به گزارش خبرگزاري رويترز، افزايش تقاضا و كاهش توليد داخلي نفت در آسيا، آسيب پذيري اين منطقه را در برابر اختلال در عرضه جهاني نفت و افزايش ناگهاني قيمت اين كالا افزايش مي‌دهد.
سطح واردات خالص نفت آسيا در سال ٢٠١٥ ميلادي از مجموع نفت مصرفي در آمريكاي شمالي بالاتر رفت و پيش‌بيني ميشود كه اين مقدار در پي تصميم توليدكنندگان به كاهش عمليات اكتشاف و توليد به علت افت قيمت‌هاي نفت، افزايش بيشتري يابد. خطر سقوط شديد توليد ميدان‌هاي نفتي آسيا در ده سال آينده نيز وجود دارد.
به گفته تحليلگران، فعاليت اكتشاف منابع انرژي در منطقه‌اي از آسيا كه در كرانه اقيانوس آرام قرار داد، در يك سال گذشته تا حدي متوقف شده و اين در حالي است كه ميدان‌هاي كشف شده اخير بيشتر گازي بوده است.
آژانس بين‌المللي انرژي در ماه اوت پيش‌بيني كرد كه با توجه به افزايش واردات خالص نفت آسيا و رشد اخير قيمت، صورتحساب واردات نفت كشورهاي اين منطقه در سال ٢٠١٧ ميلادي براي نخستين بار در سه سال اخير به بيش از ٥٠٠ ميليارد دلار خواهد رسيد.
يك تحليلگر انرژي اعلام كرد: در صورت ادامه افزايش سطح تقاضاي نفت و كاهش شديد توليد داخلي در آسيا، افزايش قيمت نفت اين منطقه را به شدت تهديد مي‌كند.
وي گفت: انتظار مي‌رود سطح تقاضاي روزانه نفت كشورهاي حاشيه اقيانوس آرام در سال جاري و سال آينده ميلادي ٨٠٠ تا ٩٠٠ هزار بشكه افزايش يابد؛ اين در حالي است كه پيش‌بيني ميشود توليد روزانه نفت اين منطقه در اين مقطع زماني ٢٤٠ تا ٣٣٠ هزار بشكه كاهش يابد.
مازاد تقاضا نسبت به توليد داخلي در آسيا در بازه زماني ٢٠١٠ تا ٢٠١٦ ميلادي با ٣٠ درصد افزايش به مقدار حدودي ٢٥ ميليون و ٧٠٠ هزار بشكه در روز رسيد و پيش‌بيني ميشود كه اين مقدار در سال آينده ميلادي يك ميليون و ١٠٠ هزار بشكه رشد يابد. افزايش سطح قيمت نفت ممكن است هزينه واردات را در مدت يك سال يك سوم افزايش دهد و به ٥٦٦ ميليارد دلار برساند.
فاتح بيرول، مدير كل آژانس انرژي بين‌المللي گفت: ما شاهد كاهش سطح سرمايه‌گذاري‌هاي نفتي در دو سال متوالي (٢٠١٥-٢٠١٦ ميلادي) بوده‌ايم؛ بازارهاي جهاني نفت در آينده بسيار نزديك با دشواري روبه‌رو خواهند شد.
اگر اندونزي، بزرگ‌ترين توليدكننده نفت آسياي جنوب شرقي، فعاليت‌ها و خدمات حفاري خود را افزايش ندهد با كاهش احتمالي ٢٠-٢٥ درصدي توليد نفت روبه‌رو خواهد شد.
چين نيز به تازگي منابعي را كه به اين كشور نفت مي فروشند افزايش داده است و به منظور كاهش وابستگي وارداتي خود به خاورميانه، از كشورهايي مانند روسيه و آمريكاي لاتين نفت خريداري مي‌كند؛ اگرچه اين كشور در حال ساخت ذخاير راهبردي است تا بتواند خود را از خطر افزايش ناگهاني قيمت نفت حفظ كند.
به گفته تحليلگران، آسيا بيش از نيمي از نفت مورد نياز خود را از خاورميانه تأمين مي‌كند و به شدت به توليدكنندگان حاشيه خليج فارس وابسته است.