خلاصه مقاله:
كاربرد سوخت هاي جايگزين فرآورده هاي نفتي, براي كشورهايي كه دچار بحران آلودگي هواي شهرهاي بزرگ خود هستند, اقدامي بسيار ضروري به شمار مي رود. از طرف ديگر كشور ما با حجم زيادي متانول روبرو است كه با كنار گذاشتن تكنولوژي MTBE, بازار مصرف كافي براي آن وجود نخواهد داشت. در اين مقاله مطالعه اي بر كاربرد متانول به عنوان سوخت, از طريق تكنولوژي پيل سوختي مي باشد. تحقيقات انجام شده به وسيله گروه هاي مختلف علمي بر اين نكته تاكيد دارد كه متانول به عنوان سوختي كه در تمام مراحل توليد و مصرف خود كمترين ميزان توليد 2 CO را دارد. در نهايت انتقال متانول و گازهاي حاصله از مصرف آن به محيط زيست در مقايسه با مصرف بنزين و ساير سوخت هاي فسيلي، بسيار ايمن تر، سالم تر و سازگارتر مي باشد.