در توسعه صنعتي، به كارگيري فناوري هاي مناسب و رقابت پذير خواهد بود. حال سوال دوم اين است؟ منطبق با منابع موجود و اهداف تعيين شده در صنعت پتروشيمي كشور، چه فرايندي را مي توان بهينه ترين روش توليد پروپيلن دانست؟

 

لينك PDF يادداشت

توسعه-روش-هاي-جديد-توليد-پروپيلن-در-دنيا-فرايند-ACOدريافت