به گزارش جام جم آنلاين،"فرح ديبا" همسر شاه كه همسفر او در فرار از كشور بود، درباره آنچه كه در فرودگاه مهرآباد گذشت، مي‌گويد:« عزيمت محمدرضا و من در 26 دي ماه 1357 انجام شد. دخالت آمريكا در امور داخلي ايران به اندازه‌اي رسيده بود كه ديگر حتي ما را هم در جريان امور قرار نمي‌دادند. و شاه به من گفت: به محض اخذ راي اعتماد توسط بختيار، كشور را ترك خواهيم كرد. ما در روزي كه بختيار به مجلس رفته بود در فرودگاه بوديم و جريان مجلس را از طريق تلفن بي‌سيم گوش مي‌كرديم.»

شاه در اولين مرحله از سفر با هواپيماي اختصاصي‌اش وارد آسوان مصر شد. سپس در دوم بهمن 1357 به مراكش رفت. شاه تصميم داشت رهسپار آمريكا شود اما مقامات آمريكائي به دليل اوجگيري بحران سياسي در روابط تهران و واشنگتن، مايل به پذيرائي از وي نبودند. محمدرضا پهلوي در شرايطي كه نتوانسته بود كشوري را به عنوان پناهگاه بيابد، مجبور شد در روز دهم فروردين ماه 1358 به باهاما(كشوري در اقيانوس اطلس شمالي و در منطقه كارائيب) برود. در روز 20 خرداد 1358 با يك هواپيماي كرايه‌اي راهي مكزيك شد. پس از 4 ماه اقامت در مكزيك وي مطلع شد كه دولت كارتر با سفر او به آمريكا صرفاً با هدف معالجه بيماريش موافقت كرده است. از اين رو در 30 مهر، مكزيكوسيتي را به مقصد نيويورك ترك كرد و در بيمارستاني در اين شهر بستري شد.

شاه و همسرش به مكاني كه بعداً معلوم شد، تيمارستاني براي نگهداري بيماران رواني است برده شدند. با ورود به اين مكان همسر شاه براي نخستين بار با داد و فرياد به همراهان آمريكائي خود اعتراض كرد و گفت: «آيا ما در اينجا زنداني هستيم؟ آيا كارتر ما را زنداني كرده است؟ ما در اين جا ديوانه خواهيم شد؟ بايد بيرون برويم.» اما آنها در نهايت به پايگاه‌هاي نظامي «لك لند» تكزاس منتقل شدند.

بعد از مدتي شاه مجبور به اقامت در پاناما شد. شاه و همسرش 100 روز در پاناما ماندند و سپس در سوم فروردين 1359 رهسپار قاهره شدند. شاه روز هشتم فروردين در بيمارستان معادي قاهره تحت عمل جراحي طحال و كبد قرار گرفت. عاملي كه موجب مرگ او شد .