پيام نفت -رسانه خبري تحليلي نفت، گاز و انرژي : ۱۳ آبان ۱۳۵۸ و اصرار پشت اصرار دانشجويان موسوي خوئيني براي قطع صادرات نفت به آمريكا / شوروي چگونه پس از اشعال سفارت، به سرعت جاي آمريكا را گرفت؟ / روزه سياسي مشكوك در ايران چگونه به نفع شوروي تمام شد؟
پنجشنبه، 29 آبان 1399 - 09:57 کد خبر:45692
پيام نفت:
گزارشي تاريخي از ماجراي قطع صدور نفت به آمريكا؛
سرويس تاريخ «انتخاب» / فهيمه نظري: پيامد زيانبار و فراموش شده اشغال سفارت / چپ‌ها چگونه پس از ۱۳ آبان، مسئولان را مجبور به قطع صدور نفت به آمريكا كردند؟ / بيانيه موافقان قطع صادرات نفت به آمريكا: ملت حاضر است هرگونه محروميت و فشار را تحمل كند؛ مردم تا مرز شهادت پيش مي‌روند / قطع خودسرانه صادرات نفت ايران به آمريكا از سوي كاركنان شركت نفت لاوان / وزير نفت دولت بازرگان پس از مخالفت با قطع صادرات نفت: مرتب تلفن مي‌شود كه ضدانقلابي و طاغوتي هستيد / پيشنهاد هاشمي رفسنجاني: وزارت خارجه اعلاميه بدهد كه چنين تصميم نگرفته‌ايم / قطب زاده: از آمريكا دو تلفن داشتم؛ با هر عمل ما، آن‌ها هم عمل مي‌كنند. آن‌ها روزه نفت اعلام كردند / باهنر: قضيه زير سر چپي هاست / پيشنهاد روسيه براي خريد نفت از ايران بلافاصله پس از قطع صادرات به آمريكا

پايگاه خبري تحليلي انتخاب (Entekhab.ir) :



سرويس تاريخ «انتخاب» / فهيمه نظري: همه چيز از آن يكشنبه ۱۳ آبان ۵۸ آغاز شد، از آن روزي كه دانشجويان موسوم به «پيرو خط امام» به رهبري معنوي موسوي خوئيني سفارت آمريكا را اشغال كردند و كاركنان آن را به گروگان گرفتند، اما به همان روز و همان ماه و حتي همان سال ختم نشد، تبعاتش همچنان پس از ۴۱ سال دامان مردم ايران را رها نكرده است. دانشجويان پيرو خط امام فقط به گروگان گرفتن به قول خود جاسوسان آمريكايي رضايت ندادند، آن‌ها قطع ارتباط كامل با آمريكا را با عنوان «امپرياليسم جهان‌خوار» مي‌خواستند، اما چرا؟ آيا اين فقره، تنها خواسته دانشجويان بود؟ گروه‌هاي چپ‌گرايي كه در به ثمر رسيدن انقلاب ۵۷ هم سهمي داشتند، معلوم بود كه با اين حركت ضد بلوك غرب و در رأس آن آمريكا به دنبال دستاوردهاي بيش‌تري خواهند بود، آن‌ها، تازه مجالي براي جولان دادن هرچه بيش‌تر پيدا كرده بودند، ميداني كه به هيچ قيمتي حاضر به از دست دادنش نبودند، پس با رسانه‌هاي‌شان بر كوره شور جوانان سفارتخانه مي‌دميدند، از روزنامه‌هايي كه ارگان گروه‌هاي چپ بودند، تا روزنامه‌هاي سراسري چون كيهان، تا راديو و تلويزيون، جايي نبود كه دست چپ‌ها از آن كوتاه مانده باشد، همين هم بود كه دانشجويان هر روز سينه‌شان را ستبرتر مي‌كردند و بيش‌تر خود را در امر اشغال سفارت و گروگان‌گيري محق جلوه مي‌دادند. اعضاي شوراي انقلاب و دولتيان مانده بودند كه در اين بلبشو چه كنند؟ چگونه جلوي اين تحريكات هر روزه را بگيرند؟ «خلق»، «توده»، «امپرياليسم» و صدها واژه ديگر ويژه ادبيات كمونيستي هر روز مثل نقل و نبات در روزنامه‌ها استفاده مي‌شدند و دانشجويان در اطلاعيه‌هاي‌شان با بهره‌گيري از آن‌ها هيجان ماجرا را بيش از پيش بالا مي‌بردند. چپ‌ها حالا بي‌هيج هزينه‌‌اي و با ابزار دانشجويان پرشور انقلابي به قلب «امپرياليسم جهان‌خوار» زده بودند و حالا حالاها كوتاه‌بيا نبودند.

در گزارش پيش رو تنها به يكي از خواسته‌هاي گروه‌هاي چپ‌گرا و به تبع آن دانشجويان پيرو خط امام مي‌پردازيم كه پس از اشغال سفارت مطرح كردند؛ قطع صدور نفت به آمريكا. اما اين ماجرا از كجا آغاز شد؟ به كجا انجاميد؟ و در نهايت سودش به جيب چه كسي رفت؟

از فشار روزنامه‌ها تا روزه سياسي دانشجويان

قطع صدور نفت به آمريكا در روزهاي نخست اشغال سفارت آمريكا در تهران، يكي از خواسته‌هاي غيرمنطقي گروه‌هاي چپ و دانشجويان بود كه با مقاله‌ها و اطلاعيه‌هاي مختلف مردم انقلابي را در جهت حمايت از آن تحريك مي‌كردند. «با خلع يد از سرمايه‌داري وابسته، امپرياليسم را به زانو در آوريم» اين يكي از شعارهايي بود كه هفته‌نامه «امت» [ارگان جنبش مسلمانان مبارز۱ به رهبري دكتر حبيب‌الله پيمان] فرداي اشغال سفارت در نوار پايين يكي از صفحات خود با درشت‌ترين تيتر ممكن نوشت. اين روزنامه در همان صفحه ضمن خبر اشغال سفارت و تاييد صد درصدي آن نوشت: «... اما نبايد فراموش كرد كه مبارزه با امپرياليسم تنها از طريق نابودي پايگاه‌هاي او امكان‌پذير است... آن‌چه كه امپرياليسم را به وحشت و تنگنا مي‌كشاند تنها بيان شعارهايي بر ضد او نيست،‌ بلكه پي‌گيري محتواي شعارهاي سياسي – اقتصادي و پياده نمودن آن در خلع يد از امپرياليسم جهاني به سركردگي آمريكا و برچيدن نظام سرمايه‌داري به انجام خواهد رسيد...» و در نهايت با اين شعار به مطلب خود پايان داد: «نابود باد پايگاه‌هاي امپرياليسم آمريكا (سرمايه‌داري وابسته، ارتجاع، صهيونيسم)».

ويژه‌نامه نشريه مجاهد [ارگان مجاهدين خلق ايران] «به مناسبت اوج‌گيري جنبش خلق در جهت مقابله با توطئه‌هاي امپرياليسم آمريكا» روز دوشنبه ۲۱ آبان ۱۳۵۸، نيز در مطلبي با عنوان «شور ضدامپرياليستي خلق قهرمان ايران خروشان باد» ضمن گزارشي از اشغال سفارت آمريكا و ستودن اين حركت دانشجويان يكي از خواست‌هاي مردم را در اين مرحله «قطع صدور نفت به آمريكا» عنوان كرد: «۱- استرداد شاه خائن به عنوان مقدمه‌اي براي قطع كامل نفوذ اقتصادي و اجتماعي و نظامي و سياسي آمريكا از ايران، ۲- قطع رابطه با امپرياليسم آمريكا، ۳- قطع صدور نفت به آمريكا، ۴- افشا و لغو كليه قراردادهاي سياسي، اقتصادي و نظامي با آمريكا، ۵- افشاي شبكه‌هاي جاسوسي سيا و ساواك در ايران كه اسناد آن نزد مقامات مملكتي مي‌باشد، ۶ـ ضرورت قيد صريح محور ضداستبدادي و ضدامپرياليستي و ضداستثماري اسلام در قانون اساسي، ۷- مصادره ثروت‌هاي وابسته به امپرياليسم در ايران كه چيزي جز حاصل خون و عرق زحمت‌كشان ما نيست.»

فقط روزنامه‌هاي ارگان‌ گروه‌هاي چپ نبودند كه بر تنور اين خواسته مي‌دميدند، روزنامه‌هاي سراسري چون كيهان و راديو و تلويزيون هم از اين خواسته با شور و هيجان هرچه تمام‌تر پشتيباني مي‌كردند، مثلا كيهان در روز دوشنبه ۲۱ آبان ۵۸ تقريبا دو صفحه كامل مياني خود را به انعكاس اين خواسته دانشجويان و گروه‌هاي ديگر اختصاص داد. بيست‌ونهمين اطلاعيه‌ دانشجويان اشغال‌كننده سفارت كه در شامگاه يك‌شنبه ۲۰ آبان ۵۸ منتشر شده بود، و كيهان فرداي آن روز با تيتر «دانشجويان مسلمان پيرو خط امام ۵ روز روزه سياسي مي‌گيرند» منعكسش كرد به وضوح قطع صدور نفت به آمريكا را خواست ملت قلمداد مي‌كرد: «ملت مستضعف ما... خواستار اين بودند كه ديگر نفت اين سرمايه مردم و نسل آينده در حلقوم گشاد نفت‌خواران مفت‌خور بين‌المللي اين كارتل‌ها و تراست‌ها ريخته نشود.» اما نكته جالب‌تر در اين اطلاعيه اشاره دانشجويان به حركت كارمندان اداره‌هاي مختلف از جمله ثبت اسناد، مخابرات و... در حمايت از خودشان است: «اخيرا برادران و خواهران ما در ادارات ثبت اسناد، دادگستري، مخابرات و... اعلام كردند كه به منظور حمايت و هم‌گامي با دانشجويان مسلمان پيرو خط امام ضمن اشتغال كامل در ساعات اداري روزه خواهند گرفت تا در عمل نشان دهند با شكم گرسنه كار مي‌كنند اما زير يوغ بيگانه نمي‌روند» كارمنداني كه به نظر مي‌رسد به طور خودجوش دست به چنين كاري نمي‌زنند مگر اين‌كه از جانب حزب توده و يا گروه‌هاي چپ ديگر با اين نظم هماهنگ شده باشند. هرچه بود، دانشجويان پيرو خط امام سر رشته را گرفتند و پيش رفتند. متن كامل اطلاعيه آن‌ها به اين شرح بود:

«بسم‌الله الرحمن الرحيم: با روزه براي نبرد با دشمن آماده شويد.

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ و...

(ما را از اين چيزها نترسانيد اگر امر داير شود كه آبروي ما حفظ شود و يا شكم‌مان سير شود ما ترجيح مي‌دهيم كه آبروي‌مان حفظ شود و شكم‌مان گرسنه بماند.) امام خميني

مبارزه ضدامپرياليستي بالاخص ضدآمريكايي توده‌هاي مستضعف ما هر روز ابعاد گسترده‌تري به خود مي‌گيرد. هر روز شاهد و ناظر ارسال تلگرام‌ها، بيانيه‌ها و طومارها از دورافتاده‌ترين نقاط مملكت در تاييد حركت ضدآمريكايي هستيم. تقريبا تمام احزاب و سازمان‌هاي سياسي معتقد به انقلاب به اين حركت پيوسته‌اند و اين مبارزه به عنوان محور مبارزاتي تمام اقشار جامعه در راه نابودي مظاهر استعمار بدل گرديده است. رهنمودها و پيشنهاداتي كه در اين مدت از اقشار مختلف به‌خصوص توده‌هاي تحت ستم رسيده است به طور كلي خواهان تشديد مبارزه خلقي مسلمان ايران عليه امپرياليست جهاني به‌خصوص آمريكاي‌ خون‌خوار مي‌باشد. ملت مستضعف ما خواهان لغو تمام قراردادهاي اسارت‌بار گذشته بين خود و آمريكا مي‌باشد. آن‌ها خواستار اين بودند كه ديگر نفت اين سرمايه مردم و نسل آينده در حلقوم گشاد نفت‌خواران مفت‌خور بين‌المللي اين كارتل‌ها و تراست‌ها ريخته نشود. آن‌ها از ورود كالاهاي آمريكايي به كشور (به خاطر نفي وابستگي) ناراحت بودند. از همه جالب‌تر و اميدواركننده‌تر آن‌كه ملت محروم و مظلوم و شجاع رزمنده ما اين امت اسلامي به خوبي دريافته است و در كلمه كلمه پيامش آن را بيان كرده كه به منظور ميل به يك حكومت عدل اسلامي و استقرار آن به تمامي ابعادش حاضر بر تحمل هرگونه تهديد و محروميت و فشار مي‌باشد و باز به خوبي نشان داده كه محاصره اقتصادي مسئله‌اي نيست كه از آن بترسند و يا واهمه‌اي داشته باشند. او صريحا اعلام كرده است كه در اين مبارزه حاضر است تا مرز شهادت پيش رود. آري امت اسلام نه تنها حاضر است عمري را با نان و نمك و يا كم‌تر از آن به سر آورد بلكه آمادگي خويش را تا سرحد شهادت اعلام داشتند. او عاشق شهادت است، او محروميت كشيدن در راه حق و بذل جان در راه خدا به خاطر نفي و سركوب ضد خدا را آرمان خود مي‌داند عاشق شهادت است و هرگز حاضر نيست سر بر آستان بيگانه بسايد و تن به ذلت اجنبي دهد. اين اراده عظيم و زايل‌نشدني ملت‌مان كه زيبا در بيانات امام نهفته است كه: "رابطه با آمريكا رابطه مظلوم با ظالم است رابطه غارت‌شده با غارت‌گر است. الهي كه قطع بشود." اخيرا برادران و خواهران ما در ادارات ثبت اسناد، دادگستري، مخابرات و... اعلام كردند كه به منظور حمايت و هم‌گامي با دانشجويان مسلمان پيرو خط امام ضمن اشتغال كامل در ساعات اداري روزه خواهند گرفت تا در عمل نشان دهند با شكم گرسنه كار مي‌كنند اما زير يوغ بيگانه نمي‌روند. آري، اين‌ها نمونه‌هايي از حركت‌هاي اصيل و مردمي است كه چنان‌چه ابعاد گسترده‌اي به خود بگيرد مردم ما آن‌چنان نيرو و قوه مي‌گيرند كه به كمك آن نه تنها قادرند ريشه‌هاي امپرياليستي را در درون كشور، فرهنگ، اقتصاد، نظام و سياست از بين ببرند بلكه خواهند توانست به كمك مستضعفين جهان شتافته و با تداوم مبارزه عليه ابرقدرت‌هاي جهان‌خوار بندهاي اسارت و بردگي فكري و فرهنگي و اقتصادي و اجتماعي و سياسي از آن‌ها گسسته و دست استعمارگران و غارت‌گران بين‌المللي و آمريكايي خون‌خوار را از ملت‌هاي مستضعف كوتاه كنند. آري بايد از رمضان به محرم رفت و از محرم به رمضان بازگشت و دوباره و صدباره... تا در صفحه نبرد دعوت حق را لبيك گفت. مردم ما اين ملت شريف و شجاع بارها اثبات كرده كه عشق حكومت اسلامي در جانش ريشه دوانده، بارها اعلام كرده كه امتي است به دنبال رهبر بزرگوارش امام خميني، بارها و بارها پيوند خود با سنت شهادت را با عمل به اثبات رسانده تا به ملت‌هاي جهان بگويد كه تا پيروزي نهايي دست از مبارزه عليه ظلم و استكبار برنخواهد داشت تا لقي‌الله. ما ضمن تاييد اين عمل انقلابي و مردانه برادران و خواهران‌مان در ادارت فوق هم‌بستگي با آن‌ها و تحقق بخشيدن به فرمان نافذ رهبر انقلاب از تاريخ بيست و يكم آبان روز دوشنبه به مدت پنج روز را با روزه خواهيم گذراند به اميد آن‌كه از اين ره‌گذر با استمداد از ائمه بر توان‌مان افزوده و هرچه باشكوه‌تر حملات و اعتراضات خود را عليه سلطه بيگانگان و شيطان بزرگ گسترش دهيم. به اميد ديدن فجر پيروزي نهايي بر ملل مستضعف جهان – دانشجويان مسلمان پيرو خط امام.»

كيهان در ادامه از حمايت گروه‌هاي مذهبي و سياسي ديگر از اين حركت دانشجويان؛ يعني ۵ روز روزه سياسي «در اعتراض به سياست امپرياليسم» خبر داد و بيانيه‌هاي هر كدام را در اين زمينه به طور كامل منعكس كرد، اين گروه‌ها عبارت بودند از:

اعضاي اتحاديه انجمن‌هاي اسلامي كاركنان دولت، كاركنان دادستاني كل انقلاب، شوراي اسلامي فرمان‌دهي هوانيروز ارتش جمهوري اسلامي ايران، روحانيت مبارز شميران، سازمان مجاهدين خلق ايران، كاركنان دخانيات ايران، كاركنان انجمن اسلامي مدرسه عالي فني تهران، اعضاي حوزه علميه قم، پاسداران اقامتگاه امام خميني، جامعه اسلامي كاركنان وزارت كار و امور اجتماعي، جامعه اسلامي كاركنان خبرگزاري پارس، انجمن اسلامي كاركنان سازمان ثبت اسناد و املاك كشور،  انجمن اسلامي كاركنان شركت مخابرات، كانون دانش‌آموزان مسلمان دبيرستان انديشه و...

راديوي جمهوري اسلامي ايران هم از اين ماجرا عقب نماند و حمايت خود را از روزه سياسي دانشجويان به صورت عملي اعلام كرد؛ به اين صورت كه از همان سحرگاه روز ۲۱ آبان برنامه مخصوص سحر را اجرا كرد و اعلام داشت كه اين برنامه به مدت ۵ روز ادامه خواهد يافت! (به نقل از كيهان ۲۱ آبان ۵۸)

ولي از همه اين‌ها مهم‌تر پشتيباني شوراي بهره‌برداري شركت نفت لاوان از اشغال سفارت بود، نهادي كه عملا به صدور نفت دسترسي داشت و مي‌توانست به صورت خودجوش جلوي صدور نفت را بگيرد، كه همين كار را هم كرد. اين شورا روز دوشنبه ۲۱ آبان ۵۸ طي اطلاعيه‌اي كه در كيهان منتشر شد، اشغال سفارت آمريكا را عملي انقلابي معرفي و اعلام كرد كه «مبارزه بر عليه آمريكا و سرمايه‌داري بايستي در ابعاد گسترده‌اي به كليه شريان‌هاي اقتصادي، سياسي مملكت بسط داده شود و كليه عوامل داخلي و پويندگان راه آمريكا را افشا و به پيشگاه مردم انقلابي ايران معرفي نمود و ما ملت ستمديده به‌خصوص ما نفتگران نه فقط بر عليه يك كشور، بلكه بر عليه تمامي نظام ضدبشري و خون‌خوار سرمايه‌داري خواهيم جنگيد.»

واكنش شوراي انقلاب و وزارت نفت چه بود؟

مشروح مذاكرات شوراي انقلاب در جلسه يكشنبه ۲۰ آبان ۵۸ به خوبي نشان مي‌دهد كه ماجرا از ۲۱ آبان و اطلاعيه دانشجويان آغاز نشده، و تحريكات گروه‌هاي چپ در جهت قطع صدور نفت به آمريكا از چند روز پيش‌تر از آن كليد خورده است. در اين جلسه معين‌فر، وزير وقت نفت از تحريكاتي مي‌گويد كه در جنوب كشور براي جلوگيري از صدور نفت به آمريكا در حال انجام است: «موضوع صدور نفت به آمريكا، تحريكاتي بود، جلوي آن را بگيرند. من يك اعلاميه هفته گذشته دادم "چون باز كردن شير به دستور امام بوده، بستن به دستور امام بايد باشد." نمايندگاني كه ترخيص كشتي را بايد انجام دهند، آن‌ها آمدند اعتصاب كه ما نمي‌توانيم براي خارجي كار كنيم. تعطيل آن [و] منع صدور نفت. گفتم: "پول نگيريم و كشتي‌ها را رها كنيم." مرتب تلفن شده ضدانقلابي و طاغوتي هستيد. به امام هم عرض كردم، ديشب ساعت يك و نيم بعد از نصف شب تلفن كردند از خارك، درجه‌داران نيروي دريايي كه جلوي كشتي‌هاي به سوي آمريكا را بگيريم.»

و هاشمي رفسنجاني در واكنش به سخن معين‌فر پيشنهاد مي‌كند كه: «وزارت خارجه اگر لازم است اعلاميه بدهد [كه] شنيده شده عده‌اي از مردم جنوب كارهايي مي‌كنند [تا] نفت ندهند، ما تا به حال چنين تصميم نگرفته‌ايم، اگر موقع مناسب باشد خود ما مي‌گوييم.»

از مشروح مذاكرات اين جلسه به خوبي مشخص است كه اعضاي شوراي انقلاب و معين‌فر، وزير نفت، اصلا موافق چنين عملي نيستند و مي‌كوشند جلوي تحريكات در اين زمينه را بگيرند. چيزي كه البته امكان‌پذير نيست، در نهايت فشار گروه‌هاي يادشده و دانشجويان بر قدرت شوراي انقلاب و وزارت نفت فائق مي‌آيد و معين‌فر به ناچار به اين خواسته گردن مي‌نهد.

در جلسه دوشنبه ۲۱ آبان ۵۸ شوراي انقلاب، يعني همان روزي كه اطلاعيه دانشجويان پيرو خط امام و گروه‌هاي ديگر مبني درخواست قطع صدور نفت به آمريكا به طور گسترده در مطبوعات منتشر شد، معين‌فر كه پيداست چقدر در فشار قرار گرفته مي‌گويد: «[درباره] صدور نفت به آمريكا، قطع صدور آن امكان‌پذير است. لطمه بازرگاني به ما نمي‌خورد. براي مدت قليلي مي‌شود توليد را پايين آورد. تلگرافي به وزاري اوپك راجع به امكان جلوگيري نفت.» و فرداي آن روز اين خبر را به روزنامه‌ها اعلام مي‌كند.

در جلسه سه‌شنبه ۲۲ آبان ۵۸، شوراي انقلاب؛ يعني همان روزي كه معين‌فر خبر قطع صدور نفت به آمريكا را رسانه‌اي مي‌كند، اذعان مي‌دارد كه به درستي عمل خود شك دارد، بني‌صدر آن را اقدامي غلط مي‌خواند و قطب‌زاده معتقد است كه اين تصميم لحظه‌اي در جهت اقناع افكار عمومي گرفته شده كه مهم‌ترين مسئله است:

«معين‌فر: قطع نفت آيا مصلحت هست يا نه؟

بني‌صدر: كار غلطي بود.

معين‌فر: ساعت ۱۰ [از] تلويزيون تلفن كردند [كه] كارتر قرار است سخنراني كند و تحريم كند ورود نفت ايران را به آمريكا. بعد [از] يك ربع اعلام كرد به جهت اعتراض به رفتار، به آمريكايي‌ها من اعلام مي‌كنم خريد نفت از ايران را تحريم مي‌كنم. بعد از چند دقيقه قطب‌زاده گفت تصميم امشب شورا را وصل به اين بكنيم و خبر طوري داده شود كه پيش‌قدمي نسبت به كار شورا باشد. آقايان راديو تلويزيون چنين تصميم گرفتند صحبت دوپهلو باشد، شوراي انقلاب تصويب كرد صدور نفت به آمريكا ممنوع شود.

...

قطب‌زاده: تصميم‌گيري لحظه‌اي بود. مهم‌ترين مسئله، افكار عمومي داخلي است.

دو روز بعد در جلسه پنج‌شنبه ۲۴ آبان شوراي انقلاب باز مسئله قطع صدور نفت به آمريكا و روزه سياسي دانشجويان توسط قطب‌زاده، عضو شوراي انقلاب و سرپرست وقت راديو تلويزيون، اين‌طور مطرح مي‌شود: «... از آمريكا دو تلفن داشتم. وضع به صورت يك حالت هيستري درآمده. در جنوب آمريكا تفنگ گذاشته‌اند [تا] ايراني را شكار كنند. وضع دانشجويان متزلزل [است]. با هر عمل ما، آن‌ها هم عمل مي‌كنند. آن‌ها روزه نفت اعلام كردند...»

باز در جلسه شنبه ۲۶ آبان ۱۳۵۸ شوراي انقلاب، بني‌صدر، عضو شوراي انقلاب و سرپرست موقت وزارت امور خارجه از تحريكاتي مي‌گويد كه در مورد نفت انجام مي‌شود و باهنر، عضو ديگر شوراي انقلاب قضيه را زير سر چپي‌ها مي‌داند:

«بني‌صدر: در مورد نفت تحريكات زياد است. يك لوله بين دهلران و سياه‌چشمك منفجر كرده‌اند. سه روز طول دارد درست كردن [آن]. تحريكات كارگران زياد است. فشار شديد است. عوامل نشان مي‌دهد خيال اعتصاب راه انداختن است.

باهنر: ريشه‌ها را معين كنيد. چپي‌ها هستند. دادگاه‌ها و كميته انقلاب حركت نكند، روز به روز بدتر مي‌شود...»

قطع صدور نفت به آمريكا به نفع كدام طرف تمام شد؟

در ادامه مشروح مذاكرات شوراي انقلاب در جلسه چهارشنبه ۳۰ آبان ۱۳۵۸، هشت روز پس از اعلام رسمي قطع صدور نفت به آمريكا، به پيشنهاد روس‌ها براي خريد نفت ايران برمي‌خوريم، امري كه به خوبي نشان مي‌دهد تحركات گروه‌هاي چپ‌گرا در اين باره در نهايت به نفع كدام طرف تمام شد:

«بني‌صدر: روس‌ها هم تقاضاي خريد نفت كرده[اند].

معين‌فر: نمي‌فروشيم. سياست ما [اين است].

...

بني‌صدر: روس‌ها تقاضاي خريد نفت دارند. جهات متفاوت دارد، جهات سياسي ضد و نقيض. مي‌شود از آن‌ها در رفتارشان در مورد كردستان قول و قرار گرفت. يك خط آمدن روس‌ها با رفتن آمريكاست. در مورد گاز مدعي هستند به آن‌ها داده نمي‌شود. گاز ايران فروش ۲۴ سنت.

معين‌فر: ۷۸ سنت.

بني‌صدر: گاز را نبايد كم كرد. ۸۰ سنت آن‌ها ترانزيت مي‌گيرند. راجع به نفت، شرايط آن بحث شود.

بهشتي: در كنار آن مسئله سلاح است.

...

بني‌صدر: [روس‌ها] از جهت اسلحه، آمادگي فروش دارند. بايد ديد مصلحت هست يا نه.

مهندس بازرگان: بايد ديد لوازم يدكي مي‌دهند يا نه.»

...

پي‌نوشت:

۱- جنبش مسلمانان مبارز در اواسط دهه پنجاه شمسي به عنوان يك تشكل سياسي – فكري با مشي آگاهي بخشي به جامعه، با رهبري حبيب‌الله پيمان و پيروي از تفكرات آزادي‌خواهي و آگاهي‌بخشي نخشب، حسين راضي (از رهبران نهضت خداپرستان سوسياليست - حزب مردم ايران) تأسيس و به سرعت فراگير شد به طوري كه در پيروزي انقلاب اثرگذار بود. اعضاي اين تشكل ابتدا در نهضت خداپرستان سوسياليست و سپس در حزب ايران و بعد از جدايي اعضاي نهضت از اين حزب در حزب مردم ايران عضويت داشتند، اما در سال‌هاي مياني دهه چهل شمسي ديدگاه رايج در ميان گروهاي چپ‌گرا مبني بر مبارزه مسلحانه باعث گرديد كه گروه جاما به رهبري كاظم سامي و دكتر پيمان از ميان حزب مردم ايران منشعب گردد كه نخستين گروه داراي خط مشي مسلحانه اسلامي چپ را تشكيل بدهند سپس از داخل اين گروه جنبش مسلمانان مبارز به رهبري دكتر پيمان انشعاب نمود محمد توسلي، ميرحسين موسوي، عبدالعلي بازرگان، حبيب‌الله پيمان تحت عنوان جنبش مسلمانان مبارز به فعاليت پرداختند. (ويكي‌پديا)