مدير مسؤول روزنامه ابتكار درباره اينكه آيا تعطيلات عيد فطر در فاصله نزديك به توافق هسته‌اي بر عملكرد پرداختن به اين موضوع مهم ملي تاثير گذاشت به ايسنا گفت: همواره اين سوال پس از تعطيلات وجود دارد كه كشور پرحادثه و پرمساله‌اي مثل ايران آن هم در متن توافقات هسته‌اي، چرا به تعطيلات مي‌رود. اصلا اين دغدغه، دغدغه درستي است، اما معمولا اين آرزويي است كه همواره دست‌نيافتني است. روزنامه‌ها فعال مايشاء نيستند، بلكه زنجيره‌اي از سازمان‌هاي مختلف بايد به تعطيلات نروند تا روزنامه‌ها منتشر و توزيع شوند.
محمد علي وكيلي ادامه داد: چاپخانه، شركت‌هاي توزيع و شبكه كيوسك‌ها هستند كه بايد اعلام آمادگي كنند و كركره‌هايشان بالا باشد تا روزنامه‌اي منتشر شود. پس روزنامه فعال مايشاء نيست. يعني تصميم بر انتشار در اختيار بنگاه‌دار و ناشر نيست. زنجيره‌اي از دستگاه‌هاي مختلف بايد توافق كنند تا امكان انتشار به وجود بيايد.
وكيلي در ادامه مطرح كرد: هرچه جلوتر مي‌رويم، از ضرورت فعاليت روزنامه‌ها در ايام تعطيلات، كاسته مي‌شود، چون به هر حال حوزه اطلاع‌رساني متكي به روزنامه نيست، شبكه‌هاي مجازي شبكه‌هايي كه قائم به شخص هستند و نيازي به تحريريه و چاپخانه ندارند، تقريبا بخشي از خلاء نبودن روزنامه‌ها را پر مي‌كند ولي خب به هر حال اگر، اين اگرها كنار هم قرار بگيرند و روزنامه‌ها در مقاطع حساس به تعطيلات نروند خيلي عالي است.
مدير مسؤول ابتكار همچنين يادآور شد: اگر زنجيره‌اي از اين اگرها كنار هم قرار مي‌گرفت و محقق مي‌شد تا روزنامه‌اي منتشر شود بهتر بود چون هيچ چيزي نمي‌تواند ضايعه نبود روزنامه را پر كند. اما متاسفانه اين اگرها محقق نمي‌شوند.
وي همچنين مطرح كرد: هميشه يكسري فورس‌ها وجود دارد كه اين فورس‌ها ضرورت بودن روزنامه‌ها را بيشتر مي‌كند. از جمله پرونده هسته‌اي كه هم براي مخاطب فورس بود و هم براي رسانه‌ها، مطبوعات زنجيره مستقل نيستند كه بتوانند تا زماني كه اراده كنند، اين اراده محقق شود. مطبوعات تابع اراده ديگران هستند. مگر اينكه دولت تصميم بگيرد در خبرهاي اين چنيني مشوق چاپ تعدادي از روزنامه‌هاي علاقه‌مند شود و اين روزنامه‌ها در ايام تعطيلات فعال باشند. پس مجموعه‌اي از فعل خواستن بايد صرف شود تا اين خلاء پر شود.
وكيلي در ادامه درباره‌ي عملكرد رسانه‌ها در مذاكرات هسته‌اي نيز اظهار كرد: به نظرم ما نتوانستيم در مقياس اهميتي كه اين پرونده دارد و دستاوردي كه براي داخل مي‌توانست داشته باشد، همگرايي داشته باشيم. همان زماني كه منتشر شديم شما اگر صفحه اول روزنامه‌ها را نگاه كنيد مي‌بينيد واقعا همچنان يك نگاه جناحي، سياسي در روزنامه‌ها پيرامون پرونده هسته‌اي حاكم است. در حالي كه اين پرونده مرز منافع ملي را پوشش مي‌داد و مي‌توانست بهانه‌اي براي همگرايي باشد و عاملي براي هم‌افزايي قدرت ملي. ولي نحوه پردازشي كه انجام گرفت و در كنارش شيوه برخورد صدا و سيما يك شيوه كاملا خنثي بود و هنوز رمزآلود است كه چرا صدا و سيما در پرونده به اين مهمي و پر سروصدايي در دنيا كه حداقل دو سال وقت دنيا بر اين پرونده متمركز بود، و 18 روز تمام شش قدرت برتر دنيا تمام قدرتشان را در اين جنگ نابرابر گذاشتند و تمام اخبار دنيا پر شده از اخبار هسته‌اي و تيتر حداقل 18 روز رسانه‌هاي برتر دنيا، به حواشي و فراز و فرودهاي اخير در ارتباط با پرونده اختصاص پيدا كرده، حالا كه به توافق ختم شده در داخل يك نوع رفتار جزيره‌اي و چندگانه و سياسي باز شده است.
مدير مسؤول روزنامه ابتكار در ادامه گفت: ارزش كاري كه انجام گرفته به عقيده من به لحاظ رسانه‌اي ادا نشد و هنوز هم ادا نشده است. هنوز نمي‌دانم راز صداوسيما با مذاكرات هسته‌اي چه رازي است كه ما نمي‌بينيم و آنها مي‌بينند.
وكيلي در پايان گفت‌و‌گوي خود مطرح كرد: ما رسانه‌اي‌ها فكر مي‌كنيم در حد برداشت و بضاعتمان بخشي از دينمان را نسبت به موضوع توافق هسته‌اي ادا كرديم اما در نظر برخي‌ها گزافه‌گويي بود، به نظر من ما دينمان را به دستاورد وين به لحاظ رسانه‌اي ادا نكرديم. به همين دليل هم به رغم اينكه يك اميدواري در زيرپوست باور عمومي ايجاد شد و يك خوشحالي زيرپوستي وجود داشت، تبديل به يك خوشحالي در روان اجتماعي نشد.