پيام نفت -رسانه خبري تحليلي نفت، گاز و انرژي : قدرت چين براي تغيير سيستما تجارت جهاني نفت
یکشنبه، 16 تیر 1398 - 09:09 کد خبر:44785
پيام نفت:

 

چين درحال حاضر به بخش مهمي از معاملات بازار انرژي تبديل شده و روزانه حدود ۱۰ ميليون بشكه نفت وارد مي­كند. اما در شرايط فعلي آمريكا به مصاف چين آمده و اين مسأله مي تواند الگوي تجارت جهاني را در كليه بخش­ها از جمله بخش انرژي تغيير دهد. 
 

به گزارش ايكنا، جهان اقتصاد نوشت: در قرن بيست و يكم، نخستين بار در سال ۲۰۰۳ بود كه تقاضاي نفت چين رشد قابل توجهي را آغاز نمود. در آن زمان اگرچه بسياري از اعضاي اوپك مدعي وجود ظرفيت ذخيره و امكان افزايش توليد شدند، لكن در عمل هيچ يك نتواستند تقاضاي چين از نفت متعارف را پاسخ دهند و قيمت نفت از بشكه‌اي ۲۹ دلار در سال ۲۰۰۴ به ۱۱۱ دلار در سال ۲۰۰۷ و در نهايت در جولاي ۲۰۰۸ به قله ۱۴۷ دلار رسيد.

چين درحال حاضر به بخش مهمي از معاملات بازار انرژي تبديل شده و روزانه حدود ۱۰ ميليون بشكه نفت وارد مي­كند. اما در شرايط فعلي آمريكا به مصاف چين آمده و اين مسأله مي تواند الگوي تجارت جهاني را در كليه بخش­ها از جمله بخش انرژي تغيير دهد.

نخستين رويارويي آمريكا با چين، جنگ تجاري تعرفه اي است كه همه كالاها از ماشين لباسشويي تا برنج را شامل مي­شود. دومين رويارويي، تحريم­هاي نفتي عليه ايران و ممنوعيت خريد نفت است كه اگرچه در ابتدا با معافيت­هايي براي برخي كشورها از جمله چين و هند همراه بود، لكن اين معافيت­ها نيز اخيرا لغو شد.

درخصوص جنگ تعرفه­اي به نظر مي­رسد موضوع بيشتر به فضاي تهديدهاي متقابل محدود شود و باتوجه به انتفاع طرفين از روابط تجاري باز، نهايتاً اين روابط سروسامان خواهد گرفت. اما درخصوص تحريم­ ايران، باتوجه به اقدامات خصمانه آمريكا عليه ايران در تاريخ معاصر و خروج يكجانبه از برجام، مسأله بسيار پيچيده­تر است. اما به­هرحال به نظر مي­رسد تشديد تحريم­ها و ممانعت از خريد نفت ايران كاملا به ضرر چين خواهد بود.

همانطور كه اشاره شد، واردات نفت چين در دهه اخير رشد بسيار سريعي داشته است. وجود بيش از ۳۰۰ ميليون خودروي بنزيني و ديزلي در اين كشور باعث شده تا نفت به يك كالاي حياتي براي طبقه متوسط روبرو رشد چين تبديل شود.

چين حدود نيمي از نفت مورد نياز خود را از خاورميانه تأمين مي­كند و قطع شدن صدور نفت ايران به اين كشور به دليل تشديد تحريم يا بسته شدن تنگه هرمز، امنيت انرژي چين را با خطر جدي مواجه خواهد كرد.

در صورتي كه چين نتواند با سيستم فعلي تجارت نفت، نياز خود را تأمين نمايد، به روش­هاي مبتني بر معاملات دوجانبه و تهاتر روي خواهد آورد. اما به نظر مي­رسد اين رويكرد اين بار محدود به اقدامات گذشته نخواهد بود. در صورتي كه چين به طور جدي طرح مبادله دوجانبه نفت را دنبال نمايد، احتمالاً به سرمايه­گذاري مستقيم و تملك منابع نفتي روي خواهد آورد و توسعه شركت­هاي چيني را براي تبديل شدن به شركت­هاي چندمليتي توليدكننده انرژي سرعت خواهد بخشيد. چنانچه چين حدود ۱۰ ميليون بشكه نفت وارداتي خود را به مبادلات دو جانبه گره بزند، آنچه كه از بازار جهاني نفت باقي مي­ماند، كوچكتر و متلاطم­تر خواهد شد.

روح الله كهن­ هوش نژاد، تحليلگر اقتصاد انرژي