پيام نفت -رسانه خبري تحليلي نفت، گاز و انرژي : شانس آخر اوپك
یکشنبه، 9 خرداد 1395 - 07:39 کد خبر:39869
تجربه‌هاي تلخ اوپك يكي پس از ديگري در حال تكرار است و حالا زمزمه‌هايي از مرگ خاموش اوپك به گوش مي‌رسد، آخرين نشست عادي‌اش بي نتيجه بوده، نشست اضطراري كه انتظار مي‌رفت پس از آن برگزار شود اتفاق نيافتاد، نشست كم سابقه‌اي كه با غير اوپكي‌ها داشت، شكست خورد و حالا در آستانه نشست بعدي و شايد شكست بعدي‌اش قرار گرفته است.
پيام نفت:
به گزارش ايسنا، تحليل هاي نااميدانه از وضع سال‌هاي اخير بزرگترين سازمان نفتي كه زماني محل پيوند تعيين كننده‌ترين فعالان بازار نفت بود، كم نيست. پس از آنكه اوپكي‌ها براي به دست آوردن سهم بيشتري از بازار نفت در غيبت برخي رقيبان خود دندان تيز كرده و به سقفي كه قبلا براي توليد به آن متعهد مي‌شدند، پايبند نماندند، كشتي اوپك به كوه يخي كاهش شديد قيمت نزديك شد، چيزي كه اگرچه دقيقا هدف كشورهايي مثل عربستان براي بيرون بردن توليدكنندگان نفت غيرمتعارف از بازار رقابت بود اما همه ساكنان اين كشتي را با بحران مواجه كرد.
پس از شكسته شدن سقف توليد و كوتاي كلي در اوپك هر ماه توليد اعضا افزايش يافته و اشباع بازار بيش از پيش بروز پيدا مي‌كرد، عملا اعضاي اوپك از نوامبر 2014 تصميم‌گيري در مورد قيمت نفت را به دست شرايط و تحولات بازار سپردند و بنابراين انتظار مي‌رفت در نشست صد و شصت و هشتم اين مجمع تصميم تازه‌اي براي بازار نفت بگيرند.
عراق به سرعت توليد نفت خامش را افزايش مي‌داد و ايران سعي مي‌كرد با اعلام برنامه‌هاي افزايش توليد در پساتحريم بازار را براي سرازير شدن منابع تازه نفتي آماده كند، اما اختلاف بين اعضاي اوپك در نشست قبل وقتي آشكار شد كه نتيجه اين نشست چندين ساعته پشت درهاي بسته سكوت بود.
به گفته رييس مجمع، در پايان تمام رايزني‌ها براي نفتي كه قيمت آن چنان در سراشيبي سقوط افتاده بود كه انگيزه ها را براي سرمايه‌گذاري به شدت كاهش مي‌داد، اعضاي اوپك تنها براي اين توانسته بودند توافق كنند كه منتظر بمانند و ببينند بازار در ماه‌هاي آينده به كدام سو خواهد رفت.
حالا اختلاف بين دو عضو اوپك يعني ايران و عربستان بيشتر آشكار مي‌شد، اختلافاتي كه گره سياست و اقتصاد را بين اين دو پيچيده‌تر مي‌كرد و ايران بيش از پيش بر حتمي بودن تصميم افزايش سريع توليد نفت از روز پس از برداشته شدن تحريم‌ها تاكيد داشت و مي‌گفت با قيمت پايين نفت مشكلي نخواهد داشت.
اما ساير كشورهاي توليدكننده در برابر اين جدال نفتي سكوت نكرده و تلاش كردند توافقي را براي نجات بازار نفت در آستانه سقوط به دست آورند؛ نشست دوحه اول، نشست تهران و در نهايت آخرين نشست دوحه كه با حضور بزرگترين توليدكنندگان نفت عضو اوپك و البته كشورهاي غيرعضو كه مهمترين آن ها روسيه بود، براي رسيدن به توافقي جهت فريز توليد برگزار شد، تلاش‌هاي شكست‌خورده پي در پي براي اين توافق بود.
نگاه تازه عربستان به اوپك
همچنان شعله تنش‌ها گرم است، ايران توانسته توليد خود را روي يك شيب صعودي حركت دهد و البته آمارها نشان مي‌دهد به جز عراق ساير كشورهاي عضو اوپك عملا نتوانسته‌اند به حجم توليد خود در سال جديد رقم چشم‌گيري را بيافزايند.
اما مهم‌تر از اين‌ها، حركت جديد عربستان به سوي تحول در سيستم اقتصادي است كه مشخص‌ترين تاثير آن در سياست نفتي اين كشور تغيير وزير نفت و تغيير نام وزارت خانه مربوطه است.
عربستان مي‌خواهد وابستگي اقتصادش را به درآمدهاي نفتي كاهش دهد و حالا مهمترين مهره اوپك را تغيير داده، خالد الفالح پنجمين وزير نفت عربستان و البته مجري سياست‌هاي شاهزده جوان عربستان، محمد بن صالح است.
اما اوپك نبايد به اين تغيير اميدوار باشد، علي النعيمي در روزهاي پاياني وزارتش براي اجراي شدن فريز نفتي تلاش مي‌كرد و جانشين وليعهد عربستان كه سكان‌دار سياست‌هاي نفتي اين كشور است با طرح فريز موافق نيست؛ وزير جديد وزارت خانه‌اي كه حالا نامش وزارت انرژي، صنعت و منابع زيرزميني آمده تا اين نگراني شاهزاده را برطرف كند.
شاهزاده سي ساله عربستان دليلي براي پيوستن به توافق نفتي توقف سطح توليد نمي‌بيند مگر آنكه ايران نيز از موضع خود كوتاه آمده و به اين توافق بپيوندد، الفالح مامور افزايش توليد نفت خام عربستان است اما اين بار نه در جهت شعله‌ور تر كردن آتش جنگ نفتي بلكه براي پاسخگويي به افزايش تقاضاي فصلي داخلي نفت خام و البته بيرون راندن ايران و عراق از عرصه رقابت در فروش به هند و چين.
اما وزير نفت تازه عربستان وقتي براي اهميت دادن به بازار جهاني نفت ندارد، ماموريت‌هاي خانگي الفالح فرصت را براي درگير شدن در تنش‌هاي خارجي بازار از او مي‌گيرد.
فروش سهام آرامكو، افزايش ظرفيت پالايشگاهي، پتروشيمي و ساير صنايع نفتي اين كشور و حركت به سوي استفاده از انرژي هاي تجديد پذير ، از جمله اين ماموريت هاي جديد است كه باعث مي شود اين پرسش در ذهن شكل گيرد كه براي عربستاني با نگاه جديد نفتي، اوپك در مقطع كنوني چه ميزان اهميت دارد؟
نگاه عربستان به اوپك و تحليل اين كشور از ضرورت فعاليت در قالب اين سازمان مي‌تواند براي كارتل بزرگ نفتي سرنوشت‌ساز باشد، آنچه مسلم است اين است كه اوپك بدون عضوي كه يك سوم توليد آن را در اختيار دارد قدرت اجرايي سابق را از دست خواهد داد.
بنابراين شايد آنچه در نشست صد و شصت و نهم اوپك اهميت دارد بيش از نتيجه بخش بودن آن براي سياست گذاري در بازار نفت، جو حاكم بر آن است، اينكه كشورها دور يك ميز چه نگاهي به يكديگر خواهند داشت، چه راهي را با رقبا پيش مي گيرند و اساسا چقدر به سازماني كه سال‌ها از طريق آن سكان بازار نفت را به دست گرفتند، پايبند مانده اند؟
انتهاي پيام
