راي اليوم نوشت: اين روزها منطقه خاورميانه شاهد تحولات سريعي است و دامنه اين تحولات پس از حمله به ارامكو و تصميم تركيه براي انجام عمليات نظامي در سوريه و به دنبال تنشي كه اين تصميم ايجاد كرد، گسترش يافته است.
به گزارش سرويس بين الملل «انتخاب»، در ادامه اين مطلب آمده است: مي توان اين حوادث را در سايه ارتباطشان با دو عنصر اصلي در منطقه، مورد بررسي قرار داد؛ يعني دو عنصر ايران و عربستان سعودي. با توجه به شرايط موجود، مادامي كه دو عامل مذكور به يكديگر نزديك نشوند، نا امني و نبود استقرار در منطقه موج مي زند.
تنها طرفي كه از اين مساله سود مي برد، اسرائيل است كه از هيچ تلاشي براي برانگيختن فتنه بين دولتهاي عربي و اسلامي فروگذار نمي كند و تا زماني كه ايران و عربستان اقدام به بهبود روابط دو جانبه شان نكرده اند، اين اسرائيل است كه براي عادي سازي روابطش با دولتهاي عربي و اسلامي تلاش مي كند. از اين رو، دولتهاي عربي كه ادعاي حمايت از مساله فلسطين را دارند، بايد در راستاي عادي سازي روابط با ايران گام بردارند.
همانطور كه رئيس سابق مجمع تشخيص مصلحت نظام در ايران، مرحوم اكبر هاشمي رفسنجاني، در سفري كه در سال 2008 به عربستان داشت و با عبدالله بن عبدالعزيز ديدار كرد، ايران و عربستان را به دو بال جهان اسلام تشبيه نمود كه اگر در يك جسم واحد جمع نشوند، قدرتهاي بين المللي نظير آمريكا، روسيه يا ديگر دولتها به باجگيري از عربستان يا ديگر دولتهاي عربي و اسلامي ادامه خواهند داد.
از اين رو، لازم است محمد بن سلمان اين واقعيت را درك كرده و نسبت به تغيير گرايش هاي سياسي خود در قبال ايران، اقدام كند. در همين رابطه، به نظر مي رسد دو دولت با ادراكي كه از واقعيتهاي منطقه اي و بين المللي دارند، به سمت ذوب يخ در روابط خود حركت مي كنند و اين مهم را تا حدي مي توان از لحن محمد بن سلمان در مورد ايران دريابيم كه بر راه حل سياسي در تعامل با ايران، به جاي راه حل نظامي تاكيد كرده است و از سوي ديگر، طرف ايراني بارها تصريح نموده است كه آماده از سر گيري روابط با دولتهاي همسايه از جمله عربستان سعودي است.
در ادامه بايد گفت ايران براي بهبود روابط با عربستان، نيازي به واسطه ندارد؛ چرا كه خود مسئولان ايراني و در رأس انها، محمد جواد ظريف، همواره در مورد مذاكره با عربستان، اعلام آمادگي كرده اند. در واقع، اين عربستان سعودي است كه به دليل رفتارهاي عداوت آميز خود عليه ايران و هم پيمانانش در منطقه، نياز به واسطه اي دارد تا سر ميز مذاكره حاضر شده و راه حل سياسي را اتخاذ كند.
در پايان، مسئولان عربستان بايد بدانند كه تحقق منافع كشورشان در گرو تامين منافع ديگر دولتهاي منطقه و از بين بردن فضاي ترس و نگراني در دو سطح منطقه اي و بين المللي است.